Υπάρχουν πολλά που δεν μου αρέσουν στο νομοσχέδιο της Βουλής των Αντιπροσώπων για την ενέργεια. Δεν δίνει έμφαση σε καίριους τομείς, ενώ είναι υπερβολικά πολύπλοκο σε άλλους. Θα ήταν πολύ πιο λογικό να επιβληθεί άμεσα ένας φόρος στην καύση του άνθρακα και είναι θλιβερό ότι δεν μπορέσαμε να κάνουμε κάτι καλύτερο. Αυτό μου προκαλεί αποστροφή. Τώρα, όμως, ας το ψηφίσουμε στη Γερουσία και ας το μετατρέψουμε σε νόμο!
Γιατί, όσα ψεγάδια κι αν έχει, αυτό το νομοσχέδιο είναι η πρώτη ουσιαστική προσπάθεια της Αμερικής να πολεμήσει την κλιματική αλλαγή, ορίζοντας μία τιμή για τις εκπομπές καυσαερίων. Η απόρριψή του θα έδινε στον κόσμο την εντύπωση ότι εθελοτυφλούμε στο φλέγον ζήτημα της κλιματικής αλλαγής και θα υπονόμευε κάθε πρωτοβουλία για τη χρήση καθαρής ενέργειας σε άλλες χώρες. Το σημαντικότερο είναι ότι ορίζοντας μια τιμή για την καύση του άνθρακα, έστω και χαμηλή, η κυβέρνηση προειδοποιεί τους πάντες πως με την πάροδο του χρόνου η αλλαγή θα είναι μεγάλη. Θα λειτουργήσει, δηλαδή, όπως λειτούργησε η πρώτη προειδοποίηση ότι το κάπνισμα μπορεί να προκαλέσει καρκίνο. Την άλλη ημέρα κανένας δεν έβλεπε το τσιγάρο με τον ίδιο τρόπο.
Από τη στιγμή που θα ψηφισθεί αυτό το νομοσχέδιο, όποιος προτίθεται να επενδύσει στην Αμερική θα διαμορφώνει τις αποφάσεις του βάσει ενός υπολογισμού για τη χρήση άνθρακα, είτε αφορά την ανέγερση κατοικιών, την παραγωγή προϊόντων ή την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Και το αποτέλεσμα θα είναι να δοθεί ώθηση στην καινοτομία και την ανάπτυξη καθαρών τεχνολογιών, ώστε να γίνει πολύ πιο προσιτή η αποδοτική χρήση ενέργειας. Τώρα, πάντως, που το νομοσχέδιο οδεύει προς τη Γερουσία, πρέπει να προσπαθήσουμε να το βελτιώσουμε.
Τι σκέπτονται οι Ρεπουμπλικανοί; Θέλουν να είναι το κόμμα των σκανδάλων και της μόλυνσης ή να διευκολύνουν την Αμερική να κυριαρχήσει στην επόμενη βιομηχανία που θα κατακτήσει τον κόσμο, την τεχνολογία για την ενέργεια; Πώς τα καταφέρνουν οι Ρεπουμπλικανοί να στρέφονται εναντίον του περιβάλλοντος όταν όλη η χώρα γίνεται πράσινη; Είναι αλήθεια ότι ο στόχος αυτού του νομοσχεδίου να περιορίσει μέχρι το 2050 τις εκπομπές καυσαερίων στις ΗΠΑ κατά 17% χαμηλότερα από τα επίπεδα του 2005 ούτε που πλησιάζει όσα μας λένε οι επιστήμονες περί του τι πρέπει να κάνουμε για να αντιμετωπίσουμε την κλιματική αλλαγή. Παράλληλα, όμως, αποτρέπει την υπερκατανάλωση ενέργειας, υπαγορεύει την αποδοτική χρήση της στις ηλεκτρικές συσκευές, ενώ προβλέπει μέτρα για την προστασία δασών σε περιοχές όπως ο Αμαζόνιος.
Ελπίζω, όμως, να τοποθετηθεί πιο ανοικτά ο πρόεδρος Ομπάμα. Ως τώρα η προσέγγισή του στο νομοσχέδιο φαίνεται πολύ διστακτική, σαν να μη θέλει να λερώσει τα χέρια του. Δεν μπορεί να κερδίσει έτσι αυτόν τον πόλεμο. Πρέπει να κινητοποιήσει όλη τη χώρα για να ασκήσει πιέσεις στη Γερουσία και να νουθετήσει τους Αμερικανούς, δίνοντας τη μία ομιλία μετά την άλλη για τις ευκαιρίες και τις αναγκαιότητες ενός σοβαρού νομοσχεδίου για το κλίμα. Αν δεν θέλει να διακινδυνεύσει μια αποτυχία εκτιθέμενος, τότε το πιθανότερο θα είναι πράγματι να αποτύχει. Ιδιαίτερα οι νέοι Αμερικανοί θα πρέπει να προσέξουν πολύ, διότι το μέλλον τους αποφασίζεται τώρα. Ας αφήσουν το Facebook και ας βγουν στον δρόμο να απαιτήσουν να ορισθεί τιμή για την καύση άνθρακα. Ετσι θα μπορούσαν να αποσπάσουν την προσοχή της Γερουσίας.
(από "Financial Times"/"ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 02/07/2009)