Στον άνθρωπο, η νόσος δεν μεταφέρεται ούτε ο ιός της πανώλης διαδίδεται, υπό την προϋπόθεση ότι αυτός δεν έχει έλθει σε επαφή με μολυσμένο ζώον και δεν έχει επισκεφθή σφαγεία, στα οποία άρρωστα ζώα έγιναν δεκτά εν αγνοία.
Ανησυχία, πάντως, υπάρχει όσον αφορά τα εγχώρια αμνοερίφια μην μολυνθούν και εδώ καραδοκεί ο κίνδυνος ολοσχερούς καταστροφής της εγχωρίου παραγωγής κρέατος και σημαντικών ανατιμήσεων του εις εποχήν μάλιστα αυξημένης ζητήσεως και ανόδου του πληθωρισμού.
Η πανώλη των αμνοεριφίων δεν αποτελεί βεβαίως επανάληψη του «Μαύρου θανάτου» στην Ευρώπη τα έτη 1347 έως 1352 που είχε 12 εκατομμύρια θύματα αλλ’ η παρούσα διάρρηξη των «ζωνών επιτήρησης» της επιδημίας δείχνει πόσο ευάλωτη είναι η χώρα μας σε αδόκητες προσβολές εκ του εξωτερικού.
Και εάν δεν ήταν ηθελημένη η εισαγωγή των μολυσμένων με τον ιό της πανώλης, ζώων από γειτονικές χώρες, δεν παύει εν τούτοις η απειλή κατά της εγχώριας κτηνοτροφικής παραγωγής και της διατροφής του Ελληνικού πληθυσμού και ως εκ τούτου επιβάλλεται ο κρατικός έλεγχος των εισαγωγών ζώντων κτηνών εκ του εξωτερικού, όπου επιπολάζει η επιδημία, τουλάχιστον για ένα μήνα προ της αφίξεως της αγέλης των στην Ελλάδα και με πλήρη πρωτόκολλα ανοσίας.
Η διάδοση των μικροβίων είναι μία νέα, υβριδική μορφή πολέμου που δεν μπορεί ν’ αποκλεισθή όταν έχεις γείτονες που σε επιβουλεύονται. Η πρόσφατη εμπειρία το αποδεικνύει.