Εντούτοις, στα Αυστραλιανά κοινωνικά μέσα ψηφιακής συναναστροφής το όνομα της Ελλάδος αντεκαταστάθη από του Έλληνος παίκτου Γιάννη Αντεντοκούμπο, που πρωταγωνισθή όχι μόνο στα Ευρωπαϊκά γήπεδα αλλά και στο Αμερικανικό ΝΒΑ. Μικρά η μικρότης αλλά ειδοποιός.
Οι φίλοι μας Αυστραλοί, που απέκτησαν εθνική συνείδηση στην Καλλίπολη το 1915 με την θυσία της νεολαίας της χώρας των, λησμόνησαν ότι το μπάσκετ-μπώλ δεν είναι σαν την αντισφαίριση όπου αγωνίζεται ένας παίκτης (π. χ. ο Τσιτσιπάς) αλλά πέντε παίκτες με τους αναπληρωματικούς των (κ.νο «πάγκος») κι αυτοί συμμετέχουν εξ ίσου στην νίκη ή την ήττα. Αν μετείχε λ. χ. στον προχθεσινό αγώνα με την Αυστραλία, ο Σλούκας ως «κατανεμητής της μπάλας» (play-maker) τ’ αποτέλεσμα ίσως θα ήταν σαφώς ευρύτερο κι η πρόκρισις εξσφαλισμένη. Δυστυχώς απουσίαζε.
Όμως, η συμμετοχή του «Γιάννη» ήταν καθοριστική στον αγώνα με την Αυστραλία, σε άμυνα κι επίθεση, όπου σημείωσε 20 πόντους στο «σκορ» όπως και άλλων Ελλήνων παικτών. Συνεπώς, ορθώς μεν ο χαρακτηρισμός του ηγέτου της Ελληνικής ομάδος αλλ’ εδώ ίσως υποκρύπτεται μία ρατσιστική προκατάληψη και μία πολιτική υποβάθμιση του Ελληνισμού.
Οι Αυστραλοί, που κάποτε μάθαιναν σημάδι σκοπεύοντας τους Αβορίτζιναλ ιθαγενείς της τότε Ωκεανίας, διατηρούν μία υπεροψία για τους εγχρώμους όπως ο Αντεντοκούμπο και εάν σήμερα, στην Αυστραλία, ευδοκιμεί μία δυναμική και πολυπληθής κοινότης Ελλήνων, έχουν μία αγγλοσαξωνική υπεροψία απέναντι της. Έτσι, ίσως, συγχέοντας την Εθνική μας ομάδα μπάσκετ-μπώλ με το ΝΒΑ, θεώρησαν σκόπιμο να αναφερθούν στον γνωστόν Ατεντοκούμπο, αν και γνήσιο παιδί από τον Κολωνό…
Πολλοί είναι …ανελλήνιστοι κι αγνοούν τον Ισοκράτη που έγραψε σε μία ισηγορία : «Έλληνες είναι οι μετέχοντες της Ελληνικής παιδείας». Παραφράζοντάς τον στην εποχή μας, μπορούμε να πούμε ότι όλοι οι μετέχοντες στις Ελληνικές, αντιπροσωπευτικές ομάδες, όπως αυτή της καλαθοσφαίρας, θεωρούνται συμπατριώτες μας.