Η υπογραφή έχει σημασία καθώς η Τουρκία δεν αποτελεί συμβαλλόμενο μέρος της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (τη γνωστή μας UNCLOS). Στην Αθήνα, έσπευσαν αρκετοί να θριαμβολογήσουν σχετικά με τη σταδιακή στροφή της Αγκυρας στο θέμα. Ωστόσο, η στάση της Τουρκίας υπαγορεύεται κυρίως από την ανάγκη να μπορεί να προβεί σε κινήσεις ανάλογες με την οριοθέτηση θαλασσίων πάρκων στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Μάλιστα, στην Αθήνα ήδη έχει αναλυθεί η στάση της Τουρκίας στον ΟΗΕ ως πρόκριμα για χρήση της ιδιότητας της Άγκυρας ως συμβαλλόμενου μέρους πλέον της σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για την προστασία της βιοποικιλότητας στις ανοιχτές θάλασσες, ως εργαλείου πίεσης και αμφισβήτησης κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας. Σε κάθε περίπτωση, ο τρόπος με τον οποίο κινείται η Τουρκία πλέον στα ζητήματα που αφορούν τις θάλασσες που την περιβάλλουν, είναι ολοένα και πιο εκλεπτυσμένος.
(από την εφημερίδα «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»)