Αντιποίηση Ιδεολογίας

Σύμφωνοι! Ολοι οι αριστεροί δεν είναι τρομοκράτες, αλλά από την άλλη όλοι οι τρομοκράτες δηλώνουν αριστεροί. Το ίδιο ισχύει και για τους κουκουλοφόρους: στις διαδηλώσεις δεν φορούν κουκούλα όλοι οι αριστεροί, αλλά πάλι όλοι οι κουκουλοφόροι δηλώνουν αριστεροί.
Του Πάσχου Μανδραβέλη
Τετ, 25 Φεβρουαρίου 2009 - 10:43
Σύμφωνοι! Ολοι οι αριστεροί δεν είναι τρομοκράτες, αλλά από την άλλη όλοι οι τρομοκράτες δηλώνουν αριστεροί. Το ίδιο ισχύει και για τους κουκουλοφόρους: στις διαδηλώσεις δεν φορούν κουκούλα όλοι οι αριστεροί, αλλά πάλι όλοι οι κουκουλοφόροι δηλώνουν αριστεροί.

Στην πραγματικότητα δεν ξέρουμε τι είναι, ούτε οι μεν ούτε οι δε. Μπορεί να είναι χούλιγκαν, μπορεί να είναι ποινικοί, μπορεί να είναι ακροδεξιοί προβοκάτορες, μπορεί να δουλεύουν για μυστικές υπηρεσίες, μπορεί, μπορεί, μπορεί... Ολα αυτά είναι προς διερεύνηση, άλλα μέχρι στιγμής έχουμε μόνο ένα πραγματικό στοιχείο: τρομοκράτες και κουκουλοφόροι δηλώνουν αριστεροί. Αυτό αποτελεί αντιποίηση ιδεολογίας και θα έπρεπε να εξοργίζει πρώτους τους ίδιους τους αριστερούς. Δηλαδή, αφού δικαίως θυμώνει ο ΣΥΡΙΖΑ όταν ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός και κάποιοι άλλοι χρεώνουν στην Αριστερά τη βία, θα έπρεπε διπλά να οργισθεί όταν οι τρομοκράτες και οι κουκουλοφόροι κάνουν ακριβώς το ίδιο πράγμα. Διότι είναι άλλο πράγμα να το λέει ο κ. Καρατζαφέρης (ο οποίος στο κάτω κάτω της γραφής είναι πολιτικός αντίπαλος και συνεπώς μειωμένης αξιοπιστίας) και άλλο πράγμα να το δηλώνουν οι ίδιοι οι αυτουργοί των πράξεων. Ειδικά σε μια χώρα που «είσαι ό,τι δηλώσεις»...

Ολόκληρη η ελληνική κοινωνία έχει χρέος να απομονώσει τη βία, αλλά η Αριστερά έχει έναν επιπλέον λόγο: οι άνθρωποι που χτυπούν καθηγητές στα πανεπιστήμια το κάνουν στο όνομά της. Εκείνοι που πυροβολούν Αστυνομικά Τμήματα και τραυματίζουν ειδικούς φρουρούς σφετερίζονται τους αγώνες και τα συνθήματά της. Οσοι τα κάνουν γης μαδιάμ στα πανεπιστήμια αφήνουν με σπρέι την υπογραφή της. Την πλαστογραφούν; Την πλαστογραφούν, αλλά αυτός είναι ένας παραπάνω λόγος για την Αριστερά να πρωτοστατήσει κατά της βίας. Το δικό της όνομα αμαυρώνεται, η δική της υπογραφή πλαστογραφείται. Οι υπόλοιποι, μπορεί απλώς χαιρέκακα να βολεύονται από την πλαστογραφία. Τα αυξανόμενα κρούσματα βίας μαζί με την κατάρρευση της αστυνόμευσης αναγκαστικά θα οδηγήσουν την κοινωνία σε συντηρητικοποίηση και πιθανότατα σε εκφυλισμό πολιτικών δικαιωμάτων. Αυτό αποτελεί πρόβλημα όλων μας. Η Αριστερά, όμως, έχει και ένα χρέος απέναντι στον ίδιο της τον εαυτό. Το γράφαμε και παλαιότερα με αφορμή τη «17 Νοέμβρη»: Ο χώρος καλείται να υπερασπιστεί τις αξίες του από την καπηλεία. Οφείλει να καταδικάσει –πειστικά αυτή τη φορά– την ενοχοποίηση της Αριστεράς που επιχειρούν διάφοροι με κουκούλες και καλάσνικοφ. Πρέπει να διαλαλήσει –φωναχτά αυτή τη φορά– ότι η Αριστερά δεν έχει σχέση με το αίμα αθώων, τους βανδαλισμούς και τις καταστροφές. Πρέπει να στείλει ένα απλό μήνυμα: «χρόνια τώρα κάποιοι εγκληματούν στο όνομά μας. Σ’ αυτούς ένα έχουμε να πούμε: “Οχι ρε πλαστογράφοι! Δεν είστε Αριστεροί!”»

(Από την εφημερίδα Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 20/02/2009)