Τόσο τα στοιχεία που προέκυψαν από την πρόσφατη παρουσίαση του Ομίλου Μυτιληναίος στην Ένωση Θεσμικών Επενδυτών όσο και από την Γενική Συνέλευση των ΕΛΠΕ αλλά και από τις δραστηριότητες των εταιρειών, ενισχύουν την διαπίστωση ότι έχει ανοίξει για τα καλά ο δρόμος για την δημιουργία ενός δεύτερου πόλου στην ηλεκτροπαραγωγή, και στον ηλεκτρισμό γενικότερα, που αρκετά σύντομα θα είναι σε θέση ν’ ανταγωνισθεί την ΔΕΗ. Το οποίο και είναι το μέγα ζητούμενο από πλευράς Ε. Ένωσης η οποία έχει θέσει ως προτεραιότητα την ολοκλήρωση των διαδικασιών για την δημιουργία της ενιαίας αγοράς στις επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας και της δημιουργίας ανταγωνισμού σε επίπεδο οικιακού καταναλωτή.
Βέβαια για να λειτουργήσει ο ανταγωνισμός σε επίπεδο απλού καταναλωτή και για να μπορέσουν οι εταιρείες να διεκδικήσουν μη ρυθμιζόμενα από το κράτος τιμολόγια απαιτείται όπως τουλάχιστον το 30% της προμήθειας ηλεκτρισμού προέρχεται από ανεξάρτητους προμηθευτές, δηλαδή από ιδιωτικές εταιρείες παραγωγής ηλεκτρισμού ή από εμπόρους προμηθευτές ηλεκτρικής ενέργειας. Σήμερα, βάσει εκτιμήσεων του ΔΕΣΜΗΕ το ποσοστό προμήθειας ηλεκτρικού ρεύματος στην Ελληνική αγορά εκτός ΔΕΗ φθάνει το 5,0% αλλά βαίνει αυξανόμενο σε ετήσια βάση λόγω των μεγαλύτερων εισαγωγών ηλεκτρικής ενέργειας από το εξωτερικό αλλά και του διευρυμένου ρόλου των ανεξάρτητων παραγωγών.
Επιπλέον της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και έγχυσης της στο διασυνδεδεμένο δίκτυο από τα Αιολικά και μικρά υδροηλεκτρικά (700MW+) σοβαρές ποσότητες ηλεκτρισμού παράγονται και από τρεις μεγάλες σχετικά θερμικές μονάδες ανεξάρτητων παραγωγών. Από τον μικρό Ήρωνα στη Βοιωτία (147MW – που όμως λειτουργεί για λογαριασμό της ΔΕΗ), από την μονάδα συμπαραγωγής της ENDESA στον Αγ. Νικόλαο (340MW) και από την εγκατάσταση της ELPEDISON στην Θεσσαλονίκη (400MW). Η κατάσταση αυτή πρόκειται ν’ αλλάξει άρδην μέχρι το 2012 υπέρ των ανεξάρτητων παραγωγών, αφού έως τότε σύμφωνα με ασφαλείς εκτιμήσεις θα λειτουργούν περί τα 3.700MW (εκ των οποίων τα 1.900MW θα ελέγχονται από την Endesa) θερμικών σταθμών από ανεξάρτητους παραγωγούς και άνω των 1.500MW αιολικών και υδροηλεκτρικών με σύνδεση στο δίκτυο.
Κατά την ίδια χρονική περίοδο (2009-12) είναι ζήτημα εάν η ΔΕΗ, με την δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία της και την γραφειοκρατία που την κατέχει, θα έχει καταφέρει να ολοκληρώσει την κατασκευή έστω και ενός νέου σταθμού, που ουσιαστικά θα έρθει να αντικαταστήσει ένα μέρος της υπάρχουσας χαμηλής αποδοτικότητας θερμικής της παραγωγής. Το ενεργειακό έλλειμμα της ΔΕΗ τα επόμενα δύο με τρία χρόνια θεωρείται δεδομένο από τους περισσότερους αναλυτές της αγοράς αφού θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να αυξήσει την καθαρή δυναμικότητα της πέραν των 1.000MW την στιγμή που οι ανάγκες της σε νέα ισχύ θα αγγίζουν τα 2.500 με 3.000MW.
Εκ των πραγμάτων το έλλειμμα αυτό της ΔΕΗ θα καλυφθεί από την δραστηριότητα των ανεξάρτητων παραγωγών και προμηθευτών οι οποίοι μεταξύ τους θεωρείται βέβαιο ότι θα μπορέσουν να εισφέρουν ποσοστό άνω του 30% της απαιτούμενης ζήτησης γεγονός που θα σημαίνει και το σπάσιμο του μονοπωλίου της ΔΕΗ, η οποία παρά το γεγονός ότι θα είναι για αρκετά χρόνια ακόμα ο «εθνικός πρωταθλητής» στον ηλεκτρισμό θα υποχρεωθεί να ανταγωνισθεί με τους μικρότερους, αλλά πλέον ευέλικτους, πλέον σύγχρονους και περισσότερο κερδοφόρους παίκτες της αγοράς. Μεταξύ τους οι παίκτες αυτοί αργά ή γρήγορα θα συστήσουν de facto τον δεύτερο πόλο στην Ελληνική αγορά ηλεκτρισμού.