Στο Σύνταγμα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως (Συνθήκη Ρώμης 29-10-2004) διάχυτη είναι η αρχή της αλληλεγγύης μεταξύ των χωρών-μελών της. Εις δε το άρθρο Ι - 41 παρ. 7 αυτής, προβλέπεται, ότι σε περίπτωση κατά την οποίαν κράτος-μέλος δεχθεί επίθεση στο έδαφός του, τα άλλα κράτη-μέλη οφείλουν να του παράσχουν βοήθεια και συνδρομή, με όλα τα μέσα, που έχουν στη διάθεσή τους.
Περαιτέρω, στην αυτή Συνταγματική συνθήκη γίνεται λόγος για κοινή αμυντική πολιτική και για υποχρέωση της Ε.Ε. να εξασφαλίσει στους πολίτες της χώρο ελευθερίας, ασφαλείας και δικαιοσύνης.
Η Ελλάδα αντιμετωπίζει επισήμως απειλή της Τουρκίας, πως αν ασκήσει τα εκ του Διεθνούς Δικαίου της Θαλάσσης δικαιώματά της, θα δεχθεί πολεμική επίθεσή της. Καθημερινώς αεροπλάνα εξοπλισμένα με όλα τα σύγχρονα όπλα καταστροφής υπερίπτανται ελληνικών κατοικημένων νήσων και δημιουργούν αισθήματα ανασφαλείας στους κατοίκους τους. Επιπλέον η Ελλάδα προπαρασκευή επιθέσεως, διά της διατηρήσεως από την Τουρκία της στρατιάς του Αιγαίου και 2.000 αποβατικών σκαφών. Ούτε η πρώτη ούτε τα τελευταία θα είχαν λόγο υπάρξεως, αν η Τουρκία δεν είχε επεκτατικές βλέψεις σε βάρος της Ελλάδος.
Επομένως, η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη να διατηρεί επαρκείς και κατάλληλες Ενοπλες Δυνάμεις για την άμυνά της, εν όψει μάλιστα της εκτάσεως των θαλασσίων και χερσαίων συνόρων της. Γι’ αυτό και είναι αναγκασμένη να δαπανά σήμερα περίπου το 2% του ΑΕΠ για στρατιωτικές δαπάνες, ενώ πολλά άλλα κράτη της Ε.Ε. με τον πληθυσμό της δαπανούν κάτω του 1% του ΑΕΠ για τις δαπάνες αυτές.
Οι συνεχείς αναχαιτίσεις των τουρκικών πολεμικών αεροπλάνων από την ελληνική αεροπορία στον εναέριο χώρο της Ελλάδος, μέχρι και αυτής της Ευβοίας, αλλά και οι ασυνήθεις περιπολίες των ελληνικών πολεμικών σκαφών στο Αιγαίο, συνεπάγονται σημαντικές δαπάνες καυσίμων και ανταλλακτικών, λόγω της φυσικής κοπώσεως αυτών.
Εξάλλου, η αναγκαία εξειδίκευση των οπλιτών στα σύγχρονα όπλα, που δεν προλαμβάνουν να αποκτήσουν οι κληρωτοί, για να καλύψουν τις ανάγκες της Αεροπορίας, του Ναυτικού και του Στρατού ξηράς, αναγκάζει το κράτος να προσλάβει πολλές χιλιάδες εθελοντών 5ετούς θητείας, αμειβομένων διά μισθού πολύ μεγαλυτέρου εκείνου του ανειδικεύτου εργάτη.
Οι Ευρωπαίοι έχουν νομική υποχρέωση εκ της άνω Συνταγματικής Συνθήκης να ενισχύσουν την Ελλάδα, δι’ όλων των μέσων που διαθέτουν, προς αντιμετώπιση των αμυντικών δαπανών της, για την προστασία των συνόρων της, που είναι και σύνορα της Ευρώπης. Οχι μόνον δεν εκπληρώνουν την υποχρέωσή τους αυτή, έναντι της πατρίδος μας, αλλά αντιθέτως πιέζουν αφορήτως τις κυβερνήσεις της να υποβληθούν σε περιορισμούς αυστηροτέρους από αυτούς που επιβάλλουν σε άλλα κράτη, με επίσης υψηλό δημόσιο χρέος. Δεν είναι νοητό η Ελλάδα να αντιμετωπίζεται από τον κ. Αλμούνια δυσμενέστερα από άλλες χώρες, που δεν επιβαρύνονται με πρόσθετες στρατιωτικές δαπάνες και δεν πληρώνουν υψηλά τοκοχρεολύσια, για να εξοφλήσουν τα δάνειά τους και τις δόσεις του τιμήματος των εξοπλισμών τους.
