Φόβοι και Ελπίδες

Oτι το πολιτικό σύστημα τελεί σε πλήρη σύγχυση δεν χωρεί πλέον καμία αμφιβολία. Η αναδειχθείσα στο προσκήνιο υπόθεση της Siemens ανέσυρετους κρυμμένους σκελετούς, τα λεγόμενα «ζωτικά ψεύδη» των κομμάτων κατέρρευσαν, η νευρικότητα επικράτησε και ο αποσυντονισμός επήλθε στη χειρότερη δυνατή στιγμή, σε χρόνοκατά τον οποίο ο χειρισμός της πολυσήμαντης οικονομικής κρίσης απαιτείκύρος και αξιοπιστία από τις πολιτικές δυνάμεις. Αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση είναι κλονισμένη, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι υποχρεωμένο να αμύνεται και από χθες οι γερμανικές «χορηγίες» απασχολούν σύσσωμη την Αριστερά. Με άλλα λόγια,τείνει να επικρατήσει το χειρότερο πολιτικό σενάριο σε τούτο τον καιρό της μεγάλης οικονομικής κρίσης
του Αντώνη Καρακούση
Παρ, 21 Αυγούστου 2009 - 11:41
Oτι το πολιτικό σύστημα τελεί σε πλήρη σύγχυση δεν χωρεί πλέον καμία αμφιβολία. Η αναδειχθείσα στο προσκήνιο υπόθεση της Siemens ανέσυρετους κρυμμένους σκελετούς, τα λεγόμενα «ζωτικά ψεύδη» των κομμάτων κατέρρευσαν, η νευρικότητα επικράτησε και ο αποσυντονισμός επήλθε στη χειρότερη δυνατή στιγμή, σε χρόνοκατά τον οποίο ο χειρισμός της πολυσήμαντης οικονομικής κρίσης απαιτείκύρος και αξιοπιστία από τις πολιτικές δυνάμεις. Αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση είναι κλονισμένη, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι υποχρεωμένο να αμύνεται και από χθες οι γερμανικές «χορηγίες» απασχολούν σύσσωμη την Αριστερά. Με άλλα λόγια,τείνει να επικρατήσει το χειρότερο πολιτικό σενάριο σε τούτο τον καιρό της μεγάλης οικονομικής κρίσης. Οι πολιτικές δυνάμεις είναι εξασθενημένες και πανταχόθεν βαλλόμενες, οι αναδειχθείσες τα τελευταία χρόνια κυρίαρχεςεπιχειρηματικές δυνάμεις παρακμάζουν υπερχρεωμένες στα στενά και στις παραλίες της Μυκόνου και ο ελληνικός λαός λιάζεται στην πλειονότητά του ράθυμος κι αυτός όπου βρει, προσπαθώντας να θάψει προσωρινά στην άμμο τις πολλές αγωνίες του επερχόμενου φθινοπώρου, που όπως όλα δείχνουν θα θέσει σε δοκιμασία τους πάντες.

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν ότι προσεγγίζουμε το σημείο μηδέν, ότι πλησιάζουμε στην κορύφωσητου δράματος της σύγχρονης πολιτικής ελίτ, η οποία αδύναμη να χειρισθεί τα μεγάλα, κινδυνεύει να πνιγεί στα μικρά και ασήμαντα. Οσοι παρακολουθούναπό κοντά τις οικονομικές εξελίξεις στη χώρα γνωρίζουν ότι στους επόμενους μήνες το κράτος δεν θα μπορεί να κλείσει τους λογαριασμούς του, ότι η κατάρτιση του προϋπολογισμούθα απαιτήσει σκληρές πολιτικές αποφάσεις και ακόμη σκληρότερες επιλογές. Την ίδια στιγμή που το κράτος θα διεκδικεί φόρους κάθε μορφήςκαι θα είναι αναγκασμένο να κόβει δαπάνες, ο ιδιωτικός τομέας της οικονομίας θα δοκιμάζεται από τις αυξανόμενεςμε γεωμετρική πρόοδο ακάλυπτες επιταγές. Πάμπολλες επιχειρήσεις θα παλεύουν με τις ζημιές τους και θα διεκδικούν δανεικά από ένα σφιχτό τραπεζικό σύστημα που με τη σειρά του θα πασχίζει να περιορίσει την έκθεσήτου σε πιστωτικούς κινδύνους, με αποτέλεσμα το χρήμα να γίνεται δυσεύρετοη καλύτερα σπάνιο για τους καταχωρημένους στα μαύρα κατάστιχα του Τειρεσία. Σε αυτές τις συνθήκες η άσκηση οικονομικής δραστηριότητας θα μοιάζει με επικίνδυνη αποστολή, τα φέσια και τα λουκέτα θα είναι καθημερινά, δουλειές θα χάνονται, κόσμος θα μένει στον δρόμο, μια νέα κοινωνική πραγματικότητα θα τείνει να επικρατήσειστη χώρα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την κοινωνική ειρήνη και τη διεκδικούμενη από πολλούς τελευταίως ασφάλεια.

Κάπως έτσι φαντάζονται τους προσεχείςμήνες οι εμπειρογνώμονες της οικονομίας, οι οποίοι επιπροσθέτως σημειώνουν ότι το 2010 δεν θα υπάρχουνοι χρηματοδοτικές βοήθειες της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και τα επιτόκια θα αρχίσουν να ανεβαίνουν,πράγμα που σημαίνει ότι η επόμενη χρονιά θα είναι χειρότερη από τη φετινή. Το δυστύχημα είναι ότι η προδιαγραφόμενη επιδείνωση των οικονομικών και κοινωνικών συνθηκών συμπίπτειμε την κρίση της κυρίαρχης πολιτικήςελίτ.

O συνδυασμός των συνθηκών μπορεί να φέρει τα χειρότερα. Ισως όμως και να αποτελέσει ευκαιρία αφύπνισης και αναγέννησης. Μην ξεχνάμε ότι τέτοιες ημέρες, πριν ακριβώς από 100 χρόνια, σε συνθήκες απόλυτης πολιτικής παρακμής ξεπήδησε το αστικοδημοκρατικό κίνημα του 1909 και ανεδείχθη η ηγεσία του Ελευθέριου Βενιζέλου.

(από την εφημερίδα "ΤΟ ΒΗΜΑ", 21/08/2009)