που αντί να επιλύονται πολλαπλασιάζονται, χάρη σε συντονισμένες παγκοσμίως ηγεσίες, που αποδεικνύονται ενορχηστρωτές, ενός απερίγραπτου χάους το οποίο φαίνεται να βρίσκεται προ των πυλών.
Αν μετά το τέλος του Β ’Παγκοσμίου πολέμου, η γενική εντολή σε όλα τα επίπεδα ήταν η ψευδαίσθηση της ανοικοδόμησης κοινωνιών που θα ήταν ικανές να εξουδετερώσουν τις πιο σκοτεινές προβοκάτσιες εναντίον τους, ωστόσο αν ανατρέξει κανείς στο περιεχόμενο των τελευταίων πενήντα χρόνων, θα διαπιστώσει πως η κάθε απόφαση στα υψηλότερα κυβερνητικά κλιμάκια και η κάθε επιβαλλόμενη ενέργεια, αποσκοπούσε στην προετοιμασία ενός ακήρυκτου πόλεμου εναντίον της ανθρωπότητας και της ανθρώπινης φύσης, μέσα σε έναν αποσταθεροποιημένο και αβέβαιο κόσμο.
Το χρονικό της απορρύθμισης
Το πρώτο μεγάλο σοκ, ίσως έγινε αντιληπτό από ελάχιστους στη γηραιά Ήπειρο, λίγο μετά την έναρξη του 21ου πρώτου αιώνα. Όταν το 54,87% των Γάλλων, το 2005, είπαν όχι στο Ευρωπαϊκό Σύνταγμα. Όμως τρία χρόνια αργότερα, η γαλλική ηγεσία, καταπατώντας τη βούληση του λαού της, ενέκρινε τη συνθήκη της Λισαβόνας, η οποία συντάχθηκε για να αντικαταστήσει το Ευρωσύνταγμα και είχε ως στόχο να αλλάξει τον τρόπο ανάδειξης του προέδρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του υπεύθυνου για την εξωτερική πολιτική, αλλά και τη διαδικασία λήψης αποφάσεων, ενισχύοντας κυρίως το ρόλο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έναντι των εθνικών, το οποίο αποδείχθηκε πως δεν είναι τίποτα παραπάνω, από ένα κουκλοθέατρο για προνομιούχους τυχοδιώκτες, αφού είναι ευρέως γνωστό πως στην Ευρωπαϊκή Ένωση κυβερνούν τα λόμπι.
H συνέχεια είναι λίγο ως πολύ γνωστή. Με τις τεχνητές κρίσεις χρέους, όπου η Ελλάδα και οι Έλληνες χρησιμοποιήθηκαν ως πειραματόζωα, λόγω των ακραίων οικονομικών και κοινωνικοπολιτικών συνθηκών που επέφερε το τσουνάμι της ακραίας λιτότητας, αποδυναμώθηκαν τα περισσότερα κράτη – έθνη, ενώ μεταλλάχθηκαν αθρωπογεωγραφικά με τις ανεξέλεγκτες μεταναστευτικές ροές.
Παράλληλα, σε συνδυασμό με το άλλο κοινωνικό πείραμα, της πανδημίας, το οποίο εκτός από τους αυξημένους ανεξήγητους θανάτους, συνέβαλε στην υπερδιόγκωση του δημόσιου χρέους πανευρωπαϊκά, επλήγη τα τελευταία χρόνια και ο πυρήνας της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τη Γαλλία και τη Γερμανία, να έχουν σχεδόν καταρρεύσει στον άξονα τους, γεγονός που επέτρεψε η ΕΕ, να γίνει η 51η πολιτεία των ΗΠΑ.
Μέσα σ αυτό το κλίμα γενικής αποσάθρωσης, απορρύθμισης και κατάρρευσης, όπου η υπόσχεση της πολυπόθητης ευημερίας αποδείχθηκε κάτι παραπάνω από επίπλαστη, οι Ευρωπαίοι πολίτες έμαθαν να ζουν υπό τον φόβο, την αγωνία, τις στερήσεις, την απελπισία, τη χειραγώγηση, αλλά και την ισοπέδωση των αξιών και της κανονικότητας που επιχειρούνται με την επιβολή μεταξύ άλλων, μιας συμπερίληψης και μιας διαφορετικότητας, που σε πολλές περιπτώσεις αγγίζουν τα όρια της διαστροφής.
Σαν να μην έφθαναν όλα αυτά, η αστάθεια και οι εμπόλεμες συγκρούσεις επέστρεψαν στην ήπειρο μας. Πέρα από τις εχθροπραξίες στην Ουκρανία, η αναβίωση του Ψυχρού πολέμου μεταξύ των ΗΠΑ, της Ρωσίας, της Κίνας και τώρα με τη συμμετοχή της πρόθυμης ΕΕ, ανέδειξαν τις παρασκηνιακές ενεργειακές συγκρούσεις και τη διαμάχη επιρροής μεταξύ των υπερδυνάμεων, με τις συνέπειες τους να παραμένουν απρόβλεπτες.
