Αν παρακολουθήσετε την πολιτική συζήτηση στο αμερικανικό Κογκρέσο, θα παρατηρήσετε ότι οι υπέρμαχοι των ερευνών για ορυκτά καύσιμα έχουν δύο νέα επιχειρήματα. Το ένα απ’ αυτά είναι ότι ο πλανήτης πλέον παγώνει και το δεύτερο ότι η χώρα δεν μπορεί να επωμιστεί το βάρος οποιουδήποτε φόρου με γνώμονα τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα.
Αν παρακολουθήσετε την πολιτική συζήτηση στο αμερικανικό Κογκρέσο, θα παρατηρήσετε ότι οι υπέρμαχοι των ερευνών για ορυκτά καύσιμα έχουν δύο νέα επιχειρήματα. Το ένα απ’ αυτά είναι ότι ο πλανήτης πλέον παγώνει και το δεύτερο ότι η χώρα δεν μπορεί να επωμιστεί το βάρος οποιουδήποτε φόρου με γνώμονα τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Παράλληλα, ωστόσο, πιστεύουν ακράδαντα ότι ο κόσμος θα αντιμετωπίσει μέχρι το 2050 μια πανδημία που θα αφανίσει περισσότερους από 2,5 δισεκατομμύρια ανθρώπους, απλά δεν το δηλώνουν δημόσια. Θεωρούν, επίσης, ότι είναι καλύτερα για τις ΗΠΑ να παραμείνουν ενεργειακά εξαρτημένες από το πετρέλαιο –ένα προϊόν που ελέγχεται, ως επί το πλείστον, από χώρες που μισούν την Αμερική και η τιμή του οποίου μπορεί να είναι μόνο ανοδική τα επόμενα χρόνια– αντί να επενδύσουν στην «καθαρή ενέργεια» που μόνο εμείς θα ελέγχουμε και η τιμή της οποίας θα είναι δεδομένα καθοδική. Και αυτό, φυσικά, δεν το λένε ανοικτά. Τέλος, πιστεύουν ότι οι πολίτες του αναπτυσσόμενου κόσμου είναι πολύ ευτυχισμένοι όντας φτωχοί και ότι, εφόσον τους δώσουμε λίγο πόσιμο νερό και ηλεκτρικό ρεύμα, θα είναι ακόμα πιο χαρούμενοι. Δεν θέλουν, φυσικά, να ζήσουν όπως εμείς. Ούτε αυτό το δηλώνουν δημόσια.

Ναι, όλοι οι πολέμιοι της φορολόγησης των ρύπων πρέπει να πιστεύουν τα παραπάνω, διότι σε διαφορετική περίπτωση τα επιχειρήματά τους στερούνται νοήματος. Κατ’ αρχάς, ξεκαθαρίζω ότι είμαι ένα από τα «γεράκια» της καθαρής ενέργειας. Προσωπικά, δε, θεωρώ ότι το «πράσινο» δεν σημαίνει απλώς ανακύκλωση, αλλά αποτελεί το δρόμο για την ανανέωση της Αμερικής. Γι’ αυτό, άλλωστε, υποστηρίζω ότι «το πράσινο είναι το νέο κόκκινο, το νέο άσπρο και το νέο μπλε».

Το επιχείρημά μου είναι μάλλον απλό: Πιστεύω ότι η κλιματική αλλαγή αποτελεί γεγονός. Δεν το πιστεύετε; Αυτό είναι δικό σας θέμα. Υπάρχουν, ωστόσο, δύο ακόμα καλοί λόγοι που μας υποχρεώνουν να αλλάξουμε ενεργειακή πολιτική. Μπορούμε, δε, να ανανεώσουμε την Αμερική αναλαμβάνοντας τα ηνία στην τεχνολογία για την αντιμετώπιση των περιβαλλοντολογικών προβλημάτων. Πρώτον, ο υπερπληθυσμός του πλανήτη θα επιδεινώσει το περιβάλλον. Yπολογίστε πόσο θα επιβαρύνει τη Γη η αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού κατά 2,5 δισεκατομμύρια μέχρι το 2050. Βάσει των στοιχείων του ΟΗΕ, η αύξηση του πληθυσμού είναι βέβαιη εκτός και αν, όπως μοιάζουν να πιστεύουν οι πολέμιοι της καθαρής ενέργειας, ξεσπάσει μια πραγματικά δολοφονική πανδημία. Επιπλέον, σκεφτείτε τι θα συμβεί στον πλανήτη αν κάποια στιγμή οι πολίτες του αναπτυσσόμενου κόσμου επιδιώξουν να ζήσουν σε μεγάλα σπίτια, να οδηγούν μεγάλου κυβισμού οχήματα και να καταναλώνουν μανιωδώς χάμπουργκερ όπως οι Αμερικανοί. Τα αποθέματα πετρελαίου θα εξαντληθούν ακόμα πιο γρήγορα και οι τιμές των τροφίμων θα αυξηθούν εκ νέου. Η ανάπτυξη εναλλακτικών μορφών ενέργειας είναι, λοιπόν, επιτακτική. Οι δικτάτορες κρατών πλούσιων σε πετρελαϊκά αποθέματα, όπως το Ιράν και η Βενεζουέλα, ευελπιστούν πως η Αμερική θα αποτύχει. Αν, άλλωστε, δεν αλλάξουμε εμείς, εκείνοι θα συνεχίσουν να πλουτίζουν.

Εμείς, τα «πράσινα γεράκια» πιστεύουμε ότι η Γη υπερθερμαίνεται και επιπλέον συνωστίζεται απ’ ολοένα και περισσότερους «Αμερικανούς». Ως εκ τούτου, η επόμενη μεγάλη βιομηχανία σε παγκόσμια κλίμακα θα είναι αύτη της καθαρής και αποτελεσματικής ενέργειας. Πιστεύουμε, ακόμα, ότι η επένδυση στην καθαρή ενέργεια θα προσδώσει στη χώρα οικονομική, ενεργειακή και εθνική ασφάλεια, καθώς και το σεβασμό της διεθνούς κοινότητας. Αν δεν δράσουμε τώρα, τα παιδιά μας δεν θα απολαύσουν ποτέ τη δική μας ποιότητα ζωής. Θεωρούμε, τέλος, ότι ο καλύτερος τρόπος για να μπούμε στην εποχή της «καθαρής ενέργειας» είναι η φορολόγηση των εκπομπών διοξειδίου, η οποία σε συνδυασμό με το εντυπωσιακό πακέτο ενίσχυσης των πράσινων τεχνολογιών από τον πρόεδρο Ομπάμα και τη φύση της ελεύθερης αγοράς, θα πυροδοτήσει ιστορικές αλλαγές.

(Από την εφημερίδα Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 19/11/2009)