Η αιολική ενέργεια θεωρείται ως η πιο ώριμη από τις επικρατούσες τεχνολογίες ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και αν η παραγωγή ηλεκτρισμού, σε παγκόσμιο επίπεδο, πρόκειται να αποκτήσει πιο καθαρά χαρακτηριστικά, πρέπει να διαδραματίσει έναν μεγαλύτερο ρόλο.
Η Διεθνής Υπηρεσία Ενέργειας εκτιμά πως, αν οι εκπομπές ρύπων μειωθούν, έως το 2050, όπως υποστηρίζουν οι επιστήμονες πως είναι αναγκαίο, τότε η αιολική ενέργεια πρέπει να αυξήσει το μερίδιό της όσον αφορά στην παγκόσμια παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, σε ποσοστό 17% έως τότε.
Το κόστος για το εν λόγω εγχείρημα θα αντισταθμιστεί από την εξοικονόμηση πολύτιμων πόρων σε άνθρακα, πετρέλαιο και φυσικό αέριο.
Το περασμένο έτος, προστέθηκαν 20GW στο συνολικό σύστημα της παγκόσμιας παραγωγής αιολικής ενέργειας, σύμφωνα με στοιχεία του Global Wind Energy Council. «Η αιολική ενέργεια θα αποτελέσει κύρια πηγή ενέργειας», δήλωσε ο Στιβ Σόγιερ, ο γενικός γραμματέας του GWEC.
Οι ΗΠΑ εγκατέστησαν περισσότερες ανεμογεννήτριες από κάθε άλλη χώρα, το 2007, με τη συνολική εγκαταστημένη ισχύ να ανέρχεται στα 5 5GW, δηλαδή, διπλάσια από το αμέσως προηγούμενο έτος.
Έως τα τέλη του επομένου έτους, οι ΗΠΑ προβλέπεται πως θα έχουν ξεπεράσει την Γερμανία ως η χώρα με τις περισσότερες εγκατεστημένες ανεμογεννήτριες στον πλανήτη. Ωστόσο, τα πράγματα μπορεί να επιταχυνθούν περαιτέρω. Στόχος της αμερικανικής κυβέρνησης είναι το 20% της συνολικής παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας να προέρχεται από ανεμογεννήτριες, έως το 2030, κάτι που ο διεθνής οργανισμός θεωρεί ως απολύτως εφικτό.
Ο Ράντι Σουίσερ, ο εκτελεστικός διευθυντής της AWEA, υποστηρίζει κάτι τέτοιο θα αναλογούσε με την απόσυρση 140 εκατ. αυτοκινήτων από τους δρόμους.
Τα κύρια εμπόδια για την επίτευξη αυτού του στόχου είναι: η μετάδοση, ή η δημιουργία των αναγκαίων ηλεκτρικών δικτύων που θα μεταφέρουν την αιολική ενέργεια από τα αιολικά πάρκα στα αστικά κέντρα. Η εξεύρεση των κατάλληλων τοποθεσιών όπου επικρατούν συνθήκες που ευνοούν την παραγωγή αιολικής ενέργειας, καθώς και η εξασφάλιση των αδειών για την εγκατάσταση των ανεμογεννητριών. Η κατασκευή, καθώς οι κατασκευαστές ανεμογεννητριών δεν μπορούν να καλύψουν επαρκώς τη ζήτηση.
Οι προοπτικές για την αιολική ενέργεια μοιάζουν, επίσης, ευοίωνες και σε χώρες όπως είναι η Κίνα και η Ινδία, οι οποίες εγκαθιστούν νέες ανεμογεννήτριες με υψηλό ρυθμό, αλλά σε χώρες, όπως είναι η Γαλλία και η Ισπανία, καθώς η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει θέσει ως στόχο την κάλυψη των συνολικών ενεργειακών αναγκών κατά 20% από ανανεώσιμες πηγές, έως το2020, με την προσοχή να είναι ιδιαιτέρως στραμμένη στον τομέα της αιολικής ενέργειας.
Με την τιμή του πετρελαίου να φθάνει στα ύψη (το καλοκαίρι), η αιολική ενέργεια καθίσταται πολύ ανταγωνιστική. Οι επενδυτές μπορούν, ακόμη, να βασιστούν στις γενναίες κρατικές επιδοτήσεις που παρέχονται στις περισσότερες χώρες.
Όλοι οι εν λόγω παράγοντες οδήγησαν σε κατακόρυφη αύξηση των επενδύσεων στον τομέα. Τουλάχιστον 25 δισ. ευρώ δαπανήθηκαν, το περασμένο έτος, για την εγκατάσταση ανεμογεννητριών, σε παγκόσμιο επίπεδο, υποστηρίζει το GWEC.
