Τον Ιούλιο, ο παγκόσμιος δείκτης ΡΜΙ της JΡΜorgan έφθασε στο 50, δηλαδή στο μεταίχμιο μεταξύ ανάπτυξης και συρρίκνωσης, συντείνοντας στην άποψη των οικονομολόγων ότι η επιτάχυνση της οικονομικής δραστηριότητας είναι προ των πυλών. Οι επενδυτές μετοχών μάλιστα συνέχισαν να ποντάρουν στο αποκαλούμενο και «παιχνίδι της μεγάλης ανάκαμψης» (σε σχήμα V) των οικονομιών, κάτι που ενισχύεται και από τις προθέσεις των κεντρικών τραπεζών να κρατήσουν τα επιτόκια χαμηλά.
Καθώς η ομοσπονδιακή τράπεζα των ΗΠΑ (Fed) δεν φαίνεται ότι έχει σήμερα κάποια στρατηγική εξόδου από την ποσοτική χαλάρωση, οι επενδυτές παίρνουν στην ουσία τις ευλογίες της για να προσθέσουν επενδυτικό κίνδυνο στα χαρτοφυλάκιά τους, παρατήρησε η ομάδα διαχείρισης παγκόσμιων χαρτοφυλακίων διαφόρων κατηγοριών επένδυσης της JΡΜorgan Αsset Μanagement και αυτό σημαίνει, όπως ανέφερε, ότι ίσως απολαύσουν (οι επενδυτές) μια φάση «χρυσής τομής» («sweet spot»), όπως αποκαλείται, στους επόμενους έξι ως δώδεκα μήνες.
Η παγκόσμια οικονομική προοπτική θεωρείται εξάλλου πιο ευνοϊκή, οι εταιρείες δρέπουν τα οφέλη από τις έγκαιρες και επιθετικές μειώσεις στα κόστη, οι αποτιμήσεις των μετοχών παραμένουν θετικές, οι κεντρικές τράπεζες δεν βιάζονται να αντιστρέψουν τις πολιτικές τόνωσης, τα επίπεδα μεταβλητότητας έχουν υποχωρήσει, ενώ τα πραγματικά επίπεδα επενδυτικού κινδύνου υπολείπονται των αναμενομένων, με αποτέλεσμα οι επενδυτές να υφίστανται αυξανόμενες πιέσεις για να προσθέσουν περαιτέρω κίνδυνο στα χαρτοφυλάκιά τους. Ολα αυτά, αναφέρει η JΡΜorgan, δημιουργούν μια σειρά από «ενάρετους» κύκλους που θα μπορούσαν στους αμέσως επόμενους μήνες να ωθήσουν τις μετοχές υψηλότερα.
Η διάρκεια και η βιωσιμότητα της όποιας ανάκαμψης παραμένουν ασαφείς. Δεν είναι εξάλλου λίγοι οι οικονομολόγοι εκείνοι οι οποίοι αναμένουν μια χλιαρή οικονομική ανάκαμψη μεσοπρόθεσμα, απόρροια της συνεχιζόμενης δανειακής απεξάρτησης νοικοκυριών και επιχειρήσεων, καθώς και της έλλειψης κεφαλαίων από το τραπεζικό σύστημα. Μπορεί, δε, οι αναδυόμενες οικονομίες να πάνε καλύτερα, είναι ωστόσο δύσκολο να αντισταθμίσουν τους μειωμένους ρυθμούς ανάπτυξης των αναπτυγμένων. Ετσι, καθώς ο κόσμος δύσκολα θα βγει από την ύφεση χωρίς μακροοικονομικές αναταράξεις, αυτό δεν μπορεί παρά να αποτυπωθεί και στις τιμές των μετοχών, ειδικά τώρα, που η πρώτη περίοδος των «εύκολων» (εξαιτίας της βιαιότητας της ανόδου) κερδών στα χρηματιστήρια αποτελεί μάλλον παρελθόν.
(Από την εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ, 26/08/2009)