Ο ισχυρισμός του Τραμπ πως η Ουκρανία ήταν υπεύθυνη για την εισβολή που δέχθηκε και πως ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι είναι δικτάτορας, ήταν μια πολύ αποκαλυπτική στιγμή.
Ευθυγραμμιζόμενος τόσο τέλεια με την προπαγάνδα του Κρεμλίνου, ο πρόεδρος των ΗΠΑ έδειξε πως η Αμερική του Τραμπ είναι απόλυτα ευτυχής να δει τη Ρωσία να κερδίζει αυτόν τον πόλεμο και να συντρίβει την Ουκρανία.
Οι Ευρωπαίοι και Ουκρανοί διπλωμάτες -που αποκλείστηκαν από τις συνομιλίες ΗΠΑ-Ρωσίας- θα συνεχίσουν να εξετάζουν αν είναι δυνατόν να καταφέρουν την Αμερική να υποστηρίξει αξιόπιστες εγγυήσεις ασφαλείας για την Ουκρανία. Αλλά το μόνο εναπομένον ενδιαφέρον του Τραμπ για την Ουκρανία φαίνεται να είναι ληστρικό –δείτε την απαίτησή του η χώρα να παραδώσει ένα μεγάλο μέρος του ορυκτού της πλούτου στις ΗΠΑ.
Αναγνωρίζοντας πως το χρήμα είναι ένα από τα λίγα πράγματα που πραγματικά δίνουν κίνητρο στον Τραμπ, οι Ρώσοι έφτασαν στις συνομιλίες στη Σαουδική Αραβία με μια μακρά λίστα δελεαστικών επιχειρηματικών συμφωνιών. Αναμένεται οι αμερικανικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας να αρθούν σύντομα.
Εξακολουθούν να υπάρχουν ορισμένοι στην Ευρώπη που επιχειρούν να το εκλογικεύσουν όλο αυτό. Υποστηρίζουν, στη βάση ελάχιστων αποδείξεων, πως ο Τραμπ δεν θα ήθελε η Ρωσία να κερδίσει τον πόλεμο. Άλλοι ισχυρίζονται πως αυτό είναι μέρος ενός έξυπνου αμερικανικού ελιγμού για να απομονώσει την Κίνα.
Αλλά η ζοφερή αλήθεια είναι πως ο Βλαντίμιρ Πούτιν και ο Τραμπ είναι ενωμένοι στην περιφρόνησή τους για τις ευρωπαϊκές δημοκρατίες. Νωρίτερα αυτόν τον μήνα, ο Πούτιν είπε πως ο Τραμπ θα «αποκαταστήσει την τάξη» στην Ευρώπη και πως οι ευρωπαϊκές χώρες «θα στέκονται όλες στα πόδια του αφέντη και θα κουνούν τρυφερά τις ουρές τους». Τα σχόλια αυτά αναδημοσιεύτηκαν από τον Τραμπ στα social media.
Όσο για την Κίνα, ο Τραμπ έχει εκφράσει τον θαυμασμό του για τον Σι Τζινπίνγκ σχεδόν όσο συχνά έχει κολακέψει τον Πούτιν. Μοιάζει σαν να θέλει να κλείσει συμφωνία με τον ισχυρό ηγέτη της Κίνας. Άρα φαίνεται απόλυτα πιθανό ο Τραμπ τελικά να προδώσει την Ταϊβάν, όπως έχει προδώσει την Ουκρανία.
Στην Ουάσινγκτον δίνουν και παίρνουν οι φήμες ότι οι ΗΠΑ θα απειλήσει να επιβάλει δασμούς στην Ταϊβάν αν δεν συμφωνήσει να πουλήσει σημαντικό μερίδιο της TSMC, της κορυφαίας παγκοσμίως εταιρείας ημιαγωγών, σε Αμερικανό αγοραστή. Αν οι ΗΠΑ μπορούν να μειώσουν την εξάρτησή τους από τους ταϊβανέζικους ημιαγωγούς, τότε ο δρόμος θα άνοιγε για να εγκαταλείψει η Αμερική την Ταϊβάν.
Ένας κόσμος στον οποίον η Ρωσία, η Κίνα και οι ΗΠΑ είναι εχθρικές προς τη φιλελεύθερη δημοκρατία είναι αναμφίβολα τρομακτικός για τους Ευρωπαίους. Αλλά ενώ υπάρχει λόγος ανησυχίας, δεν είναι ανάγκη να απελπίζονται. Οι Ευρωπαϊκές χώρες εξακολουθούν να έχουν τρομερούς πόρους με τους οποίους μπορούν να προστατευθούν –και αρχίζουν να αναγνωρίζουν την πραγματικότητα και να αντιδρούν σε αυτήν.
