Ο ΟΠΕΚ διατήρησε αμετάβλητες τις ποσοστώσεις την προηγούμενη εβδομάδα, αλλά η τιμή του πετρελαίου, στα 70 δολάρια ανά βαρέλι, εξακολουθεί να είναι αρκετά υψηλή ώστε να αφυπνίζει την τάση για εθνικοποίηση των φυσικών πόρων, που είχε ατονήσει με την υποχώρηση της τιμής του μαύρου χρυσού.

Ο ΟΠΕΚ διατήρησε αμετάβλητες τις ποσοστώσεις την προηγούμενη εβδομάδα, αλλά η τιμή του πετρελαίου, στα 70 δολάρια ανά βαρέλι, εξακολουθεί να είναι αρκετά υψηλή ώστε να αφυπνίζει την τάση για εθνικοποίηση των φυσικών πόρων, που είχε ατονήσει με την υποχώρηση της τιμής του μαύρου χρυσού.

Ο πρόεδρος της Βραζιλίας, Λουίς Ινάθιο Λούλα ντα Σίλβα, έχει προτείνει ρυθμίσεις που δίνουν στην κρατική Petrobras κυρίαρχο ρόλο στην εκμετάλλευση των τεράστιων αποθεμάτων «pre-salt», τα οποία βρίσκονται κάτω από πυκνά στρώματα αλατιού. Αυτές τις μέρες η Petrobras θα πραγματοποιήσει συναντήσεις με διεθνείς εταιρείες πετρελαίου για να τις διαβεβαιώσει ότι δεν θα απομακρυνθούν.

Σε γενικές γραμμές, η Βραζιλία χειρίστηκε καλά τη χρηματοοικονομική κρίση, Και τα σχέδιά της όσον αφορά το πετρέλαιο δεν έχουν ομοιότητες με τις κρατικοποιήσεις της Βενεζουέλας ή της Βολιβίας, ενώ φαίνεται πως θα αποφύγει τις υπερβολές της Ρωσίας.

Η Βραζιλία επιθυμεί στα μελλοντικά project να μην υπάρχουν τα προνόμια με τα οποία οι εταιρείες κατέχουν το πετρέλαιο και πληρώνουν φόρους και δασμούς, αλλά οι συμφωνίες να επικεντρώνονται σε συμμετοχή στην παραγωγή, με την κυβέρνηση να κατέχει το πετρέλαιο και τις εταιρείες να παίρνουν μερίδιο από την παραγωγή.

Ωστόσο, τα υφιστάμενα συμβόλαια δεν θα αλλάξουν -αντίθετα με ό,τι συνέβη με τη Ρωσία, που εξανάγκασε τη Shell να επαναδιαπραγματευτεί τους όρους για την εκμετάλλευση του κοιτάσματος Sakhalin-2.

Παρόλα αυτά, υπάρχουν και ομοιότητες. Το να αποχτήσει η Petrobras κυρίαρχο ρόλο όσον αφορά την εκμετάλλευση όλων των κοιτασμάτων «pre-salt», μοιάζει με τις προσπάθειες της Μόσχας να διατηρήσουν τον έλεγχο των νέων κοιτασμάτων offshore οι κρατικές Rosneft και Gazprom. Αυτή η έλλειψη ανταγωνισμού μπορεί να οδηγήσει σε αναποτελεσματικότητα και διαφθορά.

Η Βραζιλία πρέπει να κάνει προσεκτικές κινήσεις.

Η εκ νέου διεκδίκηση του κρατικού ελέγχου από τη Μόσχα καθώς και η υψηλή φορολογία οδήγησαν σε μείωση της παραγωγής από το 2008, μετά από πολλά χρόνια αύξησής της. Η Gazprom μειώνει τις επενδύσεις και καθυστερεί βασικά projects. Πρόσφατα, η Ρωσία έκανε πίσω όσον αφορά τις εθνικοποιήσεις, μειώνοντας τους φόρους και δημιουργώντας ξανά φιλική ατμόσφαιρα με τις ξένες πετρελαϊκές εταιρίες.

Όμως, όλα αυτά θεωρούνται προσωρινά. Οι κυβερνήσεις των χωρών που έπαιξαν το χαρτί της εθνικοποίησης κατά την διάρκεια της έκρηξης στην τιμή του πετρελαίου, περιμένουν ξανά την ευκαιρία. Εάν η τιμή του μαύρου χρυσού ενισχυθεί περαιτέρω, δεν αποκλείεται να κάνουν ξανά στροφή.

(Από την εφημερίδα ΗΜΕΡΗΣΙΑ/FINANCIAL TIMES, 16/09/2009)