Εγγυητές της Διεθνούς Τάξεως Μόνον οι Άξιοι Ηγέτες

Στο άρθρο της παρούσης στήλης, κατά την προηγούμενη εβδομάδα, επισημάνθηκαν οι περιπτώσεις παραβιάσεων κανόνων Διεθνούς Δικαίου από την Τουρκία, καθώς και οι καταπατήσεις Διεθνών Συνθηκών, τις οποίες η ίδια έχει υπογράψει. Δεν αναφέρθηκε, όμως η περίπτωση του Κυπριακού. Επί 35 συναπτά έτη οι Τούρκοι αρνούνται να συμμορφωθούν προς όλα τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για την Κύπρο, και συνεχίζουν κυνικότατα τη στρατιωτική κατοχή του βορείου τμήματος αυτής, αν και η χώρα έχει γίνει πλέον πλήρες μέλος τη Ε.Ε.
Του Βασ. Αθ. Κόκκινου
Τετ, 22 Ιουλίου 2009 - 10:23
Στο άρθρο της παρούσης στήλης, κατά την προηγούμενη εβδομάδα, επισημάνθηκαν οι περιπτώσεις παραβιάσεων κανόνων Διεθνούς Δικαίου από την Τουρκία, καθώς και οι καταπατήσεις Διεθνών Συνθηκών, τις οποίες η ίδια έχει υπογράψει.

Δεν αναφέρθηκε, όμως η περίπτωση του Κυπριακού. Επί 35 συναπτά έτη οι Τούρκοι αρνούνται να συμμορφωθούν προς όλα τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για την Κύπρο, και συνεχίζουν κυνικότατα τη στρατιωτική κατοχή του βορείου τμήματος αυτής, αν και η χώρα έχει γίνει πλέον πλήρες μέλος τη Ε.Ε.

Συγχρόνως συνεχίζουν τη δημογραφική νόθευση του πληθυσμού της Κύπρου, με τους εξ Ανατολίας Ασιάτες εποίκους. Ενώ περιφρονούν την υποχρέωσή τους να δώσουν πληροφορίες για την τύχη των 916 αιχμαλώτων πολέμου, Ελληνοκυπρίων και Ελλαδιτών, τους οποίους φαίνεται εξαφάνισαν απανθρώπως.

Αλλά οι Αμερικανοί, που οδήγησαν Σέρβους ως εγκληματίες πολέμου στο Διεθνές Δικαστήριο, όχι μόνον δεν κινούν τη διαδικασία τούτου και κατά των υπευθύνων της εξαφανίσεως αυτής Τούρκων στρατιωτικών και πολιτικών ηγετών, αλλά και ενισχύουν αυτούς ποικιλοτρόπως. Πιέζουν την ελληνική Πολιτεία και τους Κυπρίους να δεχθούν μεταλλαγμένο το Σχέδιο Ανάν, που συνεπάγεται την τουρκοποίηση της Κύπρου.

Κάποιοι συνεταίροι μας στην Ε.Ε. έγιναν τυφλά όργανα των ΗΠΑ. Προσπαθούν να προωθήσουν τα σχέδια της Τουρκίας. Συγχρόνως ευθυγραμμίζονται με τα αργυρώνητα όργανα του κ. Τσένι, που προωθούν ανομολόγητα αμερικάνικα σενάρια. Ανησυχούν δήθεν για την κακή μεταχείριση ανύπαρκτων Σλαβομακεδόνων από τους Έλληνες. Αλλά δεν ενοχλούνται για την αποπομπή των Ελληνοκυπρίων από τις εστίες τους. Και αξιώνουν να είναι ευχαριστημένοι, διότι έχουν τη δυνατότητα να μπορούν να τις επισκεφθούν ως τουρίστες.

Ο εμφανιζόμενος ως ιδεαλιστής νέος πρόεδρος των ΗΠΑ κ. Ομπάμα, όχι μόνον δεν ενοχλείται από την αντίθετη προς το Διεθνές Δίκαιο συμπεριφορά της Τουρκίας, αλλά και την επιλέγει ως στρατηγική σύμμαχο των ΗΠΑ στην περιοχή. Γι’ αυτό και πιέζει του Ευρωπαίους να τη δεχθούν ως πλήρες μέλος της Ε.Ε. Υποδέχεται στη χώρα του τις σωρούς αδικοσκοτωμένων εφήβων στο Αφγανιστάν. Και συγχρόνως υπόσχεται να αποστείλει εκεί περισσοτέρους. Αντί να εξηγήσει στον λαό του, τους λόγους αυτής της άσκοπης και οδυνηρής θυσίας νέων ανθρώπων.

Αναγόρευσε την Τουρκία ως βασικό παράγοντα για την κατασκευή του αμερικάνικης εμπνεύσεως αγωγού φυσικού αερίου Nabucco, που αποβλέπει στο να εμποδίσει την ανάπτυξη ισχυροτέρων οικονομικών και πολιτικών δεσμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τη Ρωσία.

Προ ολίγων ημερών υπογράφτηκε στην Άγκυρα, με τυμπανοκρουσίες, η προσυμφωνία κατασκευής του άνω αγωγού, επί παρουσία του κ. Μπαρόζο και του κ. Ερντογάν. Ο τελευταίος προεξόφλησε ότι η Ε.Ε. θα αναγκασθεί πλέον εκ των πραγμάτων να αποδεχθεί την Τουρκία ως πλήρες μέλος της. Χωρίς βεβαίως να υποχρεωθούν οι Τούρκοι να σεβασθούν το λεγόμενο «ευρωπαϊκό κεκτημένο»! Με άλλα λόγια οι Τούρκοι αξιώνουν να γίνει η Ευρώπη «γιαλαντζί» Ένωση στα μέτρα τους!

Και οι μεν Αμερικανοί ακολουθούν εν προκειμένω την πολιτική της επιλογής τους. Ήτοι πράττουν αυτό που τους ευνοεί ή εξυπηρετεί τα συμφέροντα του μεγάλου και αδηφάγου αμερικανικού κεφαλαίου. Οι Ευρωπαίοι πολιτικοί, όμως, πως προστατεύουν τα συμφέροντα των λαών τους;

Δεν αντιλαμβάνονται, άραγε, ότι η Τουρκία θα αποβεί ο μέγας και αδίστακτος εκβιαστής εκατομμυρίων Ευρωπαίων πολιτών στο μέλλον; Δεν βλέπουν ότι η Τουρκία είναι και θα παραμείνει επί πολλές δεκαετίες απρόθυμη και ανίκανη, ακόμα και να σκεφθεί, να συμπεριφερθεί ως κράτος σεβόμενο το Διεθνές Δίκαιο και τις διακρατικές υποχρεώσεις του;

Δεν βλέπουν, τέλος πως συμπεριφέρεται η Τουρκία στην Ελλάδα; Παρά την αμέριστη και χωρίς όρους υποστήριξη αυτή για την ευρωπαϊκή της πορεία, εξακολουθεί να την προκαλεί με παραβιάσεις εναέριου και θαλασσίου χώρου της. Οι παραβιάσεις της αυτές μετονομάσθηκαν εσχάτως σε υπερπτήσεις και είναι καθημερινές πάνω από πολλά ελληνικά νησιά. Τούτο γίνεται κατόπιν κοινής αποφάσεως τουρκικής στρατιωτικής και πολιτικής ηγεσίας. Προκειμένου να ευνοηθούν οι επεκτατικές βλέψεις της χώρας τους, οι Τούρκοι ομονοούν.


Οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι υποθάλπουν την αδιαλλαξία και την αλαζονεία των Τούρκων. Δεν ήλθε ο κ. Ερντογάν στην Ελλάδα, για τα εγκαίνια του νέου Μουσείου. Ταξίδεψε, όμως λίγες ημέρες αργότερα στην Αλβανία. Αμέσως δε μετά την υπογραφή της συμφωνίας για τον αγωγό Nabucco, με υπερφίαλο εγωισμό, ενθυμίζοντα Οθωμανό αυτοκράτορα, επετέθη κατά της Κίνας για όσα συμβαίνουν κατ’ ουσίαν με τους Ουιγούρους μουσουλμάνους. Παραβλέπει, όμως, τις συνθήκες υπό τις οποίες ζουν στην Τουρκία 20 εκατομμύρια Κούρδοι!

Είναι πολύ πιθανόν η έξαρση των παραβιάσεων του ελληνικού εναέριου χώρου από τα τουρκικά μαχητικά αεροπλάνα, που παρατηρήθηκαν την εποχή αυτή, να είναι αποτέλεσμα της αλαζονείας των Τούρκων, για την προς αυτούς εύνοια των Αμερικών και των Ευρωπαίων.

Αλλά θα ήταν δυνατό να αναμείνει κανείς κάτι καλύτερο από τους σημερινούς ηγέτες της Ευρώπης; Μετά τον Β’ Πόλεμο, η Ευρώπη εγνώρισε ηγέτες «αετούς». Ο στρατηγός Ντε Γκωλ, ο Κόνραντ Αντενάουερ, ο Ανρί Σπακ και ο ημέτερος Κωνσταντίνος Καραμανλής ο πρώτος, ήταν πρότυπα ηγετών.

