Η NIS, μία από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις στη Σερβία, εξειδικεύεται στην παραγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου. Το 2008, η Ρωσία αγόρασε το πλειοψηφικό πακέτο της εταιρείας. Επί του παρόντος, η Gazprom Neft κατέχει το 50%, η Gazprom το 6,15%, το σερβικό δημόσιο το 29,87%, και τα υπόλοιπα ποσοστά ανήκουν σε μικρομετόχους. Η επιβολή των πιο πρόσφατων αμερικανικών κυρώσεων από την κυβέρνηση Μπάιντεν κατά ρωσικών συμφερόντων σηματοδότησε και την αναγκαστική έξοδο της Gazprom από τη NIS.
Και μολονότι ο αρχικός σχεδιασμός της σερβικής κυβέρνησης στόχευε στην υλοποίηση μίας συμφωνίας μέχρι τις αρχές Μαρτίου, πλέον η εταιρεία ζήτησε παράταση 90 ημερών προκειμένου να ρυθμίσει το ιδιοκτησιακό της καθεστώς. Οι Ρώσοι είχαν αναφέρει ότι βρίσκονται σε επικοινωνία με τους Σέρβους, χωρίς ωστόσο να έχουν δημοσιευτεί περισσότερες λεπτομέρειες μέχρι στιγμής. Ο Βούτσιτς είχε δεσμευτεί πως οποιαδήποτε συμφωνία θα πρέπει να λάβει και την έγκριση των αμερικανικών αρχών.
Το αίτημα της NIS εστάλη στο Γραφείο Ελέγχου Ξένων Περιουσιακών Στοιχείων (OFAC) των ΗΠΑ, έχοντας την υποστήριξη τόσο της κυβέρνησης της Σερβίας, όσο και της Ουγγαρίας. Βελιγράδι και Βουδαπέστη έχουν κάθε λόγο να ανησυχούν για τις αμερικανικές κυρώσεις κατά του ρωσικού πετρελαίου καθώς και οι δύο προμηθεύονται ποσότητες ορυκτών καυσίμων από τη Ρωσία.
Παρόλο που ο Ντόναλντ Τραμπ είχε δεσμευτεί για άμεση λύση του ουκρανικού, οι αρχικές φιλοδοξίες του έχουν πλέον προσαρμοστεί στην πραγματικότητα, με τον ίδιο να επικεντρώνεται στις ενεργειακές εξαγωγές της Ρωσίας ως μέσο πίεσης προς το Κρεμλίνο. Παραδόξως, αν και το Βελιγράδι αποτελούσε διαχρονικό σύμμαχο της Μόσχας, ειδικά μετά την εμπλοκή των Αμερικανών στους πολέμους της πρώην Γιουγκοσλαβίας, οι πρόσφατες κινήσεις της Ρωσίας φαίνεται να έχουν θορυβήσει τη σερβική ηγεσία.