Το εξωτερικό ισοζύγιο της Κίνας έδειξε τελευταία μια θεαματική αύξηση. Οδηγείται σε ένα καινούργιο ρεκόρ με τις εξαγωγές της να είναι κατα 1 τρισ δολλάρια περισσότερες των εισαγωγών! Παρα τις προσπάθειες του Πεκίνου να αυξήσει τις δυνατότητες της εγχώριας ζήτησης, οι εξαγωγές συνεχίζουν να αποτελούν την κινητήριο δύναμη της εθνικής της βιομηχανίας. Μιa όμως οικονομία που εξαρτάται τόσο πολύ από τις εξαγωγές στηρίζεται σχεδόν απόλυτα στην υγεία των οικονομιών στις οποίες απευθύνεται. Με άλλα λόγια, η αμερικανική οικονομία, βασικός αποδέκτης - μαζί και με την Ευρώπη - των κινεζικών εξαγωγών, βρίσκεται με ανησυχία στο κέντρο του ενδιαφέροντος του κινεζικού οικονομικού επιτελείου.
Η σχετική ανησυχία εστιάζεται βέβαια στους μεγάλους δασμούς που ετοιμάζεται να επιβάλει σε ολες τις εισαγωγές ο επερχόμενος αμερικανός Πρόεδρος. Όχι όμως μόνο για τις αρνητικές επιπτώσεις που αυτό θα έχει απ’ ευθείας στις εξαγωγικές δραστηριότητες των κινεζικών εταιριών. Η ανησυχία αφορά σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό τις επιπτώσεις που αυτή η πολιτική θα έχει για τις γενικότερες επιδόσεις της αμερικανικής οικονομίας. Όπως είχε διαπιστώσει παλαιότερα και ο πρώην Πρόερδος Τζωρτζ Μπούς, ο νεώτερος, τα μέτρα αυξησης των εισαγωγικών δασμών ενισχύουν καπως τις ντόπιες αμερικανικές βιομηχανίες που υποφέρουν (λ. χ. τότε στο Ντητρόιτ), αλλα οδηγούν στην χρεοκοπία μερικές άλλες μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Κυρίως αυτές που συντηρούνται με την εισαγωγή φτηνότερων πρώτων υλών. Αυτό τοτε οδήγησε, μέσω κλεισίματος περιπου 20.000 χιλιαδων τέτοιων εταιριών, σε υφεση. Και διευκόλυνε την εκλογή του Μπαράκ Ομπάμα! Αν συμβεί κάτι τέτοιο ξανά, οι επιπτώσεις για την Κινα - πέρα βέβαια των λογικών αρνητικών συνεπειών για τις ΗΠΑ και το διεθνές εμπόριο - θα είναι περίπου καταστροφικές. Πολύ μεγαλύτερες απο την μείωση εξαγωγών λόγω υψηλότερων δασμών. Μια κατακόρυφη πτώση της αμερικανικής οικονομίας θα οδηγήσει σε γενικότερο αδιέξοδο και την κινεζική. Και θα βάλει σε μπελάδες ολόκληρο τον κόσμο (εμπορικές συναλλαγές, ναυτιλία, αναπτυσσόμενες χώρες, γεωστρατηγικές ανακατατάξεις, ρόλος κρατών Μέσης Ανατολής).
Κοντά σε όλα αυτά, υπάρχουν και ζητήματα αξιοπιστίας των δεδομένων που δημοσιεύονται για την οικονομία της Κίνας. Πολλοί παρατηρητές επιμένουν πως η κυβέρνηση του Πεκίνου παρεμβαίνει στην δημοσιοποίηση διάφορων στοιχείων και καταπνίγει την γνωστοποίηση ευαίσθητων δεδομένων. Ετσι επανέρχονται πάλι οι παλαιότερες τακτικές, παρά την σχετική πρόσφατη φιλελευθεροποίηση, συσκότισης της ροής πληροφοριών. Διακυβέβονται όμως με τον τρόπο αυτό οι προσπάθειες της κινεζικής κυβέρνησης για γνήσια αναδιάρθρωση της εθνικής της οικονομίας γύρω από τις καινούργιες επιχειρήσεις που εμφανίζονται η έχουν ήδη ιδρυθεί. Αν αυτές οι αβεβαιότητες προστεθούν στα καινούργια άγνωστα δεδομένα που αναμένονται απο την Ουάσιγκτον, ο καθένας καταλαβαίνει πόσο αβέβαιος είναι ο δρόμος που βαδίζουμε...
(από την εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ")