Είτε το θέλουμε είτε όχι, το Κράτος ηττήθηκε κατά κράτος. Παντού. Η δε ρέπουσα σε φιλολογικές αναζητήσεις Κυβέρνηση, κάλυψε την ανικανότητα πολλών στελεχών της ισχυριζόμενη ότι ασχολούνται με το έργο των μεταρρυθμίσεων. Ποιών μεταρρυθμίσεων; Δεν μας λέει έστω και μία στην οποία πέτυχε απολύτως;
Επί πέντε χρόνια στην εξουσία έπρεπε να είχε καλύτερα αποτελέσματα και όχι να κάμπτεται και να υποχωρεί στην πρώτη αντίδραση. Δεν είχε προβλέψει τα εμπόδια που θα συναντούσε όταν σχεδίαζε τη στρατηγική της; Ή μήπως δεν είχε καμμία στρατηγική; Αλλά τότε πώς παρέσυρε μια ολόκληρη παράταξη με τη μεγαλόστομη διακήρυξη ότι ένας από τους στόχους της ήταν και η «επανίδρυση» του Κράτους; Του Κράτους, που αντί να το επανιδρύσει, το παρέδωσε βορά στους κουκουλοφόρους, γεγονός το οποίο είχε επανειλημμένως καταγγείλει αυτή εδώ η στήλη χωρίς να «ιδρώσει» το αυτί των αρμοδίων και ανικάνων υπουργών.
Αρα και στον τομέα της δημοσίας τάξεως το ελληνικό Κράτος γελοιοποιήθηκε διεθνώς, αφού η πρωτεύουσα της χώρας έγινε παρανάλωμα του πυρός, πρωτοφανών καταστροφών και αντικείμενο λεηλασιών και πάσης άλλης ασχημίας. Βεβαίως για τα άθλια επεισόδια των ημερών ευθύνη έχουν και οι ανάξιοι γονείς που εξαπέλυσαν τα παιδιά τους στους δρόμους για να πετροβολήσουν τους αστυνομικούς. Αίσχος και ντροπή τους. Επί μια εβδομάδα τώρα μαζί με άλλους ταραξίες τινάζουν στον αέρα την κοινωνική ειρήνη στην Ελλάδα.
Ως προς τις «ιδιωτικοποιήσεις» για τις οποίες επιχαίρει: Να τις δούμε και να μην το πιστεύουμε. Καθημερινώς χάνει και από μία μάχη. Φερ’ ειπείν στον τομέα της περιθάλψεως ή των συγκοινωνιών. Δεν φανταζόμαστε να είναι πολύ υπερήφανοι οι αρμόδιοι υπουργοί για το έργο τους. Και βεβαίως, κάτι ανάλογο θα μπορούσε να λεχθεί για την οικονομία, όπου περίπου το 46% των φορολογουμένων πληρώνει το 99,6% του συνολικού φόρου εισοδήματος που μαζεύει το Κράτος. Εξωφρενικά πράγματα. Ισως γι’ αυτό, ο αρμόδιος υπουργός θέλει να μετακομίσει σε άλλο υπουργείο.
Αλλά τα Μέσα Ενημερώσεως είναι ο τομέας όπου το Κράτος, ή μάλλον η Κυβέρνηση Καραμανλή –για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους- έχει υποστεί την πιο κραυγαλέα αποτυχία της. Διότι από την επικοινωνιακή πολιτική εξαρτάται κατά μεγάλο μέρος η επιτυχία του έργου μιας Κυβερνήσεως, οιασδήποτε Κυβερνήσεως. Της οποίας η πορεία καθίσταται μοιραία αφ’ ης στιγμής παραδίδονται τα Μέσα Επικοινωνίας σε χέρια ανικάνων προσώπων. Ή μάλλον, για να συνεννοούμαστε καλύτερα, σε πρόσωπα που δεν έχουν τις ίδιες αντιλήψεις τουλάχιστον με αυτές της Κυβερνήσεως.
Αν η Κυβέρνηση έχει αποτύχει παντελώς να επιλέξει τα κατάλληλα πρόσωπα, σε τούτο οφείλεται κατά μεγάλο ποσοστό το ναυάγιο της πολιτικής της. Ακραίων τάσεων στελέχη βλάπτουν συνήθως παρά ωφελούν. Αλλά ειδικώς στα Μέσα Ενημερώσεως όταν τα πρόσωπα αυτά καταφέρνουν να διεισδύουν σε «θέσεις κλειδιά» των ραδιοτηλεοπτικών προγραμμάτων είναι ικανά να κάνουν καταστροφικό έργο, αντί να λειτουργούν με αντικειμενικό τρόπο και με καθαρή δημοσιογραφική δεοντολογία. Τέλος, οι υπέρογκοι μισθοί, οι συμβάσεις και οι άλλες παροχές με τις οποίες έχουν προσληφθεί πολλοί αποτελούν λόγο σκανδάλου.
Είναι άλλη μία ήττα την οποία έχει υποστεί το Κράτος υπό τη διακυβέρνηση Καραμανλή. Ηττα βαρειά και ανεπανόρθωτη. Ρίζες βαθειές και συμφέροντα σοβαρά καθιστούν κάθε προσπάθεια μεταβολών στα κρατικά Μέσα Επικοινωνίας μάταιη. Το ζήτημα είναι να μη συνεχισθεί να παράγεται τόσο κακό και σε τόσο βάθος για τον τόπο. Ποιός θα το καταλάβει –και μάλιστα εγκαίρως- είναι άγνωστο. Το δίλημμα είναι μεταξύ όσων νοιάζονται να υπάρχει δημοκρατικό κράτος στον ελληνικό χώρο και στον 22ο αιώνα και όσων δεν νοιάζονται.
Η επιρροή της Τηλεοράσεως και του Ραδιοφώνου στη διαπαιδαγώγηση των Ελλήνων και των παιδιών τους έχει μεγάλη σημασία. Δεν μπορεί όμως να δεχθεί κανείς ότι τα ηλεκτρονικά Μέσα Ενημερώσεως με τα οποία μεταδίδονται όλες οι πληροφορίες –καλές ή κακές- μέλλουν να επηρεάσουν την ζωή μας για τα επόμενα πενήντα χρόνια. Η Ελλάδα σήμερα είναι μια χώρα όπου η ανθρώπινη καλλιέργεια αποκλείεται και εξουδετερώνεται θεσμικά, προγραμματικά, οργανωμένα. Να το «χωνέψουμε» για να λάβουμε τα μέτρα μας.
(Από την εφημερίδα ΕΣΤΙΑ, 11/12/2008)