Οι αποτιμήσεις των αιολικών πάρκων έχουν, με τη σειρά τους, εκτιναχτεί στα ύψη. Η Αirtricity πούλησε τα αιολικά στοιχεία ενεργητικού της στις ΗΠΑ, στην γερμανική Eon αντί 1,4 δισ. δολαρίων, δηλαδή, στην ανώτατη τιμή της αγοράς αιολικής ενέργειας, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της πλειονότητας των αναλυτών.
Αν και οι προοπτικές για την αιολική ενέργεια είναι, σε γενικές γραμμές, λαμπρές, εν τούτοις, δεν λείπει ο προβληματισμός.
Ο Σάι Χιλ, ο διευθυντής του τμήματος κλιματικών αλλαγών στην Macquarie Capital Securities, επισημαίνει πως οι περιορισμοί στην προσφορά ανεμογεννητριών εξακολουθεί να αποτελεί σημαντικό πρόβλημα. Προβλέπει πως η τιμή των ανεμογεννητριών θα αυξηθεί κατά 10% φέτος, ενώ, αναμένει ανάλογη αύξηση και κατά το επόμενο έτος.
Η εν λόγω πρόβλεψη δεν ενσωματώνει τις ραγδαία αυξανόμενες τιμές του χάλυβα, υλικό από το οποίο κατασκευάζονται, οι ανεμογεννήτριες, με τους κατασκευαστές να υπογράφουν συμβόλαια στους όρους των οποίων προβλέπεται η δυνατότητα να μετακυλήσουν την αύξηση των τιμών του χάλυβα στους πελάτες τους.
Η πρόσφορά ανεμογεννητριών αναμένεται να αυξηθεί καθώς δημιουργούνται ολοένα περισσότερες αιολικές εγκαταστάσεις στην Κίνα και στην Ινδία, ωστόσο, η ζήτηση είναι τόση που οι λίστες αναμονής για την παραλαβή ανεμογεννητριών ξεπερνούν τους 18 μήνες και μπορεί να φθάσουν στα δύο χρόνια.
Ο Ντιν Κούπερ, ο αναλυτής της Ambrian, υποστηρίζει πως η ανισορροπία στην προσφορά και στη ζήτηση συνιστά μειονέκτημα για τα μικρά αιολικά πάρκα που δεν μπορούν τα ασκήσουν ισχυρές πιέσεις στους προμηθευτές τους.
Οι αυξανόμενες τιμές γίνονται, ιδιαίτερα, αισθητές στον κλάδο των υπεράκτιων αιολικών πάρκων. Ο άνεμος πνέει, συχνά, πολύ πιο ισχυρά, καθιστώντας πιο ελκυστική την εγκατάσταση ανεμογεννητριών στη θάλασσα.
Ωστόσο, η εγκατάσταση ανεμογεννητριών στη θάλασσα αποτελεί πολύ πιο δύσκολο εγχείρημα, καθώς τα κόστη είναι δυσβάσταχτα σε σύγκριση με την εγκατάσταση ανεμογεννητριών στην ξηρά.
Πριν από λίγους μήνες, η Shell προκάλεσε οδυνηρή αίσθηση στην εν λόγω αγορά, όταν αποσύρθηκε από την προτεινόμενη ανάπτυξη ανεμογεννητριών στο επικαλούμενη προβλήματα με το υψηλό κόστος και υποστήριξε πως θα αναζητούσε πιο ικανοποιητικές αποδώσεις, επενδύοντας στην εγκατάσταση αιολικών πάρκων στο έδαφος των ΗΠΑ.
Εν τούτοις, ο Μάθιου Τζάκσον, το στέλεχος της εταιρείας συμβούλων Arthur D Little, εκτιμά πως η εμπειρία θα λειτουργήσει προς όφελος των μεγάλων εταιρειών. «Αρχικά, οι ιδιοκτήτες των θαλάσσιων αιολικών πάρκων ήταν μικροί και δεν διέθεταν εμπειρία, έχοντας ελάχιστη διαπραγματευτική ισχύ για να συνδιαλλαγούν με τους κατασκευαστές ανεμογεννητριών».
«Οι σύγχρονοι πελάτες, όχι μόνον έχουν την κλίμακα και την αγοραστική ισχύ για να υποβάλουν «σφικτά» αιτήματα, αλλά, είναι, επίσης, πιο ικανοί να αποσύρονται από μια συμφωνία αν κρίνουν πως θα αποβεί αντιοικονομική για τα συμφέροντά τους», συνέχισε ο ίδιος.
«Επομένως, η πλάστιγγα της ισχύς κλίνει προς την πλευρά του πελάτη και η κερδοφορία των έργων θα τεθεί μπει στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος», κατέληξε.
(Financial Times 30/06/ 2008)