Η σκιώδης πολιτική μονομαχία ανάμεσα στον Ρώσο πρόεδρο Ντιμίτρι Μεντβέντεφ και τον πρωθυπουργό Βλαντιμίρ Πούτιν περιπλέκει τα πράγματα για όσους έχουν επιχειρηματικά συμφέροντα στη Μόσχα.
Αμφότεροι άφησαν πρόσφατα υπονοούμενα ότι θα είναι υποψήφιοι για τις προεδρικές εκλογές του 2012, οπότε τελειώνει η θητεία του κ. Μεντβέντεφ. Καθώς, όμως, θα μεσολαβήσει κάποιος χρόνος μέχρις ότου ξεκαθαρίσουν τα σχέδιά τους, υπάρχει ο κίνδυνος να επικρατήσει σύγχυση στα ρωσικά κέντρα αποφάσεων.
Μάλιστα, αυτό δείχνει να έχει συμβεί ήδη όσον αφορά την υποψηφιότητα της Ρωσίας για τον ΠΟΕ. Προς έκπληξη των περισσότερων, τον Ιούνιο, ο κ. Πούτιν εγκατέλειψε την προσπάθεια ένταξης της χώρας του από κοινού με το Καζακστάν και τη Λευκορωσία. Δεν υπήρξε καμία προειδοποίηση γι’ αυτήν την αλλαγή στάσης, η οποία αντιμετωπίστηκε ευρέως ως βολή κατά του προέδρου.
Από μία άποψη, φυσικά, αυτά δεν έχoυν σημασία. Ο κ. Πούτιν παραμένει ο πιο ισχυρός άνθρωπος στη Ρωσία. Ο ίδιος και οι συνεργάτες του σχεδιάζουν να ανακτήσουν την εξουσία ? και μαζί τον έλεγχο στις κερδοφόρες βιομηχανίες της χώρας. Παρά το γεγονός ότι σε αυτούς τους κύκλους υπάρχουν εντάσεις, οι κεντρομόλες δυνάμεις είναι τεράστιες. Κατά συνέπεια, ο κ. Πούτιν είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα πάρει μέρος στην κούρσα του 2012 ? παρασέρνοντας τον περίγυρό του.
Εκεί που υπάρχουν αβεβαιότητες είναι στο πώς θα το πράξει. Η Ρωσία δεν είναι μια χώρα όπου το αφεντικό πετάει τους άλλους εκτός, ετσιθελικά. Ανταγωνιστικά συμφέροντα, όπως οι πανίσχυρες υπηρεσίες ασφαλείας, πρέπει να τύχουν αποτελεσματικής διαχείρισης. Προσοχή πρέπει να επιδειχθεί και στον τρόπο με τον οποίο θα παρουσιαστούν οι αποφάσεις προς τη ρωσική κοινή γνώμη, αλλά και προς τον υπόλοιπο κόσμο.
Το φαίνεσθαι είναι εξίσου σημαντικό με την πραγματικότητα. Ακόμη και στην περίπτωση που Πούτιν και Μεντβέντεφ προσποιούνται τον ανταγωνισμό μεταξύ τους - ίσως, για να δημιουργήσουν εικόνα πολιτικού πλουραλισμού - κάποιοι ενδέχεται να τους πάρουν στα σοβαρά και να κινηθούν ανάλογα.
(Από την εφημερίδα ΗΜΕΡΗΣΙΑ/FINANCIAL TIMES, 24/09/2009)