Μεγάλες αλλαγές συντελούνται το τελευταίο διάστημα στο τομέα των ευρωπαϊκών αερομεταφορών. Οι αεροπορικές εταιρείες αναζητούν διαρκώς νέους συνεταίρους με στόχο την μείωση του κόστους λειτουργίας τους και την προσέλκυση πελατών από περισσότερες περιοχές του κόσμου. Ιδιαίτερα κατά το πρώτο μισό του 2008 ο κλάδος επλήγη από τις τιμές ρεκόρ των καυσίμων. Τα προβλήματα, όμως, συνεχίζονται καθώς η παγκόσμια οικονομική κρίσις έχει ως αποτέλεσμα την σημαντική μείωση του αριθμού των επιβατών.
Η περίπτωσις της Ολυμπιακής αλλά και της Αλιτάλια είναι τα πλέον πρόσφατα παραδείγματα εθνικού αερομεταφορέα που καλείται να προσαρμοσθή στα νέα δεδομένα. Οι δύο περιπτώσεις έχουν πολλά κοινά στοιχεία, τα οποία συνοψίζονται στις αντιδράσεις που έχει προκαλέσει το ενδεχόμενο πωλήσεώς τους. Όσον αφορά στην Αλιτάλια, εάν ήταν να αποφασίσουν μόνοι τους οι Ιταλοί θα προτιμούσαν να μείνουν τα πράγματα ως έχουν, μολονότι παραδέχονται ότι ο εθνικός τους αερομεταφορέας ποτέ δεν λειτούργησε ανταγωνιστικά.
Αντιθέτως, η Αλιτάλια αποτελούσε μέσο εξυπηρετήσεως των πελατειακών σχέσεων πολιτικών, παραγόντων και συνδικαλιστών. Διατηρούσε για παράδειγμα καθημερινή πτήση για πόλη 23.000 κατοίκων στην Λιγουρία μόνο και μόνο γιατί επρόκειτο για την εκλογική περιφέρεια πρώην υπουργού Εσωτερικών. Ο ειδικός διαχειριστής της Αλιτάλια Αουγκούστο Φαντόζι υπολογίζει ότι στο τρέχον έτος το έλλειμμα της εταιρείας θα είναι ένα δις ευρώ.
Στις αερομεταφορές απαιτείται «συνεχής προσαρμογή, βελτιώσεις, αύξηση της αποδοτικότητος», λέει ο Σιλβάνο Μανέρα, διευθυντής της ιταλικής υπηρεσίας ελέγχου αεροπλοΐας ENAC. Όποιος δεν το κάνει θα πρέπει κάποτε να τα κάνη όλα με μιας με δραματικές βέβαια συνέπειες, «η ελεύθερη αγορά δεν συγχωρεί, ή προσαρμόζεσαι, ή χρεοκοπείς», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Μανέρα.
Η πώλησις της Αλιτάλια κατέστη εφικτή επειδή το κράτος, δηλαδή οι φορολογούμενοι, έβαλαν βαθιά το χέρι στην τσέπη και απάλλαξαν από τα συσσωρευμένα χρέη την νέα Αλιτάλια που αγόρασε η ομάδα Ιταλών επενδυτών. Αλλά και η νέα εταιρεία δεν θα μπορέση να επιβιώση απέναντι στον ανταγωνισμό χωρίς ισχυρό εταίρο, ο οποίος μεταφράζεται σε έναν από τους τρεις ομίλους Air France-KLM, Lufthansa και British Airways που κυριαρχούν στην ευρωπαϊκή αγορά.
Η Αλιτάλια είναι η τέταρτη μεγαλύτερη εταιρεία στην ΕΕ, καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος των εσωτερικών πτήσεων στην Ιταλία, που είναι μια σημαντική αγορά και με την έννοια αυτή ενδιαφέρει και τους τρεις κυρίαρχους στην ΕΕ ομίλους. Πάντως ως φαβορί στην κούρσα για την Αλιτάλια είναι η Air France-KLM, καθώς Γάλλοι και Ιταλοί συνεργάζονται από καιρό στον όμιλο Sky Team. Την πρώτη προσφορά που έκαναν οι Γάλλοι όμως απέρριψε χωρίς δεύτερη κουβέντα ο Ιταλός πρωθυπουργός Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Στο μεταξύ όμως είναι και αυτός πεπεισμένος ότι χωρίς υποστήριξη δεν θα επιβιώση και η νέα Αλιτάλια.
Σε δυσμενή κατάσταση βρίσκεται όμως και ο βρεταννικός αερομεταοφορέας, Βritish Αirways. Σύμφωνα με τα στοιχεία που ανακοίνωσε προσφάτως η εταιρεία, τα κέρδη της για το πρώτο εξάμηνο του οικονομικού έτους ήταν μειωμένα κατά 92%, στις 52 εκατ. στερλίνες (60,7 εκατ. ευρώ). Επομένως, η στρατηγική της συνενώσεως δυνάμεων θεωρείται πλέον αναπόφευκτη, με την Βritish Αirways να συζητή πλέον ακόμη και το ενδεχόμενο συγχωνεύσεως με την αυστραλιανή Qantas.
(Από την εφημερίδα ΕΣΤΙΑ, 08/12/2008)