Επί χρόνια ολόκληρα το γεν ήταν το νόμισμα που προτιμούσαν οι επενδυτές για να χρηματοδοτήσουν διεθνείς κινήσεις carry trade. Μήπως, όμως, το δολάριο τείνει να πάρει τη θέση του; Οι αναλυτές υποστηρίζουν πως τα ιστορικά χαμηλά αμερικανικά επιτόκια, τα μέτρα ποσοτικής νομισματικής χαλάρωσης στις ΗΠΑ και οι ενδείξεις πως δεν επίκειται άμεσα έξοδος από τις υπερχαλαρές νομισματικές πολιτικές φέρνουν τις ΗΠΑ στην ίδια θέση με αυτή στην οποία βρισκόταν η Ιαπωνία στις αρχές της δεκαετίας.
«Τούτο κάνει το δολάριο ελκυστικό ως νόμισμα χρηματοδότησης των συναλλαγών carry trade. Το δολάριο είναι το νέο γεν», υποστηρίζει ο Σάιμον Ντέρικ της Bank of New York Mellon. Η στρατηγική του carry trade, κατά την οποία τα νομίσματα χαμηλής απόδοσης πωλούνται για να χρηματοδοτήσουν αγορές πιο ριψοκίνδυνων, αλλά μεγαλύτερων αποδόσεων αξιών, ακολουθείτο ευρέως την περίοδο πριν ξεσπάσει η χρηματοοικονομική κρίση.
Τα χαμηλών αποδόσεων γεν και σε μικρότερη έκταση το ελβετικό φράγκο ήταν τα νομίσματα που χρησιμοποιούνταν συχνότερα ως μέσο χρηματοδότησης των carry trades, με αποτέλεσμα να υποχωρούν σε πολυετή χαμηλά επίπεδα έναντι σωρείας άλλων νομισμάτων, καθώς η όρεξη των επενδυτών για ρίσκο ευνοείτο από την πλούσια ρευστότητα και το ράλι των αξιών.
Ως εκ τούτου, τα δύο νομίσματα κατέγραψαν ράλι όταν ξέσπασε η αναταραχή στις αγορές τον προηγούμενο χειμώνα, εξαναγκάζοντας τους επενδυτές να εγκαταλείψουν τις ριψοκίνδυνες τοποθετήσεις τους.
Αλλά παρόλο που επιστρέφει και πάλι η όρεξη των επενδυτών για το ρίσκο, τόσο το γεν όσο και το ελβετικό φράγκο καταγράφουν ράλι έναντι του δολαρίου. Το δολάριο υποχώρησε στο χαμηλότερο επίπεδο του επταμήνου έναντι του γεν στις αρχές της εβδομάδες, και χθες έπεσε στο χαμηλότερο του έτους έναντι του ελβετικού φράγκου.
Επιπλέον, το αμερικανικό νόμισμα υποχώρησε στο χαμηλότερο επίπεδο του έτους έναντι ενός καλαθιού με τα έξι σπουδαιότερα νομίσματα στον κόσμο. Τα επιτόκια δεν είναι οι μοναδικοί παράγοντες που καθορίζουν την πτωτική πορεία του δολαρίου.
Σημαντικά για το πόσο επικερδείς μπορεί να είναι οι στρατηγικές carry trade είναι τα επιτόκια στη διατραπεζική. Τον προηγούμενο μήνα, το τρίμηνο επιτόκιο δανεισμού σε δολάρια Libor υποχώρησε κάτω από τα αντίστοιχα επιτόκια δανεισμού σε γεν και σε ελβετικά φράγκα, για πρώτη φορά από τον προηγούμενο Νοέμβριο -με αποτέλεσμα να γίνει το δολάριο το φθηνότερο νόμισμα χρηματοδότησης για την αγορά αξιών.
Ο Μιτούλ Κοτέτσα της Calyon παρατηρεί ότι δεν είναι σαφές πως βελτιώνεται η όρεξη των επενδυτών για ρίσκο, με την τιμή του χρυσού (παραδοσιακό καταφύγιο) να έχει εκτιναχθεί άνω των 1.000 δολαρίων/ουγκιά και τη ζήτηση για ομόλογα του αμερικανικού δημοσίου να έχει ενισχυθεί και αυτή στο υψηλότερο επίπεδο της διετίας.
Συνεπώς, μπορούμε να καταλήξουμε στο συμπέρασμα πως η υποχώρηση του δολαρίου οφείλεται σε στροφή όσον αφορά στο μέσον χρηματοδότησης της αγοράς αξιών και όχι σε βελτίωση του κλίματος εμπιστοσύνης. «Το πιθανότερο είναι το δολάριο να ενδύεται τον μανδύα του γεν ως το πιο ελκυστικό νόμισμα για την χρηματοδότηση αγοράς αξιών», κατέληξε ο κ. Κοτέτσα.
Και συμπλήρωσε πως τούτο θα συνεχίσει να ασκεί πιέσεις στο δολάριο. Την πρόσφατη επιδείνωση του κλίματος όσον αφορά την ισοτιμία του δολαρίου αποτυπώνουν οι τοποθετήσεις των κερδοσκόπων ενάντια στο δολάριο.
Σύμφωνα με στοιχεία του Chicago Mercantile Exchange, που συνήθως χρησιμοποιούνται ως προάγγελος της δραστηριότητας των hedge funds, τα «στοιχήματα» ενάντια στο δολάριο σε σχέση με το ευρώ, το γεν, το ελβετικό φράγκο, τη στερλίνα και τα δολάρια Αυστραλίας, Νέας Ζηλανδίας και Καναδά αυξήθηκαν την προηγούμενη εβδομάδα στο υψηλότερο επίπεδο από τον Ιούλιο του 2008 -όταν το δολάριο είχε υποχωρήσει στο χαμηλότερο επίπεδό του έναντι του ευρώ.
«Εάν τα παραπάνω αληθεύουν, τότε το δολάριο βρίσκεται σε πραγματικό κίνδυνο», είπε ο Στιβ Μπάροου της Standard Bank.
Ομοιότητες ΗΠΑ - Ιαπωνίας
Οι αναλυτές υποστηρίζουν πως τα ιστορικά χαμηλά αμερικανικά επιτόκια, τα μέτρα ποσοτικής νομισματικής χαλάρωσης στις ΗΠΑ και οι ενδείξεις πως δεν επίκειται άμεσα έξοδος από τις υπερχαλαρές νομισματικές πολιτικές φέρνουν τις ΗΠΑ στην ίδια θέση με αυτή στην οποία βρισκόταν η Ιαπωνία στις αρχές της δεκαετίας.
(Από την εφημερίδα ΗΜΕΡΗΣΙΑ/FINANCIAL TIMES, 16/09/2009)