Έτσι, η ΕΕ έχει θέσει για το 2030 τους ακόλουθους τρεις στόχους:
- Ευρωπαϊκή εξόρυξη τουλάχιστον 10% της ετήσιας κατανάλωσης της ΕΕ.
- Ευρωπαϊκή επεξεργασία τουλάχιστον 40% της ετήσιας κατανάλωσης ΕΕ.
- Ευρωπαϊκή παραγωγή τουλάχιστον του 25% της ετήσιας κατανάλωσης ΕΕ, μέσω ανακύκλωσης.
Για να επιτευχθούν οι παραπάνω στόχοι, η Ευρώπη πρέπει να παρέχει στους παίκτες της αγοράς το απαραίτητο οικονομικό και διοικητικό περιβάλλον, σε τέσσερεις τομείς:
Α) Ενέργεια
Πρώτα και πάνω απ’ όλα, η ΕΕ να διασφαλίσει φθηνή, πράσινη κι εύκολα προσβάσιμη ενέργεια στις βιομηχανίες. Κανένας από τους παραπάνω στόχους δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς αντιμετώπιση των ενεργειακών προκλήσεων. Συνοπτικά, εκτιμώ ότι πρέπει να γίνουν τα ακόλουθα:
- Πρώτα απ’ όλα, να αντιμετωπιστούν οι αιτίες που προκαλούν πολύ πιο ακριβές τιμές σε ηλεκτρισμό και αέριο, σε σύγκριση με ΗΠΑ και Κίνα. Απαιτείται να υλοποιηθούν άμεσα τα διαθέσιμα εργαλεία της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, όπως τα PPAs(Power Purchase Agreements), ενώ πρέπει, επίσης, να αντιμετωπιστούν οι διαφοροποιήσεις τιμών ανάμεσα στις ευρωπαϊκές περιοχές, όπως οι ακριβότερες τιμές στη ΝA Ευρώπη, σε σχέση με αυτές της Δυτικής και Κεντρικής Ευρώπης. Επιπλέον, να αξιοποιηθούν νέες ιδέες, όπως το “Green Pooling”, ένας μηχανισμός “σύζευξης” και μείωσης κινδύνων, που θα επιτρέπει στις ενεργοβόρες βιομηχανίες να χρησιμοποιήσουν πράσινο ηλεκτρισμό.
- Δεύτερο, να προωθηθεί η πρόσβαση των βιομηχανιών σε νέες πράσινες ενεργειακές πηγές. Η μεγάλη συζήτηση των τελευταίων πέντε ετών είναι πως θα προωθήσουμε περαιτέρω την αιολική και ηλιακή παραγωγή, καθώς και το υδρογόνο και τα βιώσιμα αέρια. Επιπλέον, αναβάθμιση των ηλεκτρικών δικτύων και δημιουργία δικτύων υδρογόνου, ένας μακροπρόθεσμος, αλλά αναγκαίος στόχος.
(η συνέχεια στο slpress.gr)
*Ο Καθ. Γιάννης Μανιάτης είναι Ευρωβουλευτής, Αντιπρόεδρος Ευρωπαίων Σοσιαλιστών και Δημοκρατών (S&D) και Πρ. Υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας & Κλιματικής Αλλαγής