Η πιστωτική στενότητα ενδεχομένως να πυροδότησε την κρίση. Αναμφίβολα, όμως, ήταν οι υψηλές τιμές του πετρελαίου που πρώτα εξώθησαν σε ύφεση τον κόσμο, συμβάλλοντας στην αμερικανική ύφεση τον Δεκέμβριο του 2007.
Με την ίδια λογική, η πτώση των τιμών του πετρελαίου βοηθά τώρα την παγκόσμια οικονομία να σταθεί στα πόδια της. Συγκριτικά, τα κυβερνητικά προγράμματα είναι ψίχουλα μπροστά στην πτώση της τιμής του μαύρου χρυσού.
Ας εξετάσουμε τον λογαριασμό. Πέρσι, η μέση τιμή του πετρελαίου ήταν στα 100 δολάρια το βαρέλι.
Καθώς τότε ο κόσμος κατανάλωνε περί τα 88 εκατομμύρια βαρέλια αργού ημερησίως, το συνολικό ετήσιο κόστος ανερχόταν σε 3, 2 τρισ. δολάρια. Η μετέπειτα κατάρρευση των τιμών του πετρελαίου ψαλίδισε στο ήμισυ αυτόν τον μέσο όρο τιμής, στα 50 δολάρια, εξοικονομώντας περί τα 1,6 τρισ. ετησίως.
Ας συγκρίνουμε το ποσό αυτό με τα κυβερνητικά προγράμματα τόνωσης των οικονομιών. Εξαιρουμένων των κεφαλαίων που δεσμεύθηκαν για την εξυγίανση του τραπεζικού τομέα, το ΔΝΤ υπολογίζει πως τα δημοσιονομικά πακέτα στήριξης που εξήγγειλαν οι χώρες της G20 για φέτος και την επόμενη χρονιά θα ανέλθουν στο 2,7% του συνολικού ΑΕΠ τους.
Καθώς το ΑΕΠ της G20 ανέρχεται στα 45 τρισ. δολάρια, τούτο το ποσοστό αντιστοιχεί σε 1,2 τρισ. δολάρια. Το ποσό αυτό ισούται με τα δύο τρίτα της βοήθειας που πρόσφεραν σε έναν μόνον χρόνο οι χαμηλότερες τιμές πετρελαίου.
Οι χώρες παραγωγής πετρελαίου, όπως τα κράτη-μέλη του ΟΠΕΚ, θα πρέπει να αποδεχθούν τούτη την εξέλιξη. Το καρτέλ, που συνεδριάζει στα τέλη του μήνα, θα επιθυμούσε μια ισχυρότερη παγκόσμια οικονομία- και βέβαια υψηλότερες τιμές, κοντά στα 70 δολάρια το βαρέλι.
Μέχρι στιγμής πέτυχε λίγα από αυτά που επεδίωκε. «Μην πολεμάτε τον ΟΠΕΚ», είναι το μότο της αγοράς, και αφότου το καρτέλ μείωσε την παραγωγή του κατά 4,2 εκατομμύρια βαρέλια ημερησίως, η τιμή του αργού αυξήθηκε κατά 70% από το χαμηλότερο επίπεδό της, σε περίπου 58 δολάρια.
Οι επενδυτές, παίρνοντας σύνθημα από τις ενισχυόμενες μετοχές και από τις ελπίδες για οικονομική ανάκαμψη, συνέβαλαν και αυτοί στην ενίσχυση. Ωστόσο, τα δομικά και θεμελιώδη μεγέθη της αγοράς παραμένουν εξασθενημένα.
(Από την εφημερίδα ΗΜΕΡΗΣΙΑ/F.T THE LEX COLUMN, 14/05/2009)