Ο Πόλεμος στην Γάζα και η Ρώσο – Ουκρανική Κρίση Οδηγούν την Πρώτη Ενεργειακή Κρίση του 2009

Ο Πόλεμος στην Γάζα και η Ρώσο – Ουκρανική Κρίση Οδηγούν την Πρώτη Ενεργειακή Κρίση του 2009
του Κ. Ν. Σταμπολή
Δευ, 5 Ιανουαρίου 2009 - 19:40
Η επέλαση στη λωρίδα της Γάζας των Ισραηλινών χερσαίων στρατευμάτων το περασμένο Σάββατο και οι συνεχιζόμενοι από αέρος και θαλάσσης ανήλεοι βομβαρδισμοί των Παλαιστινιακών θέσεων, έχουν οξύνει την έτσι και αλλιώς τεταμένη ατμόσφαιρα στην οποία για μία ακόμη φορά έχει εισέλθει η Μέση Ανατολή.

Η επέλαση στη λωρίδα της Γάζας των Ισραηλινών χερσαίων στρατευμάτων το περασμένο Σάββατο και οι συνεχιζόμενοι από αέρος και θαλάσσης ανήλεοι βομβαρδισμοί των Παλαιστινιακών θέσεων, έχουν οξύνει την έτσι και αλλιώς τεταμένη ατμόσφαιρα στην οποία για μία ακόμη φορά έχει εισέλθει η Μέση Ανατολή. Η τελευταία σκηνή στο συνεχιζόμενο δράμα της περιοχής ξεκίνησε εδώ και 8 ημέρες όπου η Ισραηλινή αεροπορία και ναυτικό ξεκίνησαν μεγάλης κλίμακας επιχειρήσεις εναντίον των Παλαιστινίων στην περιοχή της Γάζας, υπό το πρόσχημα της αυτοάμυνας, για να θέσουν τέρμα στον βομβαρδισμό Ισραηλινών θέσεων και κατοικημένων περιοχών από πυραύλους που εδώ και εβδομάδες εκτόξευε η Παλαιστινιακή οργάνωση Χαμάς, η οποία και αποτελεί την επίσημη κυβέρνηση των Παλαιστινίων.

Σύμφωνα με τους επιτόπου παρατηρητές και απεσταλμένους των διεθνών ΜΜΕ η Ισραηλινή απάντηση στις προκλήσεις της Χαμάς υπήρξε απείρως μεγαλύτερη σε όγκο και δύναμη πυρός αφού η Λωρίδα της Γάζας έχει κυριολεκτικά περικυκλωθεί από τα Ισραηλινά στρατεύματα τα οποία και έχουν επιφέρει τεράστιες υλικές καταστροφές στις Παλαιστινιακές πόλεις που μετρούν ήδη περισσότερους από 500 νεκρούς και 2.500 τραυματίες κυρίως άμαχου πληθυσμού. Είναι φανερό ότι το Ισραήλ έχοντας επιλέξει αυτήν την υπέρμετρα σκληρή τακτική επιθυμεί να εξουδετερώσει πλήρως οιαδήποτε στρατιωτική ισχύ διαθέτει η Χαμάς πριν την έναρξη διαπραγματεύσεων, μετά το πέρας των εχθροπραξιών, που πιστεύεται ότι θα οδηγήσουν σε μία νέα συνθήκη συμβίωσης με τους Παλαιστίνιους.

Την ίδια στιγμή το Ισραήλ μη μπορώντας να επιτεθεί κατά του Ιράν (μετά από την άρνηση της στρατιωτικής ηγεσίας των ΗΠΑ να τους συνδράμει) το οποίο και σύμφωνα με πληροφορίες αποτελεί τον κύριο χρηματοδότη και πηγή εξοπλισμού των Παλαιστινίων, επέλεξε την κλιμάκωση της αντιπαράθεσης με τους Παλαιστίνιους επιθυμώντας έτσι να προβάλλει ευρύτερα την στρατιωτική του ισχύ και να μεταφέρει ένα ηχηρό μήνυμα αδιαλλαξίας και μη υποχωρητικότητας στις γύρω χώρες και στη διεθνή κοινότητα. Με κίνδυνο ασφαλώς τη δημιουργία μιας ευρύτερης κρίσης με απρόβλεπτες εξελίξεις σε περίπτωση που σε βοήθεια των Παλαιστίνιων προστρέξουν και άλλες χώρες. Κάτι που γνωρίζει καλά το Ισραήλ ότι δεν πρόκειται να συμβεί εύκολα λόγω της ισχυρής παρουσίας Αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων στην περιοχή (βλέπε Ιράκ και Κουβέιτ) και της προσχώρησης των περισσότερων κρατών στην Μέση Ανατολή (βλέπε Αίγυπτος, Ιορδανία, Σαουδική Αραβία, Λιβύη κ.α) στον Αμερικανικό άξονα επιρροής.

Όμως η εντεινόμενη πολεμική σύρραξη στην περιοχή κάθε άλλο παρά συμβάλλει στην δημιουργία κλίματος ασφάλειας και σταθερότητας αφού το μέτωπο του Ιράκ παραμένει ακόμη ανοικτό, και με το Ιράν να συνεχίζει κανονικά το πυρηνικό του πρόγραμμα. Άμεση επίπτωση όλων αυτών των αρνητικών αυτών εξελίξεων υπήρξε η άνοδος των διεθνών τιμών του αργού πετρελαίου οι οποίες την Παρασκευή ανατιμήθηκαν κατά 21,8% περίπου για την ποικιλία Brent η οποία έκλεισε στα $46,69 το βαρέλι στο ICE στο Λονδίνο και 23,5% για την ποικιλία WTI η οποία έκλεισε στα $45,87 το βαρέλι στο NYMEX της Ν. Υόρκης.

Σύμφωνα με αναλυτές η απότομη αυτή αύξηση των διεθνών τιμών αργού, δεν οφείλεται μόνο στις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή αλλά και στην κρίση που έχει ξεσπάσει ανάμεσα στη Ρωσία και την Ουκρανία, με την πρώτη να έχει διακόψει πλήρως την προμήθεια φυσικού αερίου στη δεύτερη ανήμερα την Πρωτοχρονιά. Η ετήσια σχεδόν διένεξη μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας τέτοια εποχή, με αντικείμενο τους όρους προμήθειας φυσικού αερίου από τη Ρωσική Gazprom προς την Ουκρανική Naftogaz, έχει ενίοτε και σοβαρές επιπτώσεις προς την Ευρωπαϊκή αγορά αφού το 80% του Ρωσικού φυσικού αερίου που εξάγεται στην Ευρώπη μεταφέρεται με αγωγούς μέσω της Ουκρανίας.

Παρά τις δηλώσεις της Ουκρανικής κυβέρνησης ότι, σε αντίθεση με τον Ιανουάριο του 2006 όπου είχε ξανασυμβεί παρόμοια κρίση, διαθέτει σήμερα επαρκή αποθέματα φυσικού αερίου και άρα δε θα χρειασθεί να «δανεισθεί» από το αέριο που προορίζεται για τους πελάτες της Gazprom στην Ευρώπη, αρκετές χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, έχουν αρχίσει να διαπιστώνουν πτώση της πίεσης και των παραδοτέων ποσοτήτων. Επειδή είναι προφανές από τις μέχρι σήμερα εξελίξεις ότι η Gazprom δεν πρόκειται εύκολα να υποχωρήσει στις θέσεις της, εκπρόσωποι των Ευρωπαϊκών εταιρειών φυσικού αερίου αναμένουν χειροτέρευση της κατάστασης με περαιτέρω μείωση των παραδόσεων Ρωσικού αερίου προς τα διάφορα εθνικά συστήματα των Ευρωπαϊκών χωρών.

«Για μία ακόμη φορά η Ρωσική κυβέρνηση διακινδυνεύει την αξιοπιστία της ως ο μεγάλος προμηθευτής αερίου προς την Ευρώπη σε μία προσπάθεια να επιβάλλει τους όρους της στην αγορά. Η Μόσχα φαίνεται να έχει προεξοφλήσει ότι μία αδυναμία επιβολής της εμπορικής της πολιτικής στο φυσικό αέριο εμπεριέχει απείρως μεγαλύτερους κινδύνους για τις ευρύτερες σχέσεις της με την Ευρώπη» παρατηρεί με νόημα εκπρόσωπος μεγάλης Ευρωπαϊκής εταιρείας φυσικού αερίου. Ο ίδιος εκπρόσωπος εκτιμά ότι η παρούσα κρίση θα χειροτερεύσει περαιτέρω πριν επέλθει μία νέα συμφωνία μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, η οποία πάντως δεν φαίνεται ότι θα οριστικοποιηθεί πριν τα μέσα Ιανουαρίου.