Υπάρχει βέβαια και ο “Προαστιακός”. Ενδιαφέρουσα ονομασία για ένα βασικό μέσο μεταφοράς των “αποκεντρωμένων” πολιτών. Ειδικά όταν η έννοια θα έπρεπε να παραπέμπει σε άμεση εξυπηρέτηση προκειμένου, όσοι επέλεξαν να μένουν εκτός Αθηνών να έχουν πρόσβαση με αμεσότητα και ταχύτητα.
Ενδιαφέρουσα και παραπλανητική συνάμα, για τον απλούστατο λόγο ότι η λειτουργία του παραπέμπει περισσότερο στην «ξεχασμένη» περιφέρεια και την απάθεια εξυπηρέτησης των πολιτών. Παραπλανητική γιατί η απουσία συντονισμού και η τραγικότητα της λειτουργίας, μηδενίζουν το αφήγημα ανάπτυξης. Ειδικά όταν φαίνεται ότι το μοντέλο λειτουργίας των μέσων μαζικής μεταφοράς δεν παραπέμπει σε υποδομές, αλλά σε “εγγραφή των πολιτών στα παλαιότερα των υποδημάτων” όσων διοικούν.
Πολύς λόγος γίνεται για τις αξίες που πρέπει να αναδεικνύει και να υποστηρίζει μία κυβέρνηση. Η διαμόρφωση μίας αξιοπρεπούς καθημερινότητας θα έπρεπε να είναι μία από τις βασικότερες. Κάθε πολιτικού. Κάθε κυβερνήτη. Όπως και να το κάνουμε ας ξεκινήσουμε από τα αυτονόητα και απλά. Όταν δεν μπορείς να παρέχεις αξιοπιστία στην μετακίνηση των πολιτών, πως είναι δυνατόν να γίνεται λόγος για ανάπτυξη.
(η συνέχεια στο slpress.gr)