Μετά την παραίτηση του διοικητού του Αγίου Όρους (ΑΟ) κ. Αναστασίου Μητσιάλη, καθήκοντα ανέλαβε ο  στρατηγός Αλκιβιάδης Στεφανής, γνωστός κι απ’ την ανάσχεση της εισβολής φτωχοδιαβόλων του Ερντογάν στον Έβρο, τον Γενάρη του 2019. Το ΑΟ έχει αλλάξει 4 διοικητές τελευταίως και ουσιαστικώς διοικείτο υπό του υποδιοικητού  κ. Αρίστου Κασμίρογλου, που 

απεδείχθη – διόλου τυχαίως - ως ο μακροβιότερος πολιτικός προϊστάμενος της Ιεράς Κοινότητος του ΑΟ στις Καρυές, όπου ήταν και το «κονάκι» του. Ήδη αποχώρησε έπειτα από μία θητεία 50 ετών.

Η νυν αλλαγή στο πρόσωπο του διοικητή δεν υποκρύπτει καμία πολιτική διάσταση απόψεων αλλά μάλλον οφείλεται στην κόπωση του αποχωρήσαντος και στο ενδιαφέρον του αναλαμβάνοντος, όστις ωρίμασε δια την θέση του διοικητού.

Αυτό δεν σημαίνει ότι στερείται σημασίας το πρόσωπον του εκπροσώπου τους Ελληνικού κράτους εν Αγίω Όρει. Κάθε άλλο. Η αποστολή της πολιτικής διοικήσεως του Θεοβάδιστου Όρους δεν είναι δα κι εύκολη. Πολλά τα προβλήματα, δυσεπίλυτες οι διαφορές μεταξύ διαφόρων διεκδικητών. Εμπλέκεται κι η πολιτική. Διεθνής και εγχωρία.

Κυρίως όμως είναι το καθήκον της διαφύλαξης της αγιορείτικης γαλήνης κι ησυχίας, στη Λαύρα αυτή της Ορθοδοξίας, υπερχιλιετούς ιστορίας. Μοναδικής στον κόσμο.

Προβλήματα πηγάζουν σήμερα από τις φιλοδοξίες ξένων κυβερνήσεων (πχ. για περισσότερες ταυτότητες σε Ρώσους καλογέρους), από επείγουσες εγκρίσεις αναστηλώσεων  του Κέντρου Διατηρήσεως Αγειορήτικης Κληρονομίας (ΚΕΔΑΚ) αλλά κι από την ψιλή επιστασία του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Κων/λη, που δέχεται πολλές πιέσεις έξωθεν (όντας «εν αιχμαλωσία»).

Το ζήτημα των ζηλωτών της «Ι.Μ. Εσφιγμένου» είναι μία χαίνουσα πληγή των άλλων δεκαεννέα μονών του ΑΟ, της οποίας ο ηγούμενος προσφάτως κατεδικάσθη τελεσιδίκως από τον Άρειο Πάγο για ποινικές κι άλλες εκκρεμείς υποθέσεις.

Η εκτέλεση όμως της αποφάσεως περί αποπομπής του νυν ηγουμενείου, από της ΙΜ Εσφιγμένου, χρήζει λεπτών χειρισμών και αποφυγής βίας που δεν νοείται στο ΑΟ.

Υπάρχουν επίσης πολλά πρακτικά προβλήματα στην μοναστική κοινωνία, όπως λχ. οι πολυπληθείς επισκέπτες, η πυρασφάλεια, η προστασία των υδάτων, η αποκομιδή των απορριμμάτων και η βιολογική επεξεργασία των λυμάτων.

Βέβαια, η επίλυση των προβλημάτων, που προέρχονται κυρίως από την «επισκεψιμότητα» του ΑΟ , που φθάνει τις 150.000 ετησίως, είναι αρμοδιότητος εκάστης μονής αλλά πχ. η ύδρευσις έχει ανάγκη της ανάμιξης του Ελληνικού δημοσίου από πλευράς χρηματοδοτήσεως των σχετικών έργων που είναι σημαντικές εάν πρόκειται για εξοικονόμηση νερού. Στην ΙΜ Βατοπεδίου έγινε αυτοδυνάμως.

Το ΑΟ επέζησε πολλούς αιώνες με ανυπέρβλητες, εκ πρώτης όψεως, δυσκολίες και επεβίωσε πολλών αγάδων, ξένων κατακτητών και διορισμένων  διοικητών. Διά της περισυλλογής και της πραότητος θα επιβιώσει και εις το μέλλον, αρκεί να υπάρχει το  αρχαίο Μέτρον.

Διαβάστε ακόμα