εκ νέου την καταστρεπτική πολιτική της ΧΑΜΑΣ, με 55.000 απώλειες ανθρωπίνων ψυχών στην προ 7μήνου αδόκητη επίθεση κατά του Ισραήλ και την μετατροπή της Γάζας εις σωρόν 44 εκατομ.μ3 ερειπίων;
Μήπως η επάνοδος στο προηγούμενο αντιδημοκρατικό καθεστώς της ΧΑΜΑΣ είτε η άφιξη των Κινέζων στην Γάζα για να επιστατήσουν στην ίδρυση Κινεζικών επιχειρήσεων είναι προτιμωτέρα των ιδέων Τραμπ; Σύντομα θα επαναλαμβάνοντο οι εχθροπραξίες με το Ισραήλ σε ένα αέναο πόλεμο, μόλις η ΧΕΤΖΜΠΟΛΛΑΧ και το Ιερατίο του Ιράν θα ανέκαμπτε από την ήττα του στον Λίβανο και των ΧΟΥΘΙ, στην Ερυθρά θάλασσα...
Υπάρχει επιτυχές προηγούμενο της εμπλοκής των Αμερικανών, του Σχεδίου Μάρσαλ το 1947 στην Ευρώπη που παρουσιάζει κάποιες αναλογίες με τις σημερινές ιδέες Τραμπ. Έσωσε την Δυτική Ευρώπη από την πείνα και τις κακουχίες των εξουθενωμένων από τον β’ παγκόσμιο πόλεμο Ευρωπαίων, μάζεψε τα ερείπια των βομβαρδισμών, στο Βερολίνο, Αμβούργο και στην Δρέσδη, μεγαλύτερα της Γάζας και έσωσε τις ατομικές ελευθερίες της δυτικής Ευρώπης από ενδεχομένη εισβολή των Σοβιετικών τανκς, που δεν την απέφυγαν αργότερα οι Τσέχοι, Ούγγροι και Πολωνοί με τα γνωστά αποτελέσματα.
Η διατήρηση των Παλαιστινίων στην αρχαία πατρίδα τους υπαγορεύεται επίσης και από τις ανάγκες της ανοικοδομήσεως της Γάζας. Ποίοι άλλοι, με ξένη επιστασία και άφθονα κεφάλαια θα μπορούσαν να δημιουργήσουν ανθρώπινες συνθήκες ζωής για τους αυτόχθονες και να μην εκτραπούν πάλι οι «επενδύσεις» σε υπόγειες σήραγγες κι οχυρά όπως συνέβη με τον πακτωλό των Σαουδαραβικών χρημάτων την εποχή της δικτατορίας της ΧΑΜΑΣ στην Γάζα.
Μετά την αποκατάσταση διαρκούς ειρήνης και ασφαλείας, ασφαλώς η παράταση της παρουσίας των Αμερικανών στην Γάζα θα ήταν οικονομικά ασύμφορος, πολιτικά επικίνδυνη κι αντιφατική προς την προεκλογική υπόσχεση του προέδρου Τραμπ ν’ αποσύρει όλα τα Αμερικανικά «στρατά» από ξένα εδάφη – ακόμη κι αντίθετη προς το παραδοσιακό «δόγμα Μονρόε» του 1823 της αμοιβαίας αποχής σε υποθέσεις της Αμερικανικής ηπείρου και της Ευρώπης, Κίνας και Οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Αν προσαρτάτο η Γάζα στην Αμερική, πώς θα αποθαρρύνετο ανάλογη εισβολή στην Ταϊβάν από την ηπειρωτική Κίνα και γιατί ,κατά τον Τούρκο ΥΠΕΞ Χακάν Φιντάν, είναι απαρέδεκτες οι ιδέες Τραμπ αλλά αποδεκτή επί 50ετία κατοχή του 38% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας από την ...εγγυήτρια της ανεξαρτησίας της, Τουρκία;
Οι εκδιωχθέντες 200.000 Κύπριοι που έχασαν τις εστίες τους και τα υπάρχοντα των δεν προσομοιάζουν με την άποψη της απομακρύνσεως των Παλαιστινίων από την Γάζα; Γιατί το γεγονός αυτό αποσιωπάται από τους επικριτές των ιδεών του Τραμπ , που στο σημείο αυτό είναι λανθασμένες.
Τα περί ιδρύσεως νέας «Ριβιέρας» στην Γάζα ήταν λυρική υπερβολή που θυμίζει ολίγον τα περί «Αττικής Ριβιέρας», η οποία στερείται δικτύων κοινής ωφελείας , δρόμων κι αποχετεύσεως των ρύπων της «τουριστικής βιομηχανίας», κατά την κυρία υπουργό.
Η ιδέα του Τραμπ είναι γενναία αλλά ατελής και γι’ αυτό έδωσε την ευκαιρία στους ανά τον κόσμο αντιπάλους του να την γελοιοποιήσουν . Όπως η ανάκτηση του πορθμού του Παναμά, η εξαγορά στρατιωτικών βάσεων στην Γροιλανδία κι η εξομάλυνση των σχέσεων Καναδά-ΗΠΑ δεν στερούνται λογικής βάσεως και πάντως αποτελούν την αφετηρία δημιουργικών διαπραγματεύσεων με τις εκεί κυβερνήσεις , έτσι κι η Αμερικανική βοήθεια στα δύο εκατομμύρια Παλαιστινίων είναι φιλάνθρωπος αλλά πρέπει να σεβαστεί την παραμονή των στην Γάζα όπως των μαύρων στο Μνπρόνξ της Νέας Υόρκης.