Εκατομμύρια πολίτες ξεγελάστηκαν με την τεχνολογική φούσκα των ετών 1998-99, άλλοι τόσοι με την φούσκα στα ακίνητα το 2005 και το 2006. Και, όπως όλα δείχνουν, πολλοί θα ξεγελαστούν από τη μεγάλη αναπτυξιακή απάτη των ετών 2009-2010.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι σε αυτά τα «επεισόδια» της αμερικανικής οικονομίας, η κατάσταση βελτιώθηκε πριν χειροτερέψει: Ο Nasdaq έφθασε στα ύψη πριν καταρρεύσει και η μέση τιμή των ακινήτων εκτοξεύτηκε πριν εκμηδενιστεί. Τώρα, η αμερικανική οικονομία μοιάζει να έχει αλλάξει πορεία -μετά από τέσσερα συνεχή τρίμηνα συρρίκνωσης έρχεται ένα τρίμηνο ανάκαμψης, αφού σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία οι ρυθμοί ανάπτυξης έφθασαν το τρίτο τρίμηνο του 2009 στο 3,4%.
Όπως, όμως, επισημαίνει ο Τζον Ουίλιαμς, οικονομολόγος και εκδότης της επιθεώρησης Σκοτεινές Κυβερνητικές Στατιστικές, η εικόνα δεν είναι σαφής. Ο Ούλιαμς εξηγεί ότι, πρώτον, όλες οι περίοδοι ύφεσης της αμερικανικής οικονομίας τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες παρουσίασαν τουλάχιστον ένα τρίμηνο με θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Και δεύτερον, επισημαίνει ότι το ποσοστό του 3,4% περιλαμβάνει ποσοστό 1,7% από τις πωλήσεις αυτοκινήτων, ποσοστό 0,6% από τις νέες οικοδομές και ποσοστό 0,9% από την αύξηση των αποθεμάτων. Συμπέρασμα: Οι εφάπαξ συντελεστές στους ρυθμούς ανάπτυξης συνιστούν το 92% του? 3,4%.
Ενας άλλος αναλυτής, ο Κρις Εντουαρντς, διευθυντής Μελετών Φορολογικής Πολιτικής του Ινστιτούτου Cato, παρουσιάζει ακόμη μία? τρύπα στα επίσημα στοιχεία. «Οι ρυθμοί ανάπτυξης του τρίτου τριμήνου δείχνουν ότι η οικονομία μόλις ξεκινά να 'ανακάμπτει' εξαιτίας των αυξανόμενων κυβερνητικών δαπανών και της κατανάλωσης, που, ωστόσο, έχουν διογκωθεί τεχνηέντως από μεταφορές κυβερνητικών κεφαλαίων», γράφει και επισημαίνει ότι «οι επιχειρηματικές επενδύσεις βρίσκονται ακόμα σε βαθιά ύφεση, αφού οι εταιρείες ούτε κατασκευάζουν νέα εργοστάσια ούτε αγοράζουν νέο εξοπλισμό».
Εξάλλου, στις δέκα μεταπολεμικές περιόδους ύφεσης, η κυβέρνηση απάντησε με χρηματοοικονομικά μέτρα της τάξης του 2,6% του ΑΕΠ και οικονομική βοήθεια της τάξης του 0,9% του ΑΕΠ. Συνολικά, δηλαδή η κρατική παρέμβαση ήταν της τάξης του 2,9% του ΑΕΠ.
Σε αυτή την περίπτωση η «αντεπίθεση» της κυβέρνησης έφθασε στο 18% του ΑΕΠ και η οικονομική βοήθεια στο... 11,9% του ΑΕΠ. Αρα, κυβερνητική παρέμβαση της τάξης του... 29,9% του ΑΕΠ. Όπως συνηθίζεται να λέγεται σε κάποιους κύκλους, «πρόσεχε την ανάκαμψη ειδικά αν έχει ‘πληρωθεί’ από την Ουάσινγκτον, διότι τότε ίσως σημάνει την καταστροφή»...
Ο Μartin D. Weiss είναι εκδότης της επιθεώρησης «Money and Markets»
(Από την εφημερίδα ΗΜΕΡΗΣΙΑ, 04/11/2009)