Η δριμύτητα αυτής της ύφεσης αποκλείει το ενδεχόμενο να ακολουθήσει ένας ομαλός κύκλος ανάκαμψης στις ΗΠΑ. Αντίθετα, θα πρέπει να αναμείνουμε μια αργή και επίπονη ανάκαμψη.
Οι επιπτώσεις για την πολιτική των ΗΠΑ θα είναι, πιθανότατα, ένας δεύτερος γύρος οικονομικής στήριξης, η διοχέτευση πολύ περισσότερων ομοσπονδιακών κονδυλίων στο τραπεζικό σύστημα και η καταγραφή τεράστιων ελλειμμάτων που θα επιβραδύνουν την εφαρμογή σημαντικών πρωτοβουλιών του προέδρου Ομπάμα, στους τομείς της υγείας και της ενέργειας.
Το ασύνηθες στην τρέχουσα ύφεση είναι ότι καθοδηγείται από τους ισολογισμούς και επικεντρώνεται στην επιδείνωση της οικονομικής θέσης των νοικοκυριών και των τραπεζών. Αυτές οι αδυναμίες υποδεικνύουν πολύ χαμηλές καταναλωτικές δαπάνες και δανεισμό για την επόμενη τριετία. Ο δεύτερος κρίσιμος παράγοντας είναι ο χρηματοοικονομικός. Σύμφωνα με το ΔΝΤ, οι δυτικοί τραπεζικοί οίκοι, κυρίως στις ΗΠΑ, έχουν εγγράψει ζημίες 1 τρισ. δολαρίων από την αρχή της κρίσης. Το ΔΝΤ πιστεύει ότι θα εγγράψουν άλλο 1 τρισ. δολάρια έως ότου περάσουν τα δύσκολα. Για τον λόγο αυτό, ο τραπεζικός τομέας δεν μπορεί να εκχωρήσει νέα δάνεια.
Ο τρίτος ανασταλτικός παράγοντας είναι ο ομοσπονδιακός προϋπολογισμός. Οι δημοσιονομικές και νομισματικές μηχανές εργάζονται πυρετωδώς, αλλά σε δύο χρόνια, θα αναζωπυρωθούν οι ανησυχίες για τα ελλείμματα και τον πληθωρισμό, υποχρεώνοντας τη Fed να αυξήσει τα επιτόκια και το Κογκρέσο να υιοθετήσει μέτρα μείωσης του ελλείμματος. Αυτές οι υποτονικές προοπτικές είναι πιθανό να υποχρεώσουν σε δεύτερο γύρο αυξήσεων των δαπανών και μείωσης των φόρων, το 2010, για να τονωθεί η ζήτηση. Παρά τη λαϊκή αντίδραση, οι τράπεζες θα χρειαστούν και νέα ομοσπονδιακή βοήθεια. Το έλλειμμα θα αυξηθεί και ο κ. Oμπάμα θα αναγκαστεί να καθυστερήσει τα επενδυτικά του σχέδια.
(Από την εφημερίδα ΗΜΕΡΗΣΙΑ, 11-12/04/2009)