Το 1981, το δημόσιο χρέος της Ελλάδος ήταν περίπου το 30% του ΑΕΠ. Με την αγορά του αιώνος, ήτοι την αγορά των Mirage από τη Γαλλία, χωρίς ηλεκτρονικούς εξοπλισμούς και σε τιμή πολύ μεγαλυτέρα εκείνης με τα οποία τα ηγόρασε η Ελβετία, με πλήρη ηλεκτρονικό εξοπλισμό, την προμήθεια των αρμάτων μάχης Leopard, την αγορά των φρεγατών, των δύο υποβρυχίων από τη Γερμανία, των αεροπλάνων F-16 από τις ΗΠΑ, των αντιαεροπορικών αμερικανικών και ρωσικών πυραύλων κλπ., το δημόσιο χρέος υπερέβη το 100% του ΑΕΠ, όταν τη διακυβέρνηση της χώρας ανέλαβε η Ν.Δ. Ακολούθησε μια πτώση του δημοσίου χρέους στο 95% του ΑΕΠ, για να συνεχισθεί και πάλι ακολούθως η αύξησή του και να φθάσει περίπου το 120% του ΑΕΠ.
Συνετέλεσε βεβαίως η συνέχιση του δανεισμού της χώρας με τα αυξημένα τοκοχρεολύσια, που αυτή καταβάλλει, λόγω μειώσεως της πιστοληπτικής υπολήψεως και ικανότητάς της. Σε αυτή βέβαια δεν συνέβαλαν μόνον οι άσπονδοι «φίλοι» μας, που δεν έπαυσαν να συκοφαντούν τη χώρα μας με την προπαγάνδα τους και τον κατευθυνόμενο από αυτούς Τύπο. Συνέβαλε δυστυχώς και το κυβερνόν σήμερα κόμμα. Και αυτό έγινε με τις δηλώσεις του Προέδρου του, ως αρχηγού της αντιπολιτεύσεως, σε πολλά οικονομικά φόρουμ και στις επισκέψεις του σε άλλες χώρες. Διά των δηλώσεων αυτών οι εχθροί της Ελλάδος επληροφορούντο, ότι η οικονομία της καταρρέει και η διαχείρισή της από την τότε Κυβέρνηση είναι ολεθρία!
Αγγλικές εφημερίδες, γνωστές ως εκφράζουσες την προπαγάνδα των ΗΠΑ, έφθασαν στο σημείο να γράφουν παροιμιώδη ψεύδη, ότι τα κρατικά ομόλογα της Ελλάδος παρέμειναν τάχα αδιάθετα, όταν αυτά είχαν γίνει ανάρπαστα από ξένους επενδυτές, ενώ τα ομόλογα της Αγγλίας είχαν παραμείνει αδιάθετα. Αποτέλεσμα όμως της δυσμενούς εικόνας, που εδημιούργησαν τα συκοφαντικά αυτά δημοσιεύματα και η προπαγάνδα εχθρών της Ελλάδας, ήταν να αυξάνεται συνεχώς το τοκοχρεολύσιο, για την παροχή εις αυτήν νέων δανείων.
Η Ελλάδα ήταν ανέκαθεν η χώρα των θυσιών και της προσφοράς. Προέταξε τα στήθη των παιδιών της για να αμυνθεί κατά του Αξονα. Απησχόλησε πάρα πολλές μεραρχίες τούτου στην Αλβανία, τα ελληνοβουλγαρικά σύνορα και την Κρήτη. Ανακούφισεν έτσι τους Αγγλους, βοήθησε τους Ρώσους για να εξοπλισθούν και καθυστέρησε την εκστρατεία του Χίτλερ κατά της Ρωσίας, με αποτέλεσμα να αλλάξει ο ρους της ιστορίας.
Ακόμα και αυτός ο Χίτλερ, στις εκμυστηρεύσεις του προς τη φίλη του Λένι Ρίφερσταντ, διακεκριμένη καλλιτέχνιδα της εποχής του (βλ. αυτοβιογραφία της), παραδέχθηκε, ότι αν δεν είχε γίνει η ατυχής επίθεση κατά της Ελλάδος, διαφορετική θα ήταν η έκβαση της πολέμου και ότι από όλους τους στρατούς των κρατών της Ευρώπης, μόνον οι Ελληνες πολέμησαν γενναία και με αυταπάρνηση.
Οταν οι Ελληνες πολεμούσαν στην Αλβανία, κανένας άλλος λαός δεν υμνήθηκε όσο ο ελληνικός, από τους Αγγλους, τους Ρώσους και τους Αμερικανούς. Τότε εξέφραζαν όλοι την ευγνωμοσύνη τους προς την Ελλάδα και χαρακτήριζαν τους Ελληνες ως αξίους απογόνους των σπουδαίων προγόνων τους.
Ολα αυτά όμως σήμερα έχουν λησμονηθεί από τους πατριάρχες της αγνωμοσύνης και του ψεύδους «συμμάχους» μας, που δεν αφήνουν ευκαιρία να μη βλάψουν την Ελλάδα, με όλους τους τρόπους. Και αυτό πράττουν άλλοτε κατηγορούντες αυτή για διαφθορά και άλλοτε συκοφαντούντες τους Ελληνες και την οικονομία της χώρας.
