Το Πρόγραμμα Ανακούφισης των Προβληματικών Αξιών, όπως θα μεταφραζόταν πλήρως το πρόγραμμα Tarp για την τόνωση της αμερικανικής οικονομίας, είναι πράγματι προβληματικό.
Το σχέδιο που πρόβλεπε την εξαγορά «τοξικών» αξιών ενεργητικού μετατράπηκε σε σχέδιο στήριξης της κεφαλαιακής βάσης των τραπεζών. Τώρα με περισσότερα χρήματα διαθέσιμα απ΄ό,τι αρχικά αναμενόταν, κάθε συγκαλυμμένο συμφέρον στις ΗΠΑ επιδιώκει να εξασφαλίσει την στήριξη του Tarp. Μπορεί να δημιουργήθηκε μόλις τον προηγούμενο μήνα, αλλά οι αρχές πρέπει να θυμούνται για ποιον λόγο δημιουργήθηκε.
Ο μηχανισμός με τον οποίο επρόκειτο να λειτουργήσει το Tarp δεν ήταν ποτέ σαφής. Ο στόχος του Tarp ωστόσο, ήταν.
Αν και ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, Χανκ Πόλσον, φάνηκε να μην γνωρίζει τι ήθελε να κάνει με το Tarp, πρόθεσή του ήταν πάντα να κρατήσει σε καλό επίπεδο τον χρηματοοικονομικό τομέα, προκειμένου να προσφέρει στήριξη στην αληθινή οικονομία, και να αποτρέψει το ενδεχόμενο η επιβράδυνση της οικονομίας να γίνει ύφεση.
Μέχρι στιγμής, το Tarp εξετέλεσε τον σκοπό του. Τα 250 δισ. δολάρια που προβλέφθηκαν για την στήριξη της κεφαλαιακής βάσης των αμερικανικών τραπεζών, σε συνδυασμό με την προσφορά ομοσπονδιακών εγγυήσεων για την χρηματοδότηση, άμβλυναν το κλίμα πανικού που επικρατούσε στο χρηματοοικονομικό σύστημα τον Σεπτέμβριο.
Ούτε υπήρχε άλλη εναλλακτική λύση από το να προσφερθούν 40 δισ. δολάρια από το Tarp για την διάσωση της AIG -καθώς ο ασφαλιστικός γίγαντας είναι πολύ σπουδαίος για να πτωχεύσει.
Ο στόχος να αντιμετωπιστεί η πιστωτική στενότητα πρέπει να παραμείνει στον νου των αρχών. Η εμπιστοσύνη είναι μειωμένη, η αγορά εταιρικών ομολόγων έχει «αποστραγγιστεί» και τα επιτόκια Libor διατηρούνται σε υψηλό επίπεδο. Αυτή η χρηματοοικονομική κρίση κάθε άλλο παρά έχει αντιμετωπιστεί. Στόχος του αμερικανικού υπουργείου Οικονομικών πρέπει να είναι να αποφευχθεί ακόμη μια κατάρρευση τύπου Lehman.
Οι ρυθμιστικές κατηγορίες στις οποίες υπάγονται αυτές οι εταιρείες δεν έχουν σημασία. Αλλά θα πρέπει να υπαχθούν σε ομοσπονδιακούς ελέγχους και εποπτεία. Ένα σχέδιο για τις χρεοκοπίες φαίνεται πλέον πολιτική αναγκαιότητα.
(Από την εφημερίδα ΗΜΕΡΗΣΙΑ/Financial Times, 21/11/2008)