Τον Ιούλιο του 1945 οι οπαδοί του ΕΑΜ πανηγύριζαν για την ήττα του Τσόρτσιλ και τον θρίαμβο των Εργατικών βέβαιοι ότι λίγους μήνες μετά τα Δεκεμβριανά είχε έλθει η ώρα να αλλάξει η Βρετανική Αυτοκρατορία πολιτική απέναντι στην Ελλάδα!
Τον Νοέμβριο του 1976 η Ομογένεια στις ΗΠΑ αλλά και η Κοινή Γνώμη στην Ελλάδα πανηγύριζαν για τη νίκη του Κάρτερ με την βεβαιότητα ότι αρκούσε η αποχώρηση του ανθέλληνα Κίσσιγκερ από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ για να αλλάξει η πολιτική της Ουάσιγκτον στο Κυπριακό και τις Ελληνοτουρκικές Διαφορές.
Σήμερα δεν υπάρχουν παρόμοιες προσδοκίες παρ' όλα αυτά τίθεται συχνά το ερώτημα τι σημαίνει η εκλογή Ομπάμα για Κυπριακό, Ελληνοτουρκικά και Σκοπιανό, το βάρος έχει η κατανόηση που έχει επιδείξει ο αντιπρόεδρος Μπάιντεν στη δραστηριοποίηση της ομογένειας στο παρελθόν...
Δίχως αμφιβολία οι αλλαγές που φέρνει ο Ομπάμα στην Εξωτερική Πολιτική θα επηρεάσουν τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα και τα ανοικτά μέτωπα της εξωτερικής μας πολιτικής όχι ως πρωτογενείς επιλογές αλλά ως επιπτώσεις, συνέπειες και παρενέργειες:
- Αν όντως επισπευσθεί η αποχώρηση των ΗΠΑ από το Ιράκ και υπάρξει διάλογος και δυναμική εξομάλυνσης των σχέσεων με το Ιράν, τότε δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για τη βελτίωση των σχέσεων Ουάσιγκτον-Αγκυρας που επί προεδρίας Μπους και μετά την εισβολή στο Ιράκ το 2003 είχαν φθάσει στο Ναδίρ λόγω Κουρδικού. Στο μετακατοχικό Ιράκ ο ρόλος και η σταθεροποιητική επιρροή της Τουρκίας δίπλα στον καθοριστικό ρόλο του Ιράν θα είναι απαραίτητη για τις ΗΠΑ.
Ως εκ τούτου η Ουάσιγκτον θα λάβει σοβαρά υπόψη τα ζωτικά συμφέροντα της Αγκυρας στο Κουρδικό με την Αυτόνομη Κουρδική Οντότητα στο Βόρειο Ιράκ να αναζητεί εξομάλυνση των σχέσεων με την Τουρκία. Οι περιφερειακές φιλοδοξίες της Τουρκίας στη Μέση Ανατολή από παρενόχληση στη Νέα Τάξη του Μπους θα ενισχύσουν την εφαρμογή της ρεαλιστικής πολιτικής Ομπάμα.
- Αν υπάρξει διάλογος και εξομάλυνση των σχέσεων Ουάσιγκτον-Μόσχας με επίκεντρο την ακύρωση της εγκατάστασης της Αντιπυραυλικής Ασπίδας σε Τσεχία-Πολωνία, τότε οι επιπτώσεις στα Βαλκάνια θα είναι άμεσες και αισθητές: Η Ρωσία με κάποια φόρμουλα θα αναγνωρίσει την ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου, ενώ τα δίκτυα Αγωγών Φυσικού Αερίου Southstream και Nabucco θα γίνουν συμπληρωματικά και βιώσιμα αν μάλιστα στο δεύτερο δίκτυο διοχετευθεί Φυσικό Αέριο από το Ιράν.
Σε ένα παρόμοιο σκηνικό η Ουάσιγκτον θα παύσει να θεωρεί τις Βαλκανικές Χώρες ως ερείσματα ανάσχεσης της ρωσικής επιρροής με την γεωπολιτική υπεραξία υπερπροθύμων συμμάχων όπως τα Σκόπια και η Αλβανία να υποβαθμίζεται.
Η αναγνώριση του περιφερειακού ρόλου της Τουρκίας από τις ΗΠΑ δεν αρκεί από μόνη της καθώς η Αγκυρα θα πρέπει να κατορθώσει να την αξιοποιήσει στην διαπραγμάτευση για την Ε.Ε είτε για να αναζωογονήσει τη θνήσκουσα σήμερα προοπτική της πλήρους ένταξης είτε για να διασφαλίσει μια Ειδική Σχέση με αντίκρισμα και περιεχόμενο.
Η απεμπλοκή των ΗΠΑ από τα Βαλκάνια θα μετριάσει αν δεν εκμηδενίσει τον μικρομεγαλισμό τόσο της Π.Γ.Δ.Μ όσο και της Αλβανίας και θα τις προσγειώσει στη δύσκολη διεκδίκηση της πλήρους ένταξης στην Ε.Ε ως μόνης επιλογής.
(Από την εφημερίδα ΗΜΕΡΗΣΙΑ, 23/01/2009)