Τίποτε δεν είναι δυσκολότερο από τον προσδιορισμό της ιστορικής σημασίας των γεγονότων ακριβώς την ώρα που συμβαίνουν. Ωστόσο, η συνάντηση της G20 στην Ουάσιγκτον μοιάζει τόσο ιστορική όσο η κρίση την οποία κλήθηκε να απαντήσει. Και ίσως αποδειχθεί το μοναδικό λαμπερό φως στην ολοένα και μεγαλύτερη σκοτεινιά. Η G20 περιλαμβάνει όλες τις σημαντικές προηγμένες και αναπτυσσόμενες χώρες.

Τίποτε δεν είναι δυσκολότερο από τον προσδιορισμό της ιστορικής σημασίας των γεγονότων ακριβώς την ώρα που συμβαίνουν.

Ωστόσο, η συνάντηση της G20 στην Ουάσιγκτον μοιάζει τόσο ιστορική όσο η κρίση την οποία κλήθηκε να απαντήσει. Και ίσως αποδειχθεί το μοναδικό λαμπερό φως στην ολοένα και μεγαλύτερη σκοτεινιά.

Η G20 περιλαμβάνει όλες τις σημαντικές προηγμένες και αναπτυσσόμενες χώρες. Το γεγονός ότι αυτή η ομάδα κατάφερε να συναντηθεί και να δεσμευτεί σε μία σημαντική ατζέντα και σε δεύτερη συνάντηση, τον Απρίλιο του 2009, δείχνει έστω και εκ των υστέρων αναγνώριση της μετάθεσης της ισορροπίας της οικονομικής ισχύος.


Εξίσου σημαντική είναι η συμφωνία για τις αιτίες της κρίσης και τις λύσεις που απαιτούνται. Οσον αφορά τις αιτίες, το τελικό ανακοινωθέν αναγνωρίζει όχι μόνον τις αποτυχίες του χρηματο-οικονομικού συστήματος αλλά και λάθη στην οικονομική πολιτική. Οσον αφορά τις λύσεις, δίνει έμφαση σε δύο παραμέτρους: ισχυρή δράση μέσω συνεργασίας για την ανάπτυξη της παγκόσμιας οικονομίας και διατήρηση της ανοιχτής οικονομίας.


Επιπλέον, οι αρχηγοί ανέθεσαν στους υπουργούς Oικονομικών συγκεκριμένους και δύσκολους στόχους που θα πρέπει να ολοκληρωθούν έως τον Μάρτιο του 2009.

Οι στόχοι περιλαμβάνουν αναθεώρηση των παγκόσμιων λογιστικών προτύπων, αναθεώρηση των πρακτικών χορήγησης μπόνους στα στελέχη τραπεζών και αναθεώρηση της εντολής, της λειτουργίας της διοίκησης αλλά και των οικονομικών πόρων των διεθνών πιστωτικών ιδρυμάτων.

Η ατζέντα είναι φιλόδοξη και πρέπει να είναι. Η υφήλιος αντιμετωπίζει τεράστιους κινδύνους. Και πρέπει να ελαχιστοποιήσει την επιβράδυνση και να δημιουργήσει ένα ισχυρό χρηματο-οικονομικό καθεστώς.


Μπορεί μόνον να πετύχει αυτούς τους στόχους εάν συνεργαστούν όλες οι σημαντικές χώρες. Αυτό είναι ένα σημείο που η κυβέρνηση Ομπάμα πρέπει να θυμάται: Εάν η υφήλιος συνεργαστεί μπορεί να εξέλθει υγιής από την κρίση. Αν όχι, καμία κυβέρνηση, όσο ισχυρή κι αν είναι, δεν θα μπορεί να εκπληρώσει τις υποσχέσεις της. Είναι πράγματι απλό αλλά και σκληρό.

(Από την εφημερίδα ΗΜΕΡΗΣΙΑ/Financial Times, 18/11/2008)