«Εάν ήμουν παραγωγός πετρελαίου και προσπαθούσα να προγραμματίσω τις εξαγωγές μου θα είχα τρελαθεί με την μεταβλητότητα των τιμών τους τελευταίους μήνες», δήλωσε πρόσφατα στο energia.gr στέλεχος διεθνούς δικηγορικής εταιρείας με πελάτες στον Περσικό Κόλπο κατά την πρόσφατη διέλευση του από την Αθήνα. Για τους παραγωγούς του Κόλπου αλλά και στη Βόρειο Αμερική το στοίχημα από την αρχή του χρόνου, ιδίως μετά τη μείωση της παραγωγής από τον OPEC ήταν η τιμή του αργού στις διεθνείς χρηματαγορές να έχει μπορέσει να διαμορφωθεί γύρω στα 75 δολάρια το βαρέλι. Μία τιμή η οποία θεωρείται υποφερτή και αποδεκτή από τους μεγάλους πετρελαιοπαραγωγούς του Κόλπου, κυρίως την Σαουδική Αραβία και το Ιράν, οι οποίοι εξαρτώνται από τα πετρελαϊκά έσοδα για να χρηματοδοτήσουν τα πολυδάπανα κρατικά τους προγράμματα, μέσω των οποίων επιδοτούν προϊόντα πρώτης ανάγκης από τρόφιμα μέχρι και καύσιμα.
Εάν μελετήσουμε την διακύμανση των τιμών του αργού τους τελευταίους πέντε μήνες θα δούμε ότι τρεις φορές (Μάιος, Ιούλιος, Σεπτέμβριος) η τιμή spot για την ποικιλία Brent έχει αγγίξει maximum τα 73, τα 75, ακόμα και τα 77 δολάρια για να κατρακυλήσει μέσα σε λίγες ημέρες κάτω από τα 70 δολάρια. Έτσι η αδυναμία των διεθνών τιμών να σταθεροποιηθούν με βάση τα 75 δολάρια και να διακυμανθούν στη ζώνη των 75 με 80 δολαρίων, όπως θα ήθελαν οι παραγωγοί, μοιάζει με το μαρτύριο του Σίσυφου, ο οποίος πριν φθάσει στην κορυφή του όρους και εναποθέσει τον βαρύ βράχο που είχε καταδικασθεί από τον Δία να κουβαλά στην πλάτη του, κατρακυλούσε προς τα πίσω και ξανάρχιζε πάλι από την αρχή.
(ΠΗΓΗ: CGES)
Όπως έχουμε επισημάνει και παλαιότερα από την στήλη, τα θεμελιώδη στην διεθνή αγορά πετρελαίου δεν δικαιολογούν μία ανάκαμψη των τιμών σε υψηλότερα από τα σημερινά επίπεδα ή ένα ράλι προς τα 80 ή τα 85 δολάρια ή ακόμα και τα 90 δολάρια το βαρέλι, όπως εμφανίζεται μια ημερίδα traders να υποστηρίζει. Μερικοί αναλυτές μάλιστα υποστηρίζουν, με προεξέχοντα το CGES στο Λονδίνο, ότι στα τωρινά τους επίπεδα οι τιμές είναι σαφώς υπερτιμημένες με αυτές να κινούνται πάνω από τα 65 δολάρια το βαρέλι επηρεαζόμενες κυρίως από τη θετική τροχιά των διεθνών χρηματιστηρίων και αγορών το τελευταίο τρίμηνο. Ενωρίτερα, δηλαδή το β΄ τρίμηνο οι τιμές πιέσθηκαν ανοδικά λόγω της αύξησης των εισαγωγών από την Κίνα (4,6 εκατ. βαρ/ημέρα εισαγωγές το β΄ τρίμηνο σε σύγκριση με 3,0 εκατ. βαρ/ημέρα τον Ιανουάριο) και την πράγματι μειωμένη παραγωγή (–3,0 εκατ. βαρ/ημ) από τον OPEC και την παράλληλη μείωση της παραγωγής από τη Βόρεια Θάλασσα λόγω εποχιακής συντήρησης και εργασιών ταυτόχρονα σε πολλές πλατφόρμες άντλησης πετρελαίου.
Όμως ο βασικός υποκείμενος λόγος για την αύξηση των τιμών, που δεν είναι άλλος από την αύξηση της παγκόσμιας ζήτησης, παραμένει αρνητικός και δεν συνηγορεί καθόλου στην διατύπωση σεναρίων περί μίας σταθερής ανάκαμψης. Τόσο ο ΙΕΑ όσο και ο OPEC στις τελευταίες τους εκθέσεις (12/8) συμφωνούν στις εκτιμήσεις τους περί σημαντικής συρρίκνωσης στην παγκόσμια ζήτηση του αργού για το 2009, στα 83,9 εκατ. βαρ/ημέρα, δηλαδή – 2,7% ή – 2,3 εκατ. βαρ/ημέρα σε σχέση με το 2008. Όπως κοινή είναι η εκτίμηση για μία αντιστροφή της πτωτικής τάσης το 2010 όπου προβλέπεται μία μέτρια αύξηση της ζήτησης της τάξης του 0,5 εκατ. βαρ/ημέρα σύμφωνα με τον OPEC και αρκετά πιο υψηλή στα 1,3 εκατ. βαρ/ημέρα, όπως προβλέπει ο ΙΕΑ.
Σήμερα (4/9) με τις τιμές να κινούνται πτωτικά στα $67,47 το βαρέλι για το Brent για παραδόσεις Οκτωβρίου και το WTI στα 68,53, οι εκτιμήσεις είναι ότι η θετική πορεία των διεθνών αγορών δεν είναι πλέον ικανή από μόνη της να στηρίξει τις διεθνείς τιμές πάνω από τα $70 το βαρέλι. Με τα αποθέματα να αυξάνονται πρόσκαιρα σε ΗΠΑ και Ευρώπη, κυρίως λόγω εργασιών συντήρησης σε αρκετά διυλιστήρια, και με τη διεθνή οικονομική ανάκαμψη να μετατίθεται σαφώς για χώρες του ΟΟΣΑ για β΄ Εξάμηνο του 2010 οι παράγοντες που θα ενίσχυαν ανοδικές τάσεις προς το παρόν εμφανίζονται αδύναμοι.
(ΠΗΓΗ: CGES)