Στην Ελλάδα όμως κανένας Υπουργός Εθνικής Αμυνας δεν μετέβη στις Μπαχάμες με την ερωμένη του, διά στρατιωτικού αεροπλάνου, όπως συνέβη προσφάτως σε μια άλλη χώρα της Κεντρικής Ευρώπης. Ούτε είχαν ποτέ οι ηγήτορές της, όταν πολεμούσε στην Αλβανία και τα άλλα μέτωπα, εταιρείες για να μεταφέρουν τον στρατό και να πωλήσουν σ’ αυτόν τρόφιμα! Ενώ στο Ιράκ, εταιρείες κυβερνητικών αξιωματούχων των ΗΠΑ ανέλαβαν τη μεταφορά του στρατού, την τροφοδοσία του και την ανοικοδόμηση των ερειπίων, που είχαν προξενήσει οι βομβαρδισμοί της αμερικανικής αεροπορίας!
Τι επιδιώκεται, άραγε, με τις κάθε τόσο ψευδείς αναφορές των εκθέσεων του Στέιντ Ντιπάρτμεντ, περί υπάρξεως μακεδονικής μειονότητος στην Ελλάδα, την οποία δήθεν διεπίστωσε και η αποσταλείσα από τον ΟΗΕ προκατειλημμένη επιθεωρήτρια;
Αν η ηγεσία της Ελλάδος έπραττε ό,τι θα έκανε ο Ελευθέριος Βενιζέλος ή ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, αν ζούσαν σήμερα, διαφορετική θα ήταν η στάση των Ευρωπαίων και των Αμερικανών έναντι αυτής, όπως και η αντιμετώπιση της νομικής υποχρεώσεως της Ε.Ε. έναντί της.
Ο Γερμανός Καγκελάριος Σμιτ αντιδρούσε για την είσοδο της Ελλάδος στην Ε.Ε. Αλλά ο αείμνηστος Κ. Καραμανλής ζήτησε να τον επισκεφθεί με τη μεσολάβηση του κ. Ζισκάρ Ντ’ Εστέν. Οταν δε ο κ. Σμιτ είπε πως η Ελλάς δεν έχει τις προϋποθέσεις για να γίνει δεκτή στην Ευρωπαϊκή Ενωση, ο Κ. Καραμανλής εξερράγη και αντέδρασε λέγων: «Είναι η Γερμανία στην Ευρωπαϊκή Ενωση, που αιματοκύλησε την Ευρώπη δύο φορές, και δεν θα μπει η Ελλάδα, η οποία είναι η κοιτίδα του πολιτισμού της;». Η απάντηση αυτή έκαμψεν ως διά μαγείας τις αντιδράσεις του Γερμανού ηγέτη, ο οποίος αργότερα εξύμνησε τον Κ. Καραμανλή ως μεγάλο πολιτικό άνδρα.
Αντί επομένως οι σημερινοί ηγέτες της Ελλάδας να ικετεύουν χαριστικές προθεσμίες και διευκολύνσεις από τον κ. Αλμούνια και τα άλλα όργανα της Ε.Ε., θα έπρεπε να τους υπενθυμίζουν την υποχρέωσή τους, να μας συνδράμουν στην αντιμετώπιση των αμυντικών μας δαπανών και να μην ανέχονται, ούτε να συγχωρούν, τις προκλήσεις της Τουρκίας. Διότι αντί να αξιολογούν αυτές ως πρώτο κριτήριο αποκλεισμού της από την Ευρωπαϊκή Ενωση, καμώνονται πως τις αγνοούν και ετοιμάζονται να χορηγήσουν νέα προθεσμία στην Τουρκία, για να συμμορφωθεί προς τις υποχρεώσεις της έναντι της Ε.Ε., σύμφωνα με τις υποδείξεις των Αμερικανών!
Αν οι ηγέτες της Ευρώπης ήσαν άξιοι των περιστάσεων και είχαν την επιβαλλόμενη ανεξαρτησία ενός Ντε Γκωλ ή ενός Αντενάουερ, έναντι των ΗΠΑ, δεν θα ακολουθούσαν πιστά την πολιτική της. Και φυσικά θα αντιδρούσαν, όχι μόνον στην κατοχή ενός κράτους-μέλους της Ε.Ε., όπως είναι η Κύπρος, από τα τουρκικά στρατεύματα, αλλά και στις επεκτατικές βλέψεις των Σκοπιανών, που δεν διστάζουν να περιλάβουν την ελληνική Μακεδονία στο έδαφος της χώρας τους με τους χάρτες, τους οποίους διδάσκουν στα σχολεία και κυκλοφορούν στους ξένους επισκέπτες της. Και, βεβαίως, ουδέποτε θα προσκαλούσαν τα υπό χρεοκοπία και αμερικανοσυντηρούμενα Σκόπια, υπό τις συνθήκες αυτές, να αρχίσουν διαπραγματεύσεις για την ένταξή τους στην Ε.Ε.!
(Από την εφημερίδα ΕΣΤΙΑ)