Μολονότι τα χρηματιστήρια
διεθνώς καλπάζουν και σταδιακά στους κύκλους των αγορών αρχίζει να
αποκαθίσταται ένα περιβάλλον ισορροπίας που αναπόφευκτα προκαλεί αισιοδοξία,
τουλάχιστον μέχρις ότου τα αποτελέσματα των βασικών οικονομικών δεικτών αλλά
και των επιχειρήσεων προσδιορίσουν την κατεύθυνση και την τάση, εντούτοις οι
πραγματικές οικονομίες και οι πολίτες υποφέρουν.
- Στην Ελλάδα, εν προκειμένω,
πέραν της ευφορίας που πιθανόν προκαλεί η άνοδος της πάλαι ποτέ Σοφοκλέους, υπό
την έννοια της αποφυγής κατάρρευσης του συστήματος, η πραγματική εικόνα που
σχηματοποιείται είναι εκείνη της κατάρρευσης και της εξαθλίωσης, σε βαθμό
μάλιστα που η ελληνική πραγματικότητα να παρομοιάζεται με εκείνες των χωρών της
Νοτίου Αμερικής.
Και δεν είναι υπερβολή να
καταγραφεί ότι η Ελλάδα σήμερα χαρακτηρίζεται κατ’ αρχάς από μία αναξιοπιστία
ως προς το γενικότερο πολιτικό, οικονομικό και επιχειρηματικό περιβάλλον.
- Χώρα με οικονομία υπό
κατάρρευση, με τεράστιο δανεισμό και ελλείμματα, κράτος και μηχανισμοί
διαβρωμένοι από τις μίζες και τη διαφθορά.
Με ένα επιχειρηματικό
περιβάλλον στο οποίο επικρατεί η Διαπλοκή, τα ισχυρά συμφέροντα του τόπου, οι
δραστηριότητες των οποίων επεκτείνονται από τα ΜΜΕ μέχρι την ενέργεια και τις
κατασκευές.
- Ο πλούτος έχει συσσωρευθεί
στα χέρια ολίγων, μεμονωμένων ισχυρών οικογενειών, χωρίς απαραίτητα ειδικό
βάρος, οι οποίες μέσω της επιρροής και των διασυνδέσεων που διαθέτουν
επιδιώκουν παντί τρόπω να διατηρήσουν τα κεκτημένα, να διασώσουν κατά την περίοδο
της κρίσης και της αβεβαιότητας τις περιουσίες τους.
- Ταυτοχρόνως, η πολιτική
ηγεσία όχι μόνο δεν εμπνέει, αλλά στην πραγματικότητα είναι ανύπαρκτη. Υπουργοί
ανίκανοι, βουλευτές και κρατικοί παράγοντες διαβρωμένοι, στελέχη των κομμάτων
αλλοτριωμένα από τα συμφέροντα και την πλουτοκρατία, πολιτικοί παράγοντες που
έχασαν τον προσανατολισμό τους, αποδείχθηκαν κατώτεροι των περιστάσεων, που
ξεπούλησαν προς χάριν της επίπλαστης και πρόσκαιρης «καλής ζωής» όνειρα και
ελπίδες ενός λαού. Τις πέταξαν στους κάλαθους των αχρήστων… των σικ και χάι
εστιατορίων, απόβλητα στους σκουπιδοφάγους των θαλαμηγών που σύχναζαν
ανερυθρίαστα…
- Μία πολιτική ηγεσία που όχι μόνο
δεν δημιουργεί προσδοκίες για ένα καλύτερο μέλλον, αλλά έχει απωλέσει
συγκριτικά πλεονεκτήματα, κυρίως εκείνο της επιρροής στα Βαλκάνια. Καμία
αναφορά παρέμβασης δεν υφίσταται, σε μία ευρύτερη γεωγραφική όπου η Ελλάδα είχε
κατοχυρώσει ρόλο ισχυρό, σχεδόν δεσπόζουσα θέση, αναφορικά με το κύρος της, την
επιρροή της και την οικονομική της ισχύ.
- Επιπροσθέτως, την ίδια ώρα, η
βάση της κοινωνίας βιώνει συνθήκες εξαθλίωσης, παρακολουθώντας φοβισμένη και
ανασφαλής την έλευση ενός αβέβαιου μέλλοντος.
Η εγκληματικότητα, η
τρομοκρατία, οι λαθρομετανάστες, η γκετοποίηση περιθωριακών κοινωνικών ομάδων,
η απαξίωση του κέντρου της πόλης που σβήνει μνήμες ιστορικών διαδρομών του έθνους,
συγκροτούν μία θλιβερή εικόνα μίας χώρας ανυποληψίας, όπου κυριαρχούν το
παρακράτος, οι συμμορίες, οι ποινικοί, οι τρομοκράτες, αλλά και ακραία στοιχεία
ενδεδυμένα τον μανδύα τού δήθεν οικονομικού μετανάστη.
- Δυστυχώς η Ελλάδα κατάντησε
Αργεντινή. Χώρα χρεοκοπημένη, χωρίς δημόσια ασφάλεια, χωρίς προσδοκίες για ένα
καλύτερο αύριο, με την εγκληματικότητα να κυριαρχεί και τη βάση της κοινωνίας
να κοχλάζει, έτοιμη να εκραγεί απέναντι σε εκείνους που τη «δουλεύουν» και τη
χρησιμοποιούν.
Είναι προφανές ότι η αποχή
στις ευρωεκλογές ήταν μόνον η αρχή. Το πρώτο μήνυμα προς το σύνολο του
πολιτικού συστήματος.
(από την εφημερίδα "ΑΞΙΑ", 20/06/2009)