Όπως χαρακτηριστικά έλεγε ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντιμίτρι Πεσκόφ, « οι πρόεδροι Πούτιν και Τραμπ αντιλαμβάνονται και εμπιστεύονται ο ένας τον άλλο», κάτι που τούς επιτρέπει να διαβουλεύονται για την νέα παγκόσμια τάξη. Από τη συνομιλία, σε αυτή τη φάση περισσότερο κερδισμένη είναι η Ρωσία καθώς ξανά υπολογίζεται ως πιθανός εταίρος. Την ευκαιρία εκμεταλλεύτηκε ο πρώην πρόεδρος της χώρας Ντιμίτρι Μεντβέντεφ και σταθερά έμπιστος του Πούτιν, που υπενθύμισε στη Δύση ότι πλέον στο τραπέζι και όχι στο μενού θα είναι η Ρωσία. Και άφησε ξεκάθαρα αιχμές προς τους Ευρωπαίους λέγοντας ότι « ο βρετανικός στρατός είναι ο μικρότερος από την εποχή των Ναπολεόντειων Πολέμων. Όσο κι αν η Κομισιόν διευκολύνει τον δανεισμό για την άμυνα, Γαλλία, Ιταλία και Ισπανία πολύ δύσκολα θα ρισκάρουν να αυξήσουν ακόμη περισσότερο τα μεγάλα χρέη τους, διακινδυνεύοντας εξωφρενικά υψηλά επιτόκια.
Εξάλλου, η ισχυρή βαρυτική έλξη της τραμπικής Αμερικής εντείνει τις φυγόκεντρες τάσεις μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως δείχνει η βαθμιαία απομάκρυνση της Ιταλίας από τους ακραιφνείς υποστηρικτές της Ουκρανίας». Η πολιτική του Τραμπ είναι επωφελής για τη Ρωσία, έγραψε ο αναλυτής Μιχαήλ Γεμελιάνοφ στην εφημερίδα Nezavisimaya Gazeta. «Ο Τραμπ είναι έτοιμος να κάνει σοβαρές παραχωρήσεις στη Ρωσία χωρίς να απαιτεί αμοιβαία βήματα». Ο πολυπολικός κόσμος «έχει ήδη φτάσει. Και ο Τραμπ ζει ήδη σε αυτόν», πρόσθεσε. Η αλήθεια είναι στους δύο πρώτους μηνες της κυβέρνησης Τραμπ, η Μόσχα έχει ευνοηθεί εις βάρος του Κιέβου. Στις 11 Μαρτίου οι Ουκρανοί υποχρεώθηκαν να αποδεχθούν, στην Τζέντα της Σαουδικής Αραβίας, την αμερικανική πρόταση για εκεχειρία ενός μήνα χωρίς καμία εγγύηση ασφαλείας, κάτι που μέχρι τότε πεισματικά απέρριπταν.
Ωστόσο, ο Βλαντιμίρ Πούτιν ροκάνισε τον χρόνο, καθώς δεν επιθυμεί στην πραγματικότητα να ξεκινήσει στα σοβαρά τη διαπραγμάτευση προτού εκδιώξει και τα τελευταία ουκρανικά στρατεύματα από τα ρωσικά εδάφη στο Κουρσκ. Η επέκταση της εκεχειρίας στη Μαύρη Θάλασσα και η πλήρης κατάπαυση του πυρός παραπέμφθηκαν σε μεταγενέστερες συναντήσεις επιτροπών ειδικών. Αυτό σημαίνει ότι η πλήρης ομαλοποίηση των σχέσεων ΗΠΑ-Ρωσίας θα πάρει χρόνο , ίσως πολύ περισσότερο από ό,τι νομίζουν κάποιοι. Απόδειξη, η τελευταία δήλωση του Πούτιν για τη Γροιλανδία, περιοχή την οποία θέλει να εκμεταλλευτεί και ο ίδιος καθώς επιθυμεί να ενισχύσει το εμπόριο μέσω της Βόρειας Θάλασσας: «Τα σχέδια του Ντόναλντ Τραμπ να πάρει τον έλεγχο της Γροιλανδίας είναι «σοβαρά», και εξέφρασε την ανησυχία του ότι η Αρκτική μπορεί να γίνει εφαλτήριο για πιθανές συγκρούσεις. «Πρόκειται για σοβαρά σχέδια των ΗΠΑ αναφορικά με τη Γροιλανδία, σχέδια που έχουν βαθιές ιστορικές ρίζες», δήλωσε ο Πούτιν μιλώντας σε συνέδριο στο Μούρμανσκ για την Αρκτική προσθέτοντας ότι η Μόσχα δεν έχει απειλήσει ποτέ κανέναν στην Αρκτική, αλλά είναι έτοιμη να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της.
Ο Τραμπ έχει πατήσει το κουμπί fast forward σε ότι αφορά τις διεθνείς εξελίξεις. Και ο Πούτιν είναι για εκείνον ένα ακόμη σημαντικό κομμάτι του διπλωματικού πληκτρολογίου.