Το σαμποτάζ στους αγωγούς
Από τις πιο σοβαρές γεωπολιτικές αναταράξεις, η ανατίναξη του υποθαλάσσιου αγωγού φυσικού αερίου Nord Stream, που μετέφερε ρωσικό αέριο στη Γερμανία. Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο του Κρεμλίνου, Ντμίτρι Πεσκόφ, η Βρετανία και οι ΗΠΑ «εμπλέκονται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο» στη δολιοφθορά, ενώ σε δημοσίευμα της Washington Post, πληροφορίες υποδείκνυαν ως ενόχους τους Ουκρανούς. Ωστόσο παρόλο που έχουν ολοκληρωθεί οι έρευνες, μέχρι σήμερα δεν έχει δοθεί σαφής απάντηση για το ποιος ήταν πίσω από το σκόπιμο σαμποτάζ στους αγωγούς, αξίας πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Απώτερος σκοπός αυτής της ενέργειας, σύμφωνα με αναλυτές στρατηγικών ερευνών, ήταν να προκαλέσει μεγάλο αντίκτυπο, ο οποίος αποσκοπούσε στη ριζική υποβάθμιση της ενεργειακής θωράκισης της Γερμανίας και στην πρόκληση περαιτέρω εντάσεων με τη Ρωσία, η οποία επέδειξε αυτοσυγκράτηση.
Όμως, το γεγονός ότι το γερμανικό πολιτικό σύστημα αποδέχτηκε τη μεγάλη υποβάθμιση της γερμανικής οικονομίας, διαφωτίζει τις σκοπιμότητες που εξυπηρετούνται και πως η Ευρώπη στο λάθος δρόμο που έχει πάρει, δύσκολα θα επανασυνδεθεί με μια υπερδύναμη όπως είναι η Ρωσία.
Κι αυτό το μαρτυρούν οι προετοιμασίες πολέμου που γίνονται και από τις δυο πλευρές, με τις περισσότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης να επικαιροποιούν τα σχέδια τους σε επίπεδο στρατιωτικής και πολιτικής προστασίας. Στην αντίπερα όχθη, η Ρωσία μεταφέρει ζωτικές υποδομές της εκτός της Μόσχας και ο Βλαντιμίρ Πούτιν, προειδοποιεί πως θα ξεκινήσει την παραγωγή πυρηνικών όπλων μεσαίου βεληνεκούς, εφόσον οι ΗΠΑ επιβεβαιώσουν την πρόθεση τους να αναπτύξουν πυραύλους στη Γερμανία ή αλλού στην Ευρώπη.
Τα πυρηνικά μηνύματα Ρωσίας-Κίνας
Υπο αυτές τις ψυχροπολεμικές συνθήκες, συναγερμό στη δύση προκάλεσε η απόφαση της Ρωσίας να διεξάγει κοινές αεροπορικές ασκήσεις με την Κίνα, στην ευρύτερη περιοχή του Βόρειου Ειρηνικού Ωκεανού, με τις οποίες "σείστηκε" η Αλάσκα και που είχε ως αποτέλεσμα να κινητοποιηθούν και να απογειωθούν άμεσα, μαχητικά αεροσκάφη του Καναδά και των ΗΠΑ. Οι δυνάμεις της Ρωσίας και της Κίνας, που συμμετείχαν αποτελούνταν από ρωσικά βομβαρδιστικά αεροπλάνα Tu-95ΜS και Κινεζικά Hun-6k, τα οποία συνόδευαν ρωσικά μαχητικά αεροσκάφη Su-30sm και Su-35, που πραγματοποίησαν πτήση για περισσότερες από 5 ώρες, καλύπτοντας ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του Βόρειου Ειρηνικού.
Ως γνωστόν τα ρωσικά και κινεζικά βομβαρδιστικά, είναι αεροσκάφη που φέρουν πυρηνικά όπλα. Άρα επρόκειτο για ένα πυρηνικό μήνυμα της Ρωσίας και της Κίνας, προς τις ΗΠΑ και τον Καναδά, με την ένταση να κλιμακώνεται επικίνδυνα το τελευταίο διάστημα, μεταξύ των δυο πλευρών.
Η δολοφονία Χανίγια
Tην ίδια ώρα τα τύμπανα του πολέμου ηχούν ολοένα και πιο δυνατά στη Μέση Ανατολή, ύστερα και από τη δολοφονία του ηγέτης της Χαμάς, Ισμαήλ Χανίγια, σε σπίτι στο οποίο διέμενε στη Τεχεράνη. Η ενέργεια αυτή εντείνει τις ανησυχίες για γενίκευση του πολέμου, καθώς μεταξύ άλλων πρόκειται για το δεύτερο μεγάλο πλήγμα με χρονική απόσταση λίγων ωρών μετά το θάνατο του στρατιωτικού διοικητή της Χεζμπολάχ, Φουάντ Σούκρ, στη Βηρυτό.
