Δεν χρειαζόταν να περιμένουμε να αγγίξει ο Dow Jones τις 10.000 μονάδες. Ηταν ξεκάθαρο εδώ και καιρό ότι οι παγκόσμιες χρηματαγορές σχηματίζουν, ξανά, φούσκες. Θυμίζει εποχές 2003-04, όταν στην αγορά ακινήτων, εμπορευμάτων και μετοχών άρχισαν να συσσωρεύονται φούσκες. Υπάρχει όμως μία διαφορά: Αυτή η φούσκα θα σκάσει νωρίτερα...
Δεν χρειαζόταν να περιμένουμε να αγγίξει ο Dow Jones τις 10.000 μονάδες. Ηταν ξεκάθαρο εδώ και καιρό ότι οι παγκόσμιες χρηματαγορές σχηματίζουν, ξανά, φούσκες.

Θυμίζει εποχές 2003-04, όταν στην αγορά ακινήτων, εμπορευμάτων και μετοχών άρχισαν να συσσωρεύονται φούσκες. Υπάρχει όμως μία διαφορά: Αυτή η φούσκα θα σκάσει νωρίτερα...

Αντιθέτως με πέντε χρόνια πριν, οι κεντρικές τράπεζες έχουν τώρα τον διττό ρόλο της διασφάλισης της νομισματικής και χρηματοοικονομικής σταθερότητας. Δύο στόχοι συχνά αντικρουόμενοι... Στην Ευρώπη για παράδειγμα, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, υπό άλλες συνθήκες, θα είχε ξεκινήσει να αυξάνει τα επιτόκια. Ο λόγος που δεν το κάνει είναι να αποτρέψει ένα πλήγμα στον ευρωπαϊκό τραπεζικό κλάδο, ο οποίος εξακολουθεί να βασίζεται στην ΕΚΤ.

Συμφωνώ ότι δεν υπάρχει προοπτική ενίσχυσης του πληθωρισμού ...τουλάχιστον για τους επόμενους 12 μήνες. Οι πιθανότητες όμως αυξάνονται για τα τέλη του 2010... Και τότε, οι κεντρικές τράπεζες θα υποχρεωθούν να στραφούν σε μία πιο επιθετική νομισματική πολιτική. Μία πληθωριστική έκρηξη μπορεί να οδηγήσει σε νέα ύφεση, σε νέα τραπεζική κρίση, ακόμα και σε αποπληθωρισμό. Μπορεί να οδηγηθούμε σε μία περίοδο αστάθειας, καθώς οι κεντρικές τράπεζες θα χάνουν τον έλεγχο...

Δύο είναι τα επικρατέστερα σενάρια -ίσως κι ένας συνδυασμός και των δύο. Πρώτον, οι κεντρικές τράπεζες επιστρέφουν σε μία ...φυσιολογική νομισματική πολιτική κάποια στιγμή το 2010, πυροδοτώντας νέα πτώση στις τιμές, ιδίως στην αγορά ακινήτων. Δεύτερον, οι τράπεζες θέτουν ως προτεραιότητα τη χρηματοοικονομική σταθερότητα, αφήνοντας ανοιχτές τις ...νομισματικές κάνουλες -κάτι που μπορεί να προκαλέσει τη μητέρα των κρίσεων...

Με λίγα λόγια, οποιαδήποτε κι αν είναι η αντίδραση των κεντρικών τραπεζών εγκυμονεί κινδύνους. Ισως δεν υπάρχει ασφαλής διέξοδος...

(Από την εφημερίδα ΗΜΕΡΗΣΙΑ/FINANCIAL TIMES, 20/10/2009)