Οι δύο πρώτοι ήσαν και ένθερμοι υποστηρικτές της πολιτικής ενώσεως της Ευρώπης. Γι’ αυτό και είχαν αντιρρήσεις για την εισδοχή της Αγγλίας στην τότε ΕΟΚ, φοβούμενοι ότι αυτή θα γινόταν πειθήνιο όργανο των Αμερικανών. Διέβλεπαν δε ότι οι τελευταίοι, με τις ενέργειές τους, θα παρακώλυαν την εξέλιξη της Ευρώπης σε ενιαία πολιτική οντότητα. Τα γεγονότα τους εδικαίωσαν.

Οι Άγγλοι δημιουργούν συνεχή προσκόμματα στην περαιτέρω ενοποίηση της Ευρώπης. Δεν αποδέχθηκαν το ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα, ούτε το σχέδιο Συντάγματος. Σε όλα δε τα ανακύπτοντα ζητήματα, μεταξύ Ε.Ε. και ΗΠΑ τάσσονται υπέρ των απόψεων των τελευταίων. Είναι φανερό ότι οι Αμερικάνοι θέλουν μία Ευρώπη ως απλή οικονομική ένωση, διασφαλίζουσα μόνον το δικαίωμα της ελευθέρας κυκλοφορίας προσώπων και αγαθών. Όπως και το δικαίωμα της εγκαταστάσεως στις χώρες-μέλη της, χωρίς δυνατότητα εξελίξεώς της σε ενιαία κρατική δύναμη.

Για να αποκλείσουν μάλιστα την τελευταία, επέμειναν και επέτυχαν να διευρυνθεί η Ε.Ε. και να συμπεριλάβει όλα τα κράτη του πρώην ανατολικού μπλόκ. Βοήθησαν προς τούτο οι κ. Αλμούνια και Μπαρόζο, τους οποίους προώθησαν σε καίριες θέσεις της Ε.Ε., μετά τη μετάλλαξή τους από εφαρμοστές του σοσιαλισμού σε θαυμαστές της αμερικανικής κεφαλαιοκρατίας.

Η δε η Ε.Ε. αριθμεί 27 μέλη. Αλλά με τόσα πολλά μέλη είναι σχεδόν ανέφικτη η συνεννόηση τους για την πολιτική ένωση σε ενιαίο Ευρωπαϊκό Κράτος.

Η εφημερίδα «New York Times» απεκάλυψε πρόσφατα, ότι ο κ. Τσένι, αντιπρόεδρος του κ. Μπους επί οκτώ χρόνια, συντηρούσε ένα άκρως απόρρητο αντιτρομοκρατικό πρόγραμμα, εν αγνοία του αμερικανικού κογκρέσου. Κύριος οίδε σε πόσα και ποία κράτη εφαρμόσθηκε το πρόγραμμα αυτό. Φαινομενικώς για να πληγεί η τρομοκρατία. Στην πραγματικότητα, όμως, για να επιβληθούν τα εκάστοτε αποσταθεροποιητικά σχέδια των Αμερικανών σε διάφορες χώρες.

Κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει ότι μεταξύ των αποτελεσμάτων της εφαρμογής του προγράμματος αυτού ενδεχομένως να ήσαν και οι εμπρησμοί του 2007, τα γεγονότα του Δεκεμβρίου 2008 και η πρόσφατη δράση τρομοκρατικής οργανώσεως, αυτοαποκαλούμενης «Σέχτα». Η οργάνωση αυτή στερείται οιουδήποτε ιδεολογικού και πολιτικού ερείσματος. Αποβλέπει δε μόνον εις το έγκλημα. Εξ ου και η αγαστή συνεργασία της με την προσφάτως αποκαλυφθείσα συμμορία κακοποιών, όπως αποδείχθηκε από τις μεταξύ των μελών της συμμορίας αυτής τηλεφωνικές συνομιλίες, που  ακούσθηκαν από τα τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά δίκτυα.

Με εξαίρεση τους ηγέτες της Ρωσίας, η οποία διεκδικεί ρόλο υπερδυνάμεως, την κ. Μέρκελ, τον κ. Σαρκοζί, κατά κάποιο τρόπο δε και τον κ. Κ. Καραμανλή τον νεότερο, οι περισσότεροι των άλλων Ευρωπαίων ηγετών αδυνατούν να αρνηθούν τη συμμόρφωση τους στις επιθυμίες του πλανητάρχη. Αλλά αφού εξέλειπαν οι «αετοί», ποιος θα εγγυηθεί τη διεθνή έννομη τάξη σήμερα;    

Ο κ. Βασίλειος Κόκκινος είναι Επίτιμος Πρόεδρος του Αρείου Πάγου

(Από την εφημεμερίδα ΑΞΙΑ, 18/07/2009)