Η κατάσταση στη Μέση Ανατολή γίνεται ακόμη πιο επικίνδυνη καθώς οι δολοφονίες των Σούκρ και Χανίγια είναι το καθένα τους συμβολικά, ηθικά και επιχειρησιακά ένα μεγάλο πλήγμα αφενός για την Χεζμπολάχ και αφετέρου για τη Χαμάς. Ιδιαίτερα για το Ιράν το γεγονός ότι ο Ισμαήλ Χανίγια, δολοφονήθηκε εντός ιρανικού εδάφους σε εξαιρετικά καλά φυλασσόμενο χώρο - βρισκόταν εκεί για την ορκομωσία του νέου ιρανού προέδρου Μασούντ Πεζεσκιάν - θεωρείται ιδιαίτερη προσβολή με διττό τρόπο, που δεν θα μείνει αναπάντητη. Παράλληλα, η δολοφονία του Ισμαήλ Χανίγια, παύει εκ των πραγμάτων οποιαδήποτε προσπάθεια εύρεσής διπλωματικής λύσης για να σταματήσει ο πόλεμος μεταξύ της Χαμάς και του Ισραήλ, που έχει κοστίσει τη ζωή σε δεκάδες χιλιάδες παλαιστίνιους αμάχους.
Το παγκόσμιο βραχυκύκλωμα
Εκτός από τα σύννεφα του πολέμου που πυκνώνουν στο βορρά και εξ ανατολών, τους πυρήνες των κοινωνιών μας απειλούν και ενέργειες που θα νόμιζε κανείς πως με την πρόοδο της τεχνολογίας που έχει σημειωθεί, ανήκουν σε άλλες εποχές. Όμως όχι.
Σαν κάποιος να θέλει να σπείρει το χάος και τον πανικό σε όλα τα επίπεδα, πριν από λίγο καιρό βραχυκύκλωσαν οι υπηρεσίες παγκοσμίως, από ένα ευρείας κλίμακας τεχνικό πρόβλημα της Microsoft, που επηρέασε από τράπεζες, εταιρείες έως και νοσοκομεία, αναδεικνύοντας από τη μια τα προβλήματα κυβερνοασφάλειας που θα μπορούσαν να παραλύσουν τον κόσμο μας, αλλά και το γεγονός πως ακόμη και μια μικρή βλάβη στη δικτυωμένη ζωή μας, εκτός από τα μηχανήματα μπορεί να θέσει «εκτός λειτουργίας», ακόμη και τους …ανθρώπους!
Σημάδια μεγάλου παγκόσμιου αποσυντονισμού που θύμισαν τη δυστοπική ταινία Leave The World Behind, αποτελούν και οι δυο σημαντικές δολιοφθορές και μάλιστα κατά τη διάρκεια της ιδιαίτερα αμφιλεγόμενης τελετής έναρξης, των Ολυμπιακών Αγώνων του Παρισιού. To σαμποτάζ από αγνώστους που ταλαιπώρησε χιλιάδες ανθρώπους, στους γαλλικούς σιδηροδρόμους και στο δίκτυο οπτικής ίνας παρόχων τηλεφωνίας, έγιναν σαν κάποιος να θέλει να προειδοποιήσει πως η ζωή που γνωρίζαμε κάποτε μπορεί να μην υπάρξει ποτέ η ίδια.
Έχουμε εισέλθει σε έναν προπολεμικό κόσμο
Τα τελευταία γεγονότα, η τεχνική βλάβη στο δίκτυο της Microsoft και το παγκόσμιο black out που προκλήθηκε, αλλά και οι δολιοφθορές στη Γαλλία, θα μπορούσαν να είναι μέρος ενός υβριδικού πολέμου, μέσα στο πλαίσιο της γενικότερης έντασης παγκοσμίως και της προσπάθειας αποσταθεροποίησης των κοινωνιών μας, από κέντρα εξουσίας που ενεργούν παρασκηνιακά. Πολλοί είναι εκείνοι που μιλούν για «κακούς οιωνούς» που προβληματίζουν καθώς αρκεί μια και μόνο σπίθα σε μια κατάσταση που μυρίζει μπαρούτι, σε έναν κόσμο που θα μπορούσε να τιναχτεί στον αέρα από αδικαιολόγητους πολέμους, με τη συμμετοχή των ΗΠΑ, της ΕΕ, της Ρωσίας, της Βόρειας Κορέας, του Ισραήλ και του Ιράν.
Αναλύοντας λοιπόν τα δεδομένα, αντιλαμβάνεται κανείς πως το μέλλον προδιαγράφεται δυσοίωνο για την ανθρωπότητα. Κατά μια έννοια, γίνεται αντιληπτό πως ύστερα από έναν σκόπιμο ίσως σχεδιασμό, έχουμε εισέλθει σε έναν προπολεμικό κόσμο, όπου το κατεστημένο θεωρεί πως οι αναπόφευκτες εντάσεις και η αποδιοργάνωση σε όλα τα επίπεδα που δημιουργεί, μπορούν να επιλυθούν μόνο με υβριδικούς αλλά και πραγματικούς πολέμους, εν μέσω γενικότερου χάους, ώστε να αλλάξει η παγκόσμια τάξη προς όφελος του.
Θα τους αφήσουμε;
*Από την Εστία