H «σπόντα» του γνωστού επιχειρηματία στον κλάδο πετρελαίου κ. Πολ
Γκετί ότι «οι αθώοι μπορεί να κληρονομήσουν τη γη, αλλά όχι τους
φυσικούς πόρους της», μεταφράζεται επακριβώς στη γλώσσα... των
Μανδαρίνων.
Είναι γνωστό ότι η Κίνα «διψά» για πρώτες ύλες. Το τελευταίο
διάστημα οι κινεζικές πετρελαϊκές εταιρείες είχαν μείνει πίσω σε
σύγκριση με τις αμερικανικές, ιδιαίτερα όταν απερρίφθη η προσφορά της
China National Offshore Oil Corporation (CNOOC) για την εξαγορά της
Unocal το 2005, και προωθήθηκε η αντίστοιχη της Chevron. Ομως, φαίνεται
πως η ύφεση άλλαξε την κατάσταση.
Το τελευταίο «σημείο ανάφλεξης» βρίσκεται στην Γκάνα, όπου η
ExxonMobil υπέγραψε συμφωνία αξίας 4 δισ. δολαρίων για να εξαγοράσει
μερίδιο σε μεγάλο offshore κοίτασμα πετρελαίου. Η CNOOC ίσως
προσπαθήσει να κάνει καλύτερη προσφορά και η Exxon δεν μπορεί να
ανταγωνιστεί μία εταιρεία που διαθέτει συναλλαγματικά διαθέσιμα ύψους 2
τρισ. δολαρίων.
Το σημαντικότερο είναι ότι η Exxon θα μπει στη μάχη όχι με βάση τις
γεωπολιτικές ανησυχίες αλλά την απόδοση της επένδυσης, ενώ η CNOOC
ενδιαφέρεται για τη γεωπολιτική σημασία της υπόθεσης. Γεωπολιτικοί
είναι και οι λόγοι που οι κινεζικές πετρελαϊκές εταιρείες εξαπλώνονται
στη Νιγηρία.
Τα πετρελαϊκά ενδιαφέροντα της Κίνας δεν περιορίζονται μόνον στις μεγάλες εταιρείες του κλάδου στη χώρα.
Η Κίνα έχει χορηγήσει δάνεια που ξεπερνούν τα 40 δισ. δολάρια στη
Βραζιλία, τη Ρωσία και την Βενεζουέλα, με αντάλλαγμα να πάρει πετρέλαιο
στο μέλλον. Η άμεση εξαγορά μεριδίων αλλά και οι υποσχέσεις για βοήθεια
όσον αφορά τη βελτίωση των υποδομών σε χώρες όπως η Αγκόλα προσφέρουν
στην Κίνα πρόσβαση σε πολλά δισ. βαρέλια πετρελαίου στο μέλλον.
Εάν προσθέσουμε σ΄ αυτά και τις δραστηριότητές της σε χώρες όπως το
Ιράν και το Σουδάν, όπου έχουν αποκλειστεί οι αμερικανικές εταιρείες, η
πολιτική της Κίνας να εξασφαλίσει πετρέλαιο είναι σαφής. Όσο πιο πολύ
οι ηγέτες της Κίνας πιστεύουν ότι τα δολάρια χάνουν την αξία τους τόσο
πιο πρόθυμοι είναι να τα ξοδεύουν, ή να τα δεσμεύουν.
Νότιος Κορέα
Καθώς η παγκόσμια ανάπτυξη βγήκε
από την πορεία της το φθινόπωρο του 2008, η Νότια Κορέα φαινόταν ότι θα
είναι από τα θύματα αυτής της κατάστασης.
Οι εξαγορές της, που αντιπροσωπεύουν πάνω από το ήμισυ της
οικονομίας της, στηρίζονται στα αυτοκίνητα, τις μικροσυσκευές και τα
πλοία που τα μεταφέρουν. Οι τράπεζές της ήταν, και εξακολουθούν να
είναι, οι μεγαλύτεροι πιστωτικοί όμιλοι που χορηγούν δάνεια στην Ασία,
εκτός της Ιαπωνίας.
Το εξάμηνο που ακολούθησε την κατάρρευση της Lehman το γουόν ήταν το
δεύτερο νόμισμα με τις χειρότερες επιδόσεις έναντι του δολαρίου,
υποχωρώντας κατά 25%. Η Σεούλ, όπως και η Καμπέρα της Αυστραλίας,
παρουσίασε μείωση του ΑΕΠ μόνον ένα τρίμηνο.
Οι ρυθμοί αύξησής του κατά 2,6% από το α΄ τρίμηνο στο β΄ ήταν οι
ταχύτεροι της τελευταίας εξαετίας. Η μείωση στις εξαγωγές της ήταν από
τις πιο ήπιες στην Ασία, λόγω της μείωσης στην ισοτιμία των νομισμάτων,
αλλά κυρίως λόγω των μακροχρόνιων επενδύσεων στην έρευνα, την ανάπτυξη
και το μάρκετινγκ.
Τα ισχυρά οικονομικά στοιχεία της Samsung Electronics για το γ΄
τρίμηνο, που αντιπροσωπεύει το 25% των εξαγωγών της χώρας, αποτελούν
διαφωτιστικό παράδειγμα.
Ωστόσο, μόνιμη ανησυχία προκαλεί ο τραπεζικός κλάδος της. Η ενίσχυση
της κεφαλαιακής βάσης των τραπεζών και τα προγράμματα στήριξης της
κυβέρνησης βοήθησαν στη βελτίωση του λόγου αναχρηματοδότησης των
δανείων, που μετρά την προθυμία των εξωτερικών πιστωτών να επεκτείνουν
τα χρέη, από 55% τον Οκτώβριο σε 97% τον Μάρτιο.
Τα δάνεια στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, ιδιαίτερα τις
κατασκευαστικές εταιρείες, προκαλούν τώρα τη μεγαλύτερη ανησυχία. Τα
δάνεια αυτά διπλασιάστηκαν ως ποσοστό του ΑΕΠ από το 1998 έως το 2008.
Αυτό εξηγεί τον λόγο που η κεντρική τράπεζα της Κορέας διατήρησε
πρόσφατα τα επιτόκιά της σε ιστορικό χαμηλό επίπεδο, για όγδοο
συνεχόμενο μήνα.
Η Αυστραλία τα αύξησε για να δει τις επιπτώσεις, και δύο ημέρες μετά
δικαιώθηκε από τη δημοσιοποίηση εντυπωσιακά καλύτερων του αναμενόμενου
στοιχείων για την ανεργία. Η Κορέα δεν το αποτόλμησε.
(από την εφημερίδα "ΗΜΕΡΗΣΙΑ"/ "Financial Times", 15/10/2009)