Με την αμερικανική κυβέρνηση να ασκεί πιέσεις για δραματική αύξηση της παραγωγής ορυκτών καυσίμων, οι αμερικανικές εταιρείες προσπαθούν να αντλήσουν όσο μεγαλύτερες ποσότητες γίνεται.
Μετά το χαστούκι με την ανάκληση της άδειας για εξορύξεις στη Βενεζουέλα από τον Λευκό Οίκο, η Chevron ασπάζεται το σύνθημα του Ντόναλντ Τραμπ “drill, baby, drill” και βάζει μπροστά τις μηχανές ώστε να πολλαπλασιάσει την παραγωγή εντός ΗΠΑ. Όπως ανακοίνωσε ο αμερικανικός πετρελαϊκός κολοσσός, πρόκειται να εντείνει τη χρήση της εξόρυξης τριών πηγαδιών ταυτόχρονα, ένα σύστημα που αποφέρει σημαντικά οφέλη. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, η ταυτόχρονη εξόρυξη τριών πηγαδιών ισούται με μείωση του συνολικού κόστους κατά 12%, ενώ απαιτεί 25% για κάθε πηγάδι. Οι αριθμοί αυτοί είναι εντυπωσιακοί αν αναλογιστεί κανείς πως η συγκεκριμένη διαδικασία απαιτεί 50% περισσότερη ενέργεια και 60% περισσότερο νερό και άμμο για τη διάσπαση των πετρωμάτων.
Η εταιρεία στοχεύει να εντείνει τις τριπλές εξορύξεις στη Λεκάνη Permian στο Τέξας, αυξάνοντας τον συνολικό αριθμό των πηγαδιών που αντλούνται με αυτή τη μέθοδο από το 20% για το 2024 στο 50-60% για το 2025. Η περιοχή πλέον παράγει 1 εκατομμύριο βαρέλια ημερησίως για τον πετρελαϊκό κολοσσό, με στόχο μία επιπλέον αύξηση 10%. Εκτός της Λεκάνης Permian, ξεκίνησε να χρησιμοποιεί την ίδια προσέγγιση στη Λεκάνη Denver-Julesberg στο Κολοράντο. Η Chevron δεν είναι η μόνη παραγωγός που πραγματοποιεί ταυτόχρονες εξορύξεις σε περισσότερα από ένα πηγάδια, αντιθέτως η διπλή εξόρυξη είναι πλέον αρκετά δημοφιλής. Ωστόσο, οι τριπλές εξορύξεις παραμένουν αρκετά πιο σπάνιες. Όμως η φύση των σχιστολιθικών κοιτασμάτων σημαίνει πως οι παραγωγοί ανταγωνίζονται για το ποιος θα εξορύξει πρώτος τις διαθέσιμες ποσότητες, κάτι που έχει οδηγήσει σε μία σειρά καινοτομιών στον κλάδο.
Εξάλλου, παρά το γεγονός ότι αρκετές χώρες διαθέτουν σχιστολιθικά αποθέματα υδρογονανθράκων, οι ΗΠΑ είναι η μοναδική αγορά όπου καταγράφηκε η «σχιστολιθική επανάσταση» τα προηγούμενα χρόνια, αλλάζοντας ουσιαστικά τις γεωπολιτικές ισορροπίες δεκαετιών. Αυτός είναι και ένας από τους δύο βασικούς λόγους που η κυβέρνηση Τραμπ πιέζει τις αμερικανικές εταιρείες να εντείνουν την ημερήσια παραγωγή τους, στοχεύοντας αφενός σε πτώση των τιμών καυσίμων, και αφετέρου σε αξιοποίηση των ενεργειακών εξαγωγών ως μέσο πίεσης προς φίλους και εχθρούς στη διεθνή αρένα.