Σε αντίθεση με την ομοφωνία απόψεων που καταγράφηκε χθες στις Βρυξέλλες όσον αφορά τα οικονομικά, στο θέμα του κλιματικού και ενεργειακού πακέτου, ομάδα τουλάχιστον οκτώ χωρών, κυρίως από την ανατολική και κεντρική Ευρώπη και επιπλέον η Ιταλία, εξέφρασαν σοβαρές αντιρρήσεις για το κατά πόσο είναι σε θέση να εφαρμόσουν τα συμφωνηθέντα μέτρα υπέρ της προστασίας του περιβάλλοντος.
Στο κείμενο των συμπερασμάτων αναφέρεται ότι «το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο επιβεβαιώνει τη βούλησή του να τηρήσει τις φιλόδοξες δεσμεύσεις», δηλαδή μείωση κατά 20% της εκπομπής διοξειδίου του άνθρακα και της χρήσης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας κατά 20%. Ωστόσο ζητείται από τη γαλλική προεδρία και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να βρουν λύση στα προβλήματα που επικαλούνται χώρες, όπως: Η Ιταλία, που υποστηρίζει ότι οι επιχειρήσεις της δεν μπορούν να απορροφήσουν το κόστος. Και η Πολωνία, που παράγει το 96% του ηλεκτρισμού της από εργοστάσια ενέργειας που λειτουργούν με άνθρακα.
Η τελική απόφαση θα ληφθεί στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, τον προσεχή Δεκέμβριο, και αφότου η γαλλική προεδρία και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα έχουν παρουσιάσει λύσεις που θα λαμβάνουν υπόψη αφενός τις «ιδιαιτερότητες» κάθε χώρας και αφετέρου «στοιχειοθετημένη και ικανοποιητική σχέση κόστους - απόδοσης».
«Το κλιματικό πακέτο είναι τόσο σημαντικό, ώστε δεν μπορούμε απλώς να το ματαιώσουμε υπό το πρόσχημα μιας οικονομικής κρίσης», δήλωσε χθες ο Γάλλος πρόεδρος και προεδρεύων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου κ. Νικολά Σαρκοζί, προσθέτοντας ότι θα βρεθεί λύση για τις χώρες που εκφράζουν επιφυλάξεις. Ο πρωθυπουργός κ. Κώστας Καραμανλής δήλωσε ότι η Ελλάδα δεν θα ζητήσει εξαίρεση από τα μέτρα και ότι θα τηρήσει όσα έχει δεσμευθεί.
Εντονες διαπραγματεύσεις
Οι διαπραγματεύσεις μεταξύ της Ενωσης και των χωρών που απειλούν με βέτο αν δεν τροποποιηθούν οι προτάσεις της Κομισιόν υπέρ τους, αναμένεται να είναι έντονες μέχρι το Δεκέμβριο. Αν θεωρήσουμε δεδομένη την απόφαση της Ε.Ε. να μην τροποποιήσει ή αναβάλλει τους στόχους της, τότε μερίδιο των υποχρεώσεων θα πρέπει να μεταφερθεί στις υπόλοιπες χώρες της Ενωσης, ή ίσως να τους επιτραπεί να πετύχουν το στόχο τους επενδύοντας σε «πράσινα» έργα σε αναπτυσσόμενες χώρες.
(Από την εφημερίδα Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 17/10/2008)