Ο Φρίντριχ Μερτς, που αναμένεται να γίνει ο νέος καγκελάριος της Γερμανίας μετά τις εκλογές για την Bundestag την Κυριακή, είπε πρόσφατα πως «πρέπει να προετοιμαστούμε για την πιθανότητα ο Ντόναλντ Τραμπ να μην τηρεί πλέον άνευ όρων τη δέσμευση του ΝΑΤΟ για αμοιβαία άμυνα». Ο Μερτς έσπασε ένα ακόμα ταμπού προτείνοντας πως η Γερμανία θα πρέπει να μιλήσει με τη Γαλλία και τη Βρετανία για «πυρηνικό διαμοιρασμό» –ώστε οι Γερμανοί να μην εξαρτώνται πλέον από την ομπρέλα πυρηνικών όπλων της Αμερικής.
Οι αδυναμίες της Ευρώπης είναι γνωστές: βραδεία ανάπτυξη, υψηλά χρέη, μικροί στρατοί, μια βραδυκίνητη ΕΕ –και η άνοδος των εξτρεμιστικών κομμάτων που κοιτάνε προς τον Πούτιν και τον Τραμπ.
Αλλά μια ενωμένη Ευρώπη έχει επίσης τρομερές δυνάμεις τις οποίες πρέπει να θυμάται και να αξιοποιεί. Η ΕΕ και το Ηνωμένο Βασίλειο, μαζί, έχουν μια οικονομία περίπου 12 φορές μεγαλύτερη από αυτήν της Ρωσίας. Η ΕΕ είναι ο μεγαλύτερος εξαγωγέας μεταποιημένων προϊόντων και υπηρεσιών, και είναι μια σημαντικά μεγαλύτερη εμπορική δύναμη από τις ΗΠΑ.
Η Ευρώπη παράγει παγκόσμιας κλάσης επιστήμη. Έχει μια ισχυρή βιομηχανική βάση. Το γεγονός πως οι ευρωπαϊκές χώρες τηρούν το κράτος δικαίου είναι κρίσιμης σημασίας για τις επιχειρήσεις και θα φέρει επενδύσεις, την ώρα που η περιφρόνηση της κυβέρνησης Τραμπ για τον νόμο γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρη.
Η ταχεία αύξηση των αμυντικών δαπανών σε πανευρωπαϊκή βάση είναι απολύτως εφικτή. Η συνεργασία μεταξύ της Βρετανίας, της Γαλλίας και της Γερμανίας εντείνεται και μπορεί να συμπληρώσει την βραδύτερα κινούμενη ΕΕ.
Η Ευρώπη νοιώθει επικίνδυνα απομονωμένη αυτή τη στιγμή. Αλλά υπάρχει ένα δίκτυο προηγμένων φιλελεύθερων δημοκρατιών ανά τον κόσμο που θα θέλει να συνεργαστεί με την Ευρώπη και το Ηνωμένο Βασίλειο –συμπεριλαμβανομένων της Ιαπωνίας, της Νότιας Κορέας, της Αυστραλίας και του Καναδά.
Οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να αναθαρρήσουν από τη σκέψη πως αυτή η σκοτεινή περίοδος στις ΗΠΑ δεν θα κρατήσει για πάντα. Οι φιλελεύθερες δυνάμεις στις ΗΠΑ βρίσκονται σε υποχώρηση, αλλά δεν έχουν εξαφανιστεί. Η απερισκεψία και ύβρις της κυβέρνησης Τραμπ κάνουν απόλυτα πιθανό το ενδεχόμενο το κίνημα MAGA να ανατιναχθεί γρήγορα.
Οι Ευρωπαίοι και οι δημοκρατικοί τους σύμμαχοι ανά τον κόσμο πρέπει να κρατηθούν – να είναι σίγουροι πως στο τέλος οι αξίες τους θα υπερισχύσουν, όπως έκαναν και στο παρελθόν.
Όπως το έθεσε ο Γουίλσον το 1917, «θα πολεμήσουμε για εκείνα που πάντα είχαμε πιο κοντά στην καρδιά μας –για τη δημοκρατία, για το δικαίωμα αυτών που υποτάσσονται στην εξουσία να έχουν φωνή στις κυβερνήσεις τους, για τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των μικρών εθνών».
Η Αμερική βρίσκεται προς το παρόν στη λάθος πλευρά αυτής της μάχης. Η ΕΕ και το Ηνωμένο Βασίλειο μπορούν -και πρέπει- να συνεχίσουν τον αγώνα.
*Από FT/euro2day.gr