Μία συχνή επισήμανση του Νίκου Βέττα, Γενικού Διευθυντή του ΙΟΒΕ, ήταν η ανάγκη για παραγωγικές επενδύσεις στην Ελλάδα. Εντός αυτού του πλαισίου, ο χώρος του φαρμάκου αποτελεί έναν κρίσιμο κρίκο της εγχώριας βιομηχανίας. Αφενός γιατί οι φαρμακευτική κάλυψη συνιστά όλο και μεγαλύτερο κομμάτι της δημοσιονομικής δαπάνης, κάτι ιδιαίτερα σημαντικό για μία χώρα με αυστηρούς δημόσιο νομικούς περιορισμούς όπως η Ελλάδα. Αφετέρου γιατί πρόκειται για έναν κλάδο με έντονη τάση έρευνας και καινοτομίας– ένας από τους τομείς όπου η Ελλάδα υπολείπεται διαχρονικά– με την καινοτομία αυτή να μπορεί να επηρεάσει άμεσα το πρώτο σκέλος, δηλαδή να μειώσει τη δημοσιονομική δαπάνη.
Πέραν αυτών, η Ελλάδα, αρκετά πιο έντονα συγκριτικά με την υπόλοιπη Ευρώπη, είναι ένα κράτος που υφίσταται δραματικές δημογραφικές αλλαγές. Από τη μία πλευρά, είναι γνωστό το φαινόμενο του brain drain, δηλαδή της μετανάστευσης πολλών νεαρών και παραγωγικών πολιτών με υψηλό μορφωτικό επίπεδο. Από την άλλη πλευρά, η δραματική μείωση του πληθυσμού στις μικρότερες ηλικίες συνεπάγεται την αύξηση του ποσοστού των ηλικιωμένων. Ως εκ τούτου, οι φαρμακευτικές ανάγκες του ελληνικού πληθυσμού θα αυξάνονται, ενώ παράλληλα θα δημιουργηθεί μία όλο και πιο έντονη ανάγκη για τη μακροχρόνια φροντίδα των ηλικιωμένων που δεν θα έχουν οικογένεια.
Επομένως, ο κλάδος του φαρμάκου ήδη ακμάζει στην Ελλάδα, ενώ αναμένεται να αναπτυχθεί με ακόμη πιο εντυπωσιακούς ρυθμούς μέσα στις επόμενες δεκαετίες. Με αυτόν τον τρόπο, η φαρμακοπαραγωγή μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας.