Σήμερα (1/9/09) η Λιβύη εορτάζει σαράντα χρόνια από τότε που ανήλθε στην εξουσία μέσω πραξικοπήματος, μία ομάδα νεαρών αξιωματικών του στρατού με επικεφαλής τον άγνωστο έως τότε συνταγματάρχη (προήχθη εκ των υστέρων) Μοαμάρ Καντάφι. Το πραξικόπημα του Καντάφι και των οπαδών του, το οποίο προηγήθηκε κατά λίγες ημέρες άλλου που προετοίμαζαν υψηλόβαθμοι αξιωματικοί, εστράφη εναντίον του βασιλέα Ίντρις τον οποίο και εξεθρόνισε μαζί με όλη την τότε «διεφθαρμένη» (σύμφωνα με τον Καντάφι) κυβέρνηση του.
Άκρως αντιιμπεριαλιστικό και αντιδυτικό το κίνημα του Καντάφι επεκράτησε, παρά τις αρχικές σοβαρές αντιδράσεις (οργανώθηκε αντικίνημα τον Δεκέμβριο του 1969 το οποίο και εξουδετερώθηκε). Κλείνοντας και απομακρύνοντας όλες τις Αμερικανικές και Βρετανικές βάσεις, κατάλοιπα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά και όλες τις καθολικές εκκλησίες και τις διάφορες εκκλησιαστικές αποστολές, με την παράλληλη απομάκρυνση όλων των ιταλικών επιχειρήσεων και των Ιταλών υπηκόων, ο Καντάφι θέλησε από την αρχή να ξεκαθαρίσει τη θέση του απέναντι στους «νεοϊμπεριαλιστές», όπως αποκαλούσε τους Αμερικάνους και Ευρωπαίους.
Το όραμα του Καντάφι ήταν και παραμένει μία ανεξάρτητη Λιβύη κάτι που ασφαλώς κατάφερε, αντιμετωπίζοντας και ξεπερνώντας μία σειρά από αντιξοότητες που πολλές φορές τον έφεραν σε απευθείας ρήξη με τη Δύση.
Ακολουθώντας από την αρχή μία σκληρή πολιτική στο θέμα του πετρελαίου ο Καντάφι μπόρεσε και το χρησιμοποίησε με επιτυχία ως μέσο και ως όπλο όπου χρειάσθηκε. Τα έσοδα από το πετρέλαιο τα οποία είναι σημαντικά, όμως δεν διοχετεύθηκαν όλα στην ανάπτυξη της χώρας, η οποία ομολογουμένως υστερεί σε υποδομές και οργάνωση σε σύγκριση με άλλα πετρελαιοπαραγωγικά κράτη, αλλά στην στρατιωτική ενδυνάμωση της Λιβύης και στην ανάδειξη της σε περιφερειακό επίπεδο. Κάτι που δυστυχώς ενέπλεξε τη χώρα σε άσκοπες τρομοκρατικές ενέργειες και χαμένους πολέμους που επέσυραν τη Δυτική μήνη και συντέλεσαν στην διεθνή απομόνωση της χώρας για πολλά χρόνια.
Σήμερα, 40 χρόνια αργότερα, ο Καντάφι έχοντας πλέον αποκαταστήσει τις σχέσεις του με τη Δύση, επιστρέφει στο διεθνές προσκήνιο με τους δικούς του όρους και μάλιστα βρίσκει μεγάλη ανταπόκριση. Για αυτό όμως το επίτευγμα, πέρα της παραμονής του στην εξουσία για 40 ολόκληρα χρόνια, διαβάστε την έξοχη ανάλυση του Κώστα Τσαπογα που δημοσιεύεται σήμερα στο energia.gr (βλέπε http://www.energia.gr/article.asp?art_id=29738)