Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις πρέπει να εργαστούν απο κοινού για να προωθήσουν μια “εμφανή και σταθερή” ενεργειακή πολιτική για την Ευρώπη αλλιώς διακινδυνεύουν να αποτύχουν να προσελκύσουν τις αναγκαίες επενδύσεις ώστε να καλύψουν την ολοένα αυξανόμενη ζήτηση, υποστηρίζει ο Πιερ Γκατονέ, ο πρόεδρος του World Energy Council και πρόεδρος του ενεργειακού ομίλου EDF, της Γαλλίας.

Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις πρέπει να εργαστούν απο κοινού για να προωθήσουν μια “εμφανή και σταθερή” ενεργειακή πολιτική για την Ευρώπη αλλιώς διακινδυνεύουν να αποτύχουν να προσελκύσουν τις αναγκαίες επενδύσεις ώστε να καλύψουν την ολοένα αυξανόμενη ζήτηση, υποστηρίζει ο Πιερ Γκατονέ, ο πρόεδρος του World Energy Council και πρόεδρος του ενεργειακού ομίλου EDF, της Γαλλίας.

“Πρέπει να σχεδιάσουμε μια στρατηγική που θα αντιμετωπίσει τις υψηλές τιμές της ενέργειας. Αυτός είναι ένας νέος παράγοντας στο περιβάλλον και αυτό θα απαιτήσει τεράστιες επενδύσεις”, είπε ο κ. Γκατονέ μιλώντας στους Financial Times. “Η πρόκληση για την υφιστάμενη ενεργειακή πολιτική είναι να δώσουμε στους επενδυτές την ορατότητα που χρειάζονται για να μας τροφοδοτήσουν με αυτά τα τεράστια κεφάλαια που χρειαζόμαστε. Είναι πολύ σημαντικό για όλες τις εταιρείες παραγωγής ενέργειας πως η Ευρώπη θα διατυπώσει αυτές τις θέσεις”, πρόσθεσε ο ίδιος.

Η Διεθνής Υπηρεσία Ενέργειας έχει υπολογίσει πως η κατανάλωση ενέργειας θα αυξηθεί κατά τουλάχιστον 60%έως το 2030 και η παραγωγική ικανότητα θα πρέπει να διπλασιαστεί προκειμένου να μπορέσει να καλύψει τη ζήτηση. Ωστόσο, οι προειδοποιήσεις του κ. Γκατονέ έρχονται σε μια στιγμή κατά την οποία οι Βρυξέλες πασχίζουν να εμποδίσουν τα κράτη-μέλη της ΕΕ να παγώσουν τις προσπάθειές για τη σύμπηξη μιας ενιαίας πολιτικής για τα θέματα της ενέργειας και των κλιματικών αλλαγών , συμπεριλαμβανομένου και του σχεδίου που αφορά στη δημοπράτηση των αδειών εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής ρύπων.

Τον προηγούμενο μήνα, η κυβέρνηση της Γερμανίας κατάφερε καίριο πλήγμα στην πρόταση νπου υποχρέωνε τις εταιρείες να πληρώνουν για το διοξείδιο του άνθρακα που εκπέμπουν, τασσόμενη υπέρ της σχεδόν ολοκληρωτικής εξαίρεσης του τομέα από τη εν λόγω υποχρεώση. Άλλες χώρεςε-μέλη της ΕΕ, όπως είναι η Γαλλία, πιέζουν, με τη σειρά τους, να τους παραχωρηθεί καθεστώς εξαίρεσης για ορισμένες βιομηχανίες τους βαρέως εντάσεως ενέργειας.
Ωστόσο, διατυπώνονται, επίσης, σε μια στιγμή κατά την οποία οι ενεργειακές βιομηχανίες έχουν να αντιμετωπίσουν τα αυξανόμενα κόστη που απορρέουν από την κατασκευή νέων σταθμών παραγωγής ενέργειας και πιο ειδικά, νέων πυρηνικών αντιδραστήρων των οποίων τα κέρδη, αν υπάρξουν, θα αποβούν μακροπρόθεσμα.

Ο κ. Γκατονέ παραδέχτηκε πως η EDF αντιμετωπίζει υψηλότερα του αναμενόμενου κόστη από την κατασκευή του νέα γενιάς πυρηνικού αντιδραστήρα EPR, συνολικής ισχύος 1600 MW στην Φλαμανβίλ της Γαλλίας. Το αρχικό κόστος είχε υπολογιστεί στα 3,3 δισ. Ευρώ (4,5 δισ. Δολάρια), ωστόσο, τώρα έχει αυξηθεί σημαντικά δεδομένου οτι οι αρχικές εκτιμήσεις είχαν γίνει με δεδομένο την ισοτιμία του ευρώ το 2005. 

Είπε, ακόμη πως οι κυβερνήσεις των χωρών της Ευρώπης χρειάζονται να συμφωνήσουν στη χάραξη ενιαίων κανόνων, ιδίως σε ότι αφορά στην εμπορία δικαιωμάτων εκπομπής διοξείδιου του άνθρακα αν επιθυμούν να προσελκύσουν τους επενδυτές στη χρηματοδότηση της κατασκευής νέων σταθμών παραγωγής ενέργειας. Αυτό αποτελεί σημείο-κλειδί για τους παραγωγούς ενέργειας και πρέπει να “γίνει σε διεθνές επίπεδο, ειδάλλως θα υπάρξουν στρεβλώσεις στον ανταγωνισμό”, τόνισε χαρακτηριστικά ο κ. Γκατονέ.

Ο πρόεδρος της EDF , ο οποίος πιστώνεται την πρόσφατη υπογραφή της συμφωνίας εξαγοράς της βρετανικής British Energy αντί ποσού ύψους 15,7 δισ. ευρώ, -η μεγαλύτερη εξαγορά που έχει πραγματοποιήσει στα χρονικά, η γαλλική επιχείρηση -, δήλωσε, επίσης, πως αναμένει να υπάρξει ακόμη ένας γύρος ενοποιήσεων στον ενεργειακό τομέα. “Η αναδιάρθρωση δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί. Μόνον οι πολλοί μεγάλοι όμιλοι μπορούν να εγγυηθούν τη χρηματοδότηση των επενδύσεων που χρειάζονται”, είπε, και πρόσθεσε πως η πυρηνική ενέργεια, πιο ειδικά, χρειάζεται μεγάλες επενδύσεις κλίμακας.

“Όταν κατασκευάζεις ένα σταθμό παραγωγής ενέργειας δεσμεύεσαι να τοπν χρηματοδοτείς για τουλάχιστον 60 χρόνια. Αυτό μπορεί να το κάνουν μόνον οι μεγάλοι ενεργειακοί όμιλοι", κατέληξε ο κ. Γκατονέ.
 
(Financial Times 06/10/2008)