Είναι αλήθεια ότι η ελληνική οικονομία βρίσκεται εδώ και καιρό στη δίνη του κυκλώνα. Διεθνείς οργανισμοί θεωρούν, για παράδειγμα, ότι τα δημόσια οικονομικά θα επιδεινωθούν την ερχόμενη διετία, παρά τις προσπάθειες εξυγίανσης, λόγω της συρρίκνωσης της οικονομικής δραστηριότητας και της αύξησης του δημόσιου χρέους, που περιορίζει τη δυνατότητα άσκησης επεκτατικής δημοσιονομικής πολιτικής, ενώ τα δημοσιεύματα στον διεθνή Τύπο προκαλούν μερικές φορές αποστροφή.
Η Ελλάδα πατινάρει σε ένα λεπτό στρώμα πάγου, ανέφεραν ορισμένοι σχολιογράφοι, κάνοντας λόγο για ενδεχόμενη επαιτεία της χώρας προς την Ευρωπαϊκή Ενωση, η οποία δεν είναι δεδομένο ότι τελικά θα μας διασώσει, ενώ οι εταίροι μας που έκαναν χρόνια «τα στραβά μάτια» πρέπει να μας επαναφέρουν «στον δρόμο της αρετής», ανέφεραν άλλοι... Από κοντά σιγοντάρουν και οι αγορές, καθώς η συνολική αξία των συμβολαίων εν ισχύι επί του χρέους της Ελληνικής Δημοκρατίας στην αγορά αντιστάθμισης πιστωτικών κινδύνων (credit default swaps) ανέρχεται σήμερα σε 54,93 δισ. δολάρια (από 35,14 δισ. δολάρια τον Νοέμβριο του 2008), μιας και οι επενδυτές που αναζητούν εξασφάλιση έναντι ενδεχόμενης αδυναμίας εξυπηρέτησης του χρέους της Ελλάδας αυξάνονται.
Το ρίσκο χρεοκοπίας της Ελλάδας είναι μακρινό και, καθώς η παγκόσμια ανάκαμψη επιταχύνεται σε ένα περιβάλλον χαλαρής νομισματικής πολιτικής, η Ελλάδα θα ανακάμψει από το 2010, εκτίμησε πάντως η Μerrill Lynch, λέγοντας πως οι ανησυχίες των αγορών, όπως αποτυπώθηκαν και από την άνοδο των spreads, είναι υπερβολικές. Αν και εκτιμά πάντως ότι η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να αντιμετωπίσει τις δομικές ανισορροπίες της χώρας, ωστόσο, από τη μία πλευρά η Ευρωπαϊκή Ενωση έχει χάσει την υπομονή της, ενώ από την άλλη οι οίκοι πιστοληπτικής αξιολόγησης δείχνουν να ενδιαφέρονται περισσότερο για την υλοποίηση πολιτικών παρά για τις υποσχέσεις και ίσως είναι ήδη πολύ αργά για να αποφευχθεί ένας ακόμη γύρος υποβαθμίσεων.
Αυτό όμως δεν θα ήταν καλό νέο για τις αγορές, καθώς εάν η πιστοληπτική ικανότητα της Ελλάδας υποβαθμιστεί δραστικά, τότε η ΕΚΤ θα πάψει να δέχεται (ή θα δέχεται με μεγαλύτερο κόστος) τα ελληνικά κρατικά ομόλογα ως εγγύηση για δάνεια προς τις τράπεζες, εξέλιξη η οποία θα μπορούσε να καταστήσει περισσότερο δυσχερή την αναγκαία δημοσιονομική προσαρμογή της ελληνικής οικονομίας, την ώρα που η δημοσιονομική κατάσταση της χώρας παραμένει ούτως ή άλλως σήμερα επισφαλής.
(Από την εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ, 24/11/2009)