Αναμενόμενη ήταν η επίσκεψη του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα στην Τουρκία και αμερικανοί αξιωματούχοι με τους οποίους είχε συναντηθεί πριν από δύο εβδομάδες στην Ουάσιγκτον η υπουργός κυρία Ντόρα Μπακογιάννη τής είχαν κάνει σχετικό υπαινιγμό.
Κατά τις εκτιμήσεις αμερικανών στρατιωτικών και πολιτικών, η Τουρκία αποτελεί σημαντικό παράγοντα σταθερότητας στην περιοχή και, ως ένα σημείο, «κλειδί» στα σχέδια του Λευκού Οίκου για την ευρύτερη περιοχή της Μέσης και της Κεντρικής Ανατολής. Με «δεσμό στενής συνεργασίας» με το Ισραήλ και με «τακτική επικοινωνία» με τη Χαμάς η τουρκική πολιτική ηγεσία έχει αναπτύξει διπλωματική και οικονομική κινητικότητα στον απέραντο μουσουλμανικό κόσμο της Κεντρικής Ασίας. Πολύ πρόσφατα πρόσωπα τα οποία επηρεάζουν την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, όπως ο Ρίτσαρντ Χάας, πρόεδρος του Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής, αναγόρευσαν την Τουρκία «κεντρικό παράγοντα» στη διεθνή προσπάθεια να βελτιωθεί η κατάσταση στην περιοχή και κάλεσαν τη νέα πολιτική ηγεσία «να διορθώσει τη λαθεμένη πολιτική της κυβέρνησης Μπους (...) έναντι της Τουρκίας». Από στρατηγικής πλευράς, το Πεντάγωνο χρειάζεται τα τουρκικά αεροδρόμια για να μεταφέρει δυνάμεις και πολεμικό υλικό στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν, χρειάζεται τα λιμάνια της στην Ανατολική Μεσόγειο αλλά και στον Εύξεινο για να ναυλοχούν πολεμικά σκάφη- έστω και απλώς για «να δείξουν τη σημαία»-, χρειάζεται το οδικό δίκτυό της για να μεταφέρεται με σχετικώς ανέξοδο τρόπο πάσης φύσεως υλικό για τις αμερικανικές δυνάμεις στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν. Από διπλωματικής πλευράς, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ βλέπει την Τουρκία σε ρόλο μεσολαβητή στις εσωτερικές διενέξεις μετριοπαθών και ισλαμιστών Αράβων, σε συνομιλητή- για λογαριασμό της Ουάσιγκτον- με τη Συρία του Ασαντ αλλά και με το Ιράν των αγιατολάχ. Τέλος, ας σημειωθεί το γεγονός ότι δύο αγωγοί πετρελαίου από την Κεντρική Ασία καταλήγουν στις νότιες παραλίες της Τουρκίας και ο αγωγός φυσικού αερίου από το Αζερμπαϊτζάν, την κατασκευή του οποίου προωθούν οι ΗΠΑ σε ανταγωνιστή των ρωσικών αγωγών προς την Ευρώπη, σχεδιάζεται να καταλήγει στα τουρκικά παράλια απέναντι από την Κύπρο.
Η κυβέρνηση Ερντογάνκαι, πολύ περισσότερο, η τουρκική κοινωνία- θεώρησε και θεωρεί ότι η κυβέρνηση Μπους την απαξίωσε και δεν έλαβε καθόλου υπόψη τις εθνικές ευαισθησίες της χώρας. Γι΄ αυτό και αρνήθηκε στις ΗΠΑ να χρησιμοποιήσουν την κεντρική αεροπορική βάση της Τουρκίας για τη μεταφορά στρατού και πολεμικού υλικού στο Ιράκ, γι΄ αυτό και ο αντιαμερικανισμός είχε εντυπωσιακή έξαρση. Η Αγκυρα γνωρίζει πολύ καλά τη στρατιωτική και πολιτική αξία της χώρας, και ασφαλώς θα διεκδικήσει ένα σοβαρό τίμημα προκειμένου να αποδεχθεί σχέδια, προτάσεις και πολιτικές του νέου Λευκού Οίκου. Ο πρόεδρος Ομπάμα, όπως και η κυρία Χίλαρι Κλίντον , η οποία έκανε τις πρώτες κρούσεις, θα συναντήσει στην Αγκυρα σκληρούς συνομιλητές, προβλέπουν κυβερνητικές πηγές στην Ουάσιγκτονμάλιστα διατυπώθηκε και η ιδέα «να μη σπεύσει» ο πρόεδρος. Ο Μπαράκ Ομπάμα θα βρίσκεται στην Ευρώπη την πρώτη εβδομάδα του Απριλίου και «υπάρχουν σκέψεις» να επισκεφθεί κατόπιν τη Βαγδάτη και την Καμπούλ- οπότε καθ΄ οδόν θα σταματήσει στην Τουρκία.
Περίπτωση να επισκεφθεί την Ελλάδα ο πρόεδρος Ομπάμα- είτε άλλος ανώτερος αξιωματούχος- δεν διαφαίνεται επί του παρόντος. Η Ελλάδα, κατά τις επίσημες αμερικανικές εκτιμήσεις, δεν πληροί τις προϋποθέσεις ασφαλείας (τα γεγονότα του περασμένου Δεκεμβρίου εντυπωσίασαν). Πέραν τούτου, παραμένει ζωντανή στη μνήμη της πολιτικής ηγεσίας και της γραφειοκρατίας η «υποδοχή» που επεφύλαξε η Αθήνα στον τότε πρόεδρο Μπιλ Κλίντον - στελέχη της προεδρίας του υπηρετούν σήμερα στον Λευκό Οίκο. Ούτε ξέχασε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ τις συνθήκες που δημιουργήθηκαν όταν επεχείρησε να έλθει στην Αθήνα για τους Ολυμπιακούς ο υπουργός Εξωτερικών Κόλιν Πάουελ. Δεν θα διακινδύνευαν κάτι παρόμοιο και οπωσδήποτε δεν θα άφηναν τον πρόεδρό τους να επισκεφθεί την Ελλάδα. Προτιμούν να προσκαλέσουν τον πρωθυπουργό κ. Καραμανλή στην Ουάσιγκτον.
(Από την εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ, 10/03/2009)