Όταν στα τέλη της δεκαετίας του ΄90 πραγματοποιήθηκαν από την Triton και την Enterprise γεωτρήσεις σε περιοχές της Δυτικής και της Βορειοδυτικής Ελλάδας, η χώρα είχε την ατυχία να ολοκληρωθούν αυτές σε μία περίοδο με δραματική υποχώρηση των διεθνών τιμών πετρελαίου.
Ανεξαρτήτως του σε ποιο βαθμό η μη μετάβαση από την έρευνα στην αξιοποίηση σχετιζόταν τότε με την αποκλιμάκωση των διεθνών τιμών, έκτοτε η χώρα έκανε ένα βασικό λάθος : ξέχασε τελείως τον τομέα της έρευνας υδρογονανθράκων και, εκ των πραγμάτων , αποδείχθηκε ότι έκανε λάθος.
Και αυτό γιατί, εφόσον είχαν προγραμματισθεί διαδικασίες για νέες έρευνες, η ωρίμανση της όλης προσπάθειας και η πραγματοποίηση των απαιτούμενων γεωτρήσεων θα είχαν περίπου συμπέσει με την περίοδο σημαντικής ανάπτυξης των οικονομιών η οποία κατέληξε με την εκρηκτική πορεία των διεθνών τιμών πετρελαίου και φυσικού αερίου που χαρακτήρισε την τελευταία διετία. Έστω κι αν αυτή η πορεία
Όλα αυτά δεν έγιναν…Και πέρασε ένας άνευ προηγουμένου ανοδικός κύκλος των οικονομιών – και των τιμών των καυσίμων, φυσικά – χωρίς η Ελλάδα να μπορέσει όχι να τον εκμεταλλευθεί, αλλά τουλάχιστον να δικαιολογήσει το όποιο μερίδιο της αναλογούσε από την συγκεκριμένη «πίτα».
Τώρα που όλα δείχνουν ότι οι οικονομίες βρίσκονται, στην καλύτερη περίπτωση, σε τροχιά επιβράδυνσης , ας διδαχθούμε από τα λάθη του παρελθόντος. Και ας οργανώσουμε την κρατική μηχανή, τους τεχνοκράτες, τις διαδικασίες με αποτελεσματικό τρόπο, ώστε όταν ο κύκλος αποδεδειγμένα αρχίσει και πάλι να αλλάζει, να είμαστε σε θέση να το εκμεταλλευτούμε. Να προσελκύσουμε επενδύσεις, να δοκιμάσουμε τέλος πάντων τις δυνάμεις μας σε έναν τομέα, για τον οποίο από παντού εκπέμπονται μηνύματα πως παρουσιάζει ενδιαφέρον και στην χώρα μας.
Ας ληφθούν, λοιπόν, αυτά τα μηνύματα…