Οι ΗΠΑ δεν είναι απλώς άλλη μια χώρα και ο πρόεδρός τους δεν είναι απλώς ένας ακόμη πολιτικός. Το ποιος είναι, οι επιλογές που κάνει, ενδιαφέρουν δισεκατομμύρια ανθρώπους σε ολόκληρο τον κόσμο.
Δεν χρειάζεται να υπενθυμίσουμε στον πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα ότι ο κόσμος βρίσκεται σε χαοτική κατάσταση. Ελπίζουμε, επίσης, ότι ο ίδιος και το επιτελείο του έχουν παρατηρήσει τις περιοχές όπου, τα τελευταία χρόνια, καταγράφεται σταθερή και συχνά εντυπωσιακή πρόοδος -Κίνα, Ινδονησία, Βραζιλία και Κεντρική Ευρώπη είναι ορισμένα από αυτά.
Οι επιτυχημένοι, όμως, μπορούν να φροντίζουν τους εαυτούς τους. Ο κ. Ομπάμα και όλοι οι άλλοι πρέπει να επικεντρωθούν στα προβλήματα και τις αποτυχίες. Σε πολλές περιπτώσεις κατανοούμε τη φύση του προβλήματος, ενίοτε δε γνωρίζουμε και τη μορφή που θα έχει η λύση. Ορισμένες φορές -στη Μέση Ανατολή, για παράδειγμα- όλα αυτά μας είναι γνωστά επί χρόνια. Το πραγματικό ερώτημα που τίθεται είναι πώς να δράσουμε.
Πρώτον, λοιπόν, η λύση είναι πάντοτε πολιτική. Η δε ισχύς είναι κάτι περισσότερο από μια επίδειξη δύναμης σε στρατιωτικό ή οικονομικό επίπεδο -η νομιμοποίηση είναι επίσης σημαντική και συχνά η σημαντικότερη παράμετρος. Έτσι, δεν πρόκειται να υπάρξει καμία λύση στην Παλαιστίνη εάν δεν λάβει υπόψη της τα δικαιώματα των Παλαιστινίων.
Δεύτερον, κάθε επέμβαση οφείλει πάντοτε να υπηρετεί μια πολιτική στρατηγική και να λαμβάνει υπόψη της ότι η εξωτερική πολιτική αφορά την εσωτερική πολιτική κάποιων άλλων.
Τρίτον, οι προσωπικότητες και η εμπιστοσύνη παίζουν καθοριστικό ρόλο. Τέταρτον, καμία χώρα, ακόμη και οι ΗΠΑ, δεν μπορεί να λύσει τα προβλήματα από μόνη της.
Πέμπτον, η καλύτερη στιγμή για να αντιμετωπιστεί ένα πρόβλημα είναι τη στιγμή που εμφανίζεται, προτού οι εμπλεκόμενοι οχυρωθούν στις θέσεις τους -ακόμη καλύτερα, προτού κανείς αντιληφθεί ότι υφίσταται πρόβλημα. Τέλος, το αντικείμενο της διπλωματίας είναι να δημιουργήσει ένα κοινά αποδεκτό πλαίσιο κανόνων.
Η ανάληψη των καθηκόντων της νέας αμερικανικής κυβέρνησης αποτελεί μια ιδιαίτερη στιγμή. Ηνωμένες Πολιτείες και Ευρώπη πρέπει να την αξιοποιήσουν και να επαναδεσμευτούν στην οικοδόμηση κανόνων, εμπιστοσύνης και συνεργασιών για τον παγκόσμιο κόσμο μας.
(Από την εφημερίδα ΗΜΕΡΗΣΙΑ/Financial Times, 22/01/2009)