Η Συνταγή Κρούγκμαν για την Ύφεση

Ο Πολ Κρούγκμαν δέχτηκε έντονη επίθεση το τελευταίο διάστημα σχετικά με την πολιτική του New Deal. Στο νέο του βιβλίο «The Return of Depression Economics» εστιάστηκε κυρίως στη σημασία των δαπανών του μοντέλου- New Deal. Τόνισε χαρακτηριστικά, ότι η αποτυχία του New Deal ήταν ότι δεν δαπανήθηκαν αρκετά χρήματα, ενώ παράλληλα πρόσθεσε ότι ορισμένοι συγγραφείς και οικονομολόγοι παρερμήνευσαν την οικονομική ύφεση της δεκαετίας του '30, με αποτέλεσμα να παρουσιάζουν μία χειρότερη εικόνα για την αμερικανική οικονομία.
Του Amity Shlaes
Δευ, 15 Δεκεμβρίου 2008 - 12:59

Ο Πολ Κρούγκμαν δέχτηκε έντονη επίθεση το τελευταίο διάστημα σχετικά με την πολιτική του New Deal. Στο νέο του βιβλίο «The Return of Depression Economics» εστιάστηκε κυρίως στη σημασία των δαπανών του μοντέλου- New Deal. Τόνισε χαρακτηριστικά, ότι η αποτυχία του New Deal ήταν ότι δεν δαπανήθηκαν αρκετά χρήματα, ενώ παράλληλα πρόσθεσε ότι ορισμένοι συγγραφείς και οικονομολόγοι παρερμήνευσαν την οικονομική ύφεση της δεκαετίας του '30, με αποτέλεσμα να παρουσιάζουν μία χειρότερη εικόνα για την αμερικανική οικονομία.

Ο κ. Κρούγκμαν, στον οποίο απονεμήθηκε το Νόμπελ Οικονομίας για το 2008, διδάσκει στο Princeton University και γράφει στους New York Times. Επομένως αυτά που λέει και γράφει είναι αντικειμενικά και ισχύουν για το μεγαλύτερο μέρος του αμερικανικού πληθυσμού. Ομως αυτό που συγκεντρώνει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον είναι τα ποσοστά ανεργίας του '30, καθώς η θεραπεία που προσέφερε τότε ο Ρούζβελτ, το New Deal, δεν έχει γίνει ακόμα κατανοητή από τους Αμερικανούς. Ο Μπαράκ Ομπάμα είχε αναφέρει σε συνέντευξή του ότι το 1932 και το 1933 η ανεργία άγγιζε το 25% με 30%. Ομως για τον Ομπάμα το New Deal εστιάζεται στον τομέα της υποδομής και στην οικονομική ανάκαμψη, ενώ παράλληλα οι δαπάνες του New Deal θα έχουν ως στόχο τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Σημειώνεται, ότι όταν ο Ρούζβελτ ανέλαβε τα προεδρικά καθήκοντα, ένας στους τέσσερις Αμερικανούς ήταν άνεργος, ενώ μετά από έξι χρόνια εφαρμογής του New Deal δύο στους 10 Αμερικανούς ήταν άνεργοι.

Γιατί όμως αυτή η ζοφερή εικόνα διήρκησε τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα; Αρχικά, λόγω του αποπληθωρισμού και λόγω της τάσης της κυβέρνησης να ευνοήσει το δημόσιο τομέα έναντι του ιδιωτικού. Οι διαμορφωτές πολιτικής επομένως αύξησαν τους φόρους για να ανταπεξέλθουν στις αυξημένες δαπάνες. Παράλληλα όμως οι επιχειρήσεις δεν μπορούσαν να ανταποκριθούν στους τόσο υψηλούς μισθούς με αποτέλεσμα οι άνεργοι να παραμένουν άνεργοι.

Γιατί όμως όλα αυτά μας ενδιαφέρουν σήμερα; Οι διαμορφωτές πολιτικής εξετάζουν μία νέα εργατική νομοθεσία, η οποία θα στηρίξει την εργατική τάξη και θα αυξήσει τις θέσεις εργασίας. Ο Ομπάμα ανέφερε σε ομιλία του, ότι θα δημιουργήσει 2,5 εκατομμύρια νέες θέσεις εργασίας. Γνωρίζουμε λοιπόν, ότι η νέα κυβέρνηση είναι έτοιμη να ξοδέψει χρήματα. Αλλά πώς; Αυτό που προτείνουμε εμείς είναι η νέα νομοθεσία να μην πλήξει τον ιδιωτικό τομέα, αυξάνοντας τους μισθούς και δημιουργώντας επαγγελματικές ευκαιρίες μόνο στο δημόσιο τομέα.

(Από την εφημερίδα Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ, 01/12/2008)