Οι ειδήσεις από την αγορά συναλλάγματος έκλεψαν την παράσταση χθες. Η Κίνα προχώρησε ένα βήμα παραπέρα στα σχέδιά της να διεθνοποιήσει το γιουάν, ενώ μια υπηρεσία του ΟΗΕ (UNCTAD) πρότεινε να μην υπάρχει ένα μόνο διεθνές αποθεματικό νόμισμα.

Οι ειδήσεις από την αγορά συναλλάγματος έκλεψαν την παράσταση χθες. Η Κίνα προχώρησε ένα βήμα παραπέρα στα σχέδιά της να διεθνοποιήσει το γιουάν, ενώ μια υπηρεσία του ΟΗΕ (UNCTAD) πρότεινε να μην υπάρχει ένα μόνο διεθνές αποθεματικό νόμισμα.

Το δολάριο αντέδρασε άμεσα χάνοντας έδαφος. Μάλλον η πτώση του δεν συνδεόταν άμεσα με τα νέα, αλλά καμία από τις δυο εξελίξεις δεν το βοήθησαν. Ο δείκτης του δολαρίου σε εμπορικά σταθμισμένους όρους υποχώρησε πάνω από 1%, σε χαμηλό έτους.

Πολλοί λόγοι μπορούν να προβληθούν για την εξέλιξη αυτή. Ένας είναι ότι το σπάσιμο κρίσιμων επιπέδων τεχνικής αντίστασης, κυρίως έναντι του ευρώ (που έσπασε χθες το φράγμα των 1,45 δολ.) προκάλεσε νέα κύματα ρευστοποιήσεων. Ένας άλλος είναι ότι ο χρυσός, που κινείται αντίστροφα σε σχέση με το δολάριο, ξεπέρασε χθες τα 1.000 δολ./ουγγιά.' Ενας τρίτος λόγος είναι ότι το αμερικανικό νόμισμα επηρεάζεται αρνητικά από τα κέρδη στα διεθνή χρηματιστήρια, κάτι που έχει μακροπρόθεσμες επιπτώσεις.

Από τα μέσα του 2003, τα κέρδη των χρηματιστηρίων «μεταφράζονται» σε αδυναμία του δολαρίου. Η ανάλυση της συμβουλευτικής εταιρείας 4Cast για τις κεφαλαιακές ροές στις ΗΠΑ δείχνει ότι υπάρχει αρνητική συσχέτιση μεταξύ των καθαρών εισροών εντός των ΗΠΑ (κάτι που γενικά θεωρείται θετικό για το δολάριο επειδή καλύπτουν το έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών) και της κατεύθυνσης του νομίσματος.

Ο πιθανότερος λόγος είναι ότι στις εισροές αυτές έχει συνυπολογιστεί και ο συναλλαγματικός κίνδυνος. Ωστόσο, προέκυψε ισχυρή σύνδεση μεταξύ της πορείας του δολαρίου και των εκροών από Αμερικανούς επενδυτές που δεν προβαίνουν σε πράξεις αντιστάθμισης κινδύνου (hedging) στις εξαγορές τους στο εξωτερικό. Αυτοί αγόρασαν αυξανόμενες ποσότητες ξένων μετοχών κατά την περίοδο της ανόδου και φαίνεται να πράττουν πάλι το ίδιο.

Οι επενδύσεις στο εξωτερικό παραπέμπουν σε μια μακροπρόθεσμη μείωση της πίστης των Αμερικανών επενδυτών στην εγχώρια αγορά τους, στην οποία έρχεται να προστεθεί η απροθυμία των ξένων να μείνουν ευάλωτοι στον κίνδυνο υποχώρησης του δολαρίου.

Πέρυσι ο δείκτης δολαρίου υποχώρησε σε ιστορικό χαμηλό και τώρα είναι μόλις 8% πάνω από το ναδίρ του. Η επιστροφή σε αυτό το επίπεδο ή και σε ακόμα χαμηλότερα, θα αναζωπυρώσει τον διάλογο για την πρωτοκαθεδρία του δολαρίου στο διεθνές σύστημα συναλλαγματικών ισοτιμιών.

(Από την εφημερίδα ΗΜΕΡΗΣΙΑ, 09/09/2009)