Πέθανε σε ηλικία 95 ετών, στο Τέξας, ο Αμερικανός επιστήμονας Νόρμαν Μπορλάουγκ, ο οποίος είχε τιμηθεί το 1970 με το βραβείο Νόμπελ για τη ζωτική συνεισφορά του στην καταπολέμηση της πείνας στον κόσμο.
Ο «πατέρας της πράσινης επανάστασης» στην παγκόσμια γεωργία, όπως αποκαλούνταν ο Μπορλάουγκ, είχε συνεισφέρει καθοριστικά στη δημιουργία γεωργικών καλλιεργειών υψηλής απόδοσης και σε άλλες αγροτικές καινοτομίες, πολύ σημαντικές ιδίως για τις αναπτυσσόμενες χώρες.
Χάρη στην «πράσινη επανάσταση», η παγκόσμια παραγωγή τροφίμων υπερδιπλασιάστηκε μεταξύ 1960 - 1990. «Ο Νόρμαν Μπορλάουγκ έσωσε περισσότερες ζωές από κάθε άλλο άνθρωπο στην ανθρώπινη ιστορία», δήλωσε η Τζοσέτ Σίραν, επικεφαλής του Παγκόσμιου Προγράμματος Διατροφής του ΟΗΕ.
Εν μέρει επιστήμονας και εν μέρει ανθρωπιστής, που νοιαζόταν αληθινά για τις ζωές των άλλων, ο γεννημένος το 1914 στην αγροτική Αϊόβα Μπορλάουγκ συνειδητοποίησε έγκαιρα ότι ο κόσμος χρειάζεται βελτιωμένες αγροτικές ποικιλίες, φιλικές προς τον αγρότη, κρατικές οικονομικές πολιτικές και βελτιωμένες υποδομές και θεσμούς, ώστε τα αγροτικά προϊόντα να βρίσκουν εύκολη πρόσβαση στις αγορές.
Ο Μπορλάουγκ, που υπήρξε καθηγητής αρχικά στο πανεπιστήμιο Κορνέλ και στη συνέχεια στο πανεπιστήμιο Α&Μ του Τέξας, αμέσως μετά το Β' Παγκόσμιο πόλεμο άρχισε να πειραματίζεται στο Μεξικό με τις διασταυρώσεις ποικιλιών για την παραγωγή σιταριού ανθεκτικού στις ασθένειες και πιο αποδοτικού ανά στρέμμα. Κάτι ανάλογο έκανε για το ρύζι και το καλαμπόκι στην Ασία, τη Μέση Ανατολή, την Αφρική και τη Ν. Αμερική. Έγινε γνωστός -και αγαπητός- καθώς εργαζόταν ο ίδιος σκληρά στα χωράφια και δεν περιοριζόταν στην τυπική ζωή του επιστήμονα μέσα σε ένα εργαστήριο.
Οι βελτιώσεις τις οποίες πέτυχε, επέτρεψαν τη σημαντική αύξηση της γεωργικής παραγωγής διεθνώς, σε μια συγκυρία που χρειαζόταν επειγόντως κάτι τέτοιο, καθώς η βελτίωση των συνθηκών υγείας σε πολλές χώρες, είχε οδηγήσει σε εκρηκτική αύξηση του πληθυσμού, με αποτέλεσμα να προβάλλει πλέον το φάσμα της πείνας.
Παρέμεινε ενεργός μέχρι σχεδόν το τέλος της δεκαετίας του ΄90 και υπήρξε ένθερμος υποστηρικτής της βιοτεχνολογίας ως απαραίτητης μεθόδου για την καταπολέμηση της πείνας και ως συνέχισης της «πράσινης επανάστασης» για την αύξηση της αγροτικής παραγωγικότητας διεθνώς.