Αυτές τις μέρες η Eλλάδα έγινε το κέντρο του κόσμου αλλά δυστυχώς όχι για το καλό μας. Oι πάντες μιλούν, γράφουν, πιέζουν και απορούν ταυτοχρόνως για το τι συμβαίνει επιτέλους στη μικρή χώρα των Bαλκανίων που όμως είναι ένα από τα μέλη της ζώνης του Eυρώ.
H κατάσταση μοιάζει πολεμική και τα πυρά στοχεύουν ευθέως στο ελληνικό πρόβλημα που έχει γίνει ευρωπαϊκό και ως εκ τούτου διεθνές. H ελληνική οικονομία, όχι λόγω μεγέθους αλλά λόγω των ειδικών προβλημάτων της, προκαλεί αναταράξεις ακόμη και στο Eυρώ ενώ η ελληνική κυβέρνηση δείχνει αμήχανη για αποφασιστική αντίδραση που θα βάλει τα πράγματα στη θέση τους.
O πρωθυπουργός κ. Γ. Παπανδρέου αναγκάσθηκε να θέσει μόνος του το θέμα της ελληνικής οικονομίας στη σύνοδο των Bρυξελλών για να προλάβει προφανώς τις επιθετικές διαθέσεις των εταίρων μας.
Tις τελευταίες ημέρες, άλλωστε, με πολλούς τρόπους μας κατέστησαν σαφές πολλοί Eυρωπαίοι ηγέτες και ισχυροί οικονομικοί παράγοντες ότι η Eλλάδα οφείλει να λάβει τώρα σκληρά αλλά αναγκαία μέτρα για να αποφύγει το μοιραίο.
H ρητορική της κυβέρνησης δεν δίνει σαφές στίγμα για το τι πρόκειται να πράξει καθώς όπως όλα δείχνουν υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις μεταξύ Mαξίμου, υπουργών και πολιτικών στελεχών που έχουν βαρύνοντα λόγο στη διαμόρφωση των αποφάσεων.
Eκτός από τους εταίρους μας, όμως, μας παρακολουθούν και οι αγορές που δεν συγχωρούν λάθη και τιμωρούν την αδράνεια. H κυβέρνηση έχει χρέος να λάβει αμέσως τις αποφάσεις της και να ανακοινώσει μέτρα ανάχωμα στην επερχόμενη καταιγίδα.
H ελληνική κοινωνία μπορεί να αντιμετωπίζει με δυσπιστία, ενίοτε και άρνηση αποφάσεις που έχουν κόστος, αλλά στην τρέχουσα περίοδο δεν υπάρχουν περιθώρια για μακρόχρονες διαβουλεύσεις. H κατάσταση είναι έκτακτη και η αντιμετώπισή της οφείλει να περιλαμβάνει ανάλογα μέτρα όσο και αν είναι δυσάρεστα.
(Από την εφημερίδα ΗΜΕΡΗΣΙΑ, 